År: 2016 (Side 2 av 3)

Lindvika – Lindviksetra

10. juli 2016 / Bodil Dybevoll / 2 kommentarer

Å gå dei gamle setreresene fra gardane til seters er alltid interessant. Då får ein sjå gamle instalasjonar som vart laga til i den tid det var aktivt setreliv på setrane. Så denne gangen har eg ikkje valgt den kortaste og enklaste vegen til Lindviksetra. Den går fra Tua på Stigedalen,og er noke den som dei fleste bruker.

Turen eg vil beskrive er den gamle setreråsa som går fra gardane i Lindvika og opp dei bratte bakkane til skaret som ligg mellom Vedviknibba og Hestefjellet. Vidare fra skaret går ein forbi Skarvatnet og ned til setra.

For å kome seg til Lindvika køyrer ein Fv 664 på nordsida av Hornindalsvatnet mot Heggjabygda. Setreråsa har utgangspunkt fra den garden som ligg lengst vest. Det er eit aktivt gardsbruk, så ta kontakt med folket i tunet for å høyre om kvar du kan parkere. Da får du kansje også ei historie om tida da det var aktivt setreliv.

Gå gardsvegen rett opp og forbi låven. Da ser ein ei grind i steingarden. Setreråsa starter etter grinda. Husk å lat att grinda etter deg.

Råsa er lett å finne. Ein føl steingarden til ein kjem ut i kråna, etter det svingar den seg opp bakkane. Den er tydele og ikkje vanskeleg å finne første stykke. Ein ser tydeleg at dei i tidlegare tider har jobba for å få råsa best mulig. Det skulle være framkomeleg både for krøter og folk.
Langs dei gamle setreresene er det som regel plasser som har namn. Slik også langs denne råsa. Da eg snakka med kjentfolk etter turen, vart det fortalt om slike namn. Det var Neste Kleiva og Høgste Kleiva. Etter å ha gått turen berre ein gong klarer eg ikkje å sjå føre meg heilt kor desse plassane var.

Enkelte plasser er råsa lagt opp med steiner, andre plasser er den godt trakka i skogbotnen. Turen opp bakkane går i skog heilt til skaret. Går ein turen etter at det er komt lauv på skogen er det lite med utsikt.

Det er tre bruk i Lindvika og alle hadde sel, fjøs og lade på setra.
Når ein går på gamle setreråser ser ein ofte spor i naturen fra tidlegare tider. På dei fleste setrevegane var der ein plass som vart kalla kvile. Når dei bar melk eller melkeprodukt heim fra setra måtte dei kvile på heimturen også.
I bakkane opp til skaret kom eg over tre fint opplagde steinstoler. Desse står på ein plass som heiter Neste Kvile. Det er ein «stol» til kvart av dei tre bruka i Lindvika.
Der er også ein plass som blir kalla Høgste Kvile. Den ligg ca 150 meter under skaret på venstre sida.
Turen fra Lindvika og til setra er berre sporadisk merka. Likevel er stien/råsa forholdsvis enkel å følge. På eit par plasser kan ein bli litt i stuss, men stopp opp og sjå deg rundt, så finn ein vegen vidare.
Øvste/Høgste Kvile
Når ein nærmar seg skaret lysnar det i skogen. Rett før ein kjem opp på kanten går ein forbi murane av ei utmarkslade, Skarelada. Alle plasser det var råd å slå vart nytta og tørrhøyet vart oppbevart i utelada og tek ned til gardane seinare på hausten eller om vinteren .
Like etter Skaret, som ligg på ca 450 moh., kjem ein til Skarvatnet. Ein idyllisk, stille og fredeleg plass. Her er det godt å ta ein pause. Stien/råsa går vidare på høgre sida av vatnet og den er tydeleg og god. Når ein kjem fram på myrane skal ein halde til høgre og gå gjennom Lisjeskaret og vidare ned til setra. Fin rås heile vegen.Skarevatnet.Fin rås langs Skarevatnet
Lindviksetra med Kråkhornet i bakgrunnen.Lindviksetra.

Her ser ein nokre av sela og fjøsane på Lindviksetra. Vedviknibba på 729 moh. i bakgrunnen.
Om ein har lyst til å gå vidare fra Lindviksetra er der mange alternativ. Ein kan gå til Tua på Stigedalen. Den turen kan ein lese om her : Tua-Lindviksetra, eller ein kan legge turen om Vedviknibba og vidare til Vedvik.

Eg tok turen på Vedviknibba. Veivalget mitt var ikkje det beste og skal ikkje formidles her. Har blitt fortalt i ettertid at om ein held nord/nordvest over myrane og går mot ryggen av fjellet så finn ein sti/rås. Tek ein utfordringa med å gå uten nøyaktig beskrivelse så legg avgårde mot toppen.
Utsikten når ein er komt opp er heilt fantastisk.
Lindviksetra med Vedviknibba i bakgrunnen.

Her ser ein nedatt til Stigedalen og Storesetervatnet, Bakkesetervatnet og vidare inn Fladalen mot Movatnet.
Turen fra Stigedalen og til Movatnet kan ein lese om her: Fladalen til Movatnet.Fra toppen av Vedviknibba ser ein Nordfjordeid sentrum, Eidsfjorden og fjelltoppar så langt ein ser. Fra Vedviknibba er der merka T-løype mot Vedvik.Snur ein seg mot sør og søraust over ser ein Hornindalsvatnet, det store såret i terrenget etter jordraset i Skredestanda og monstermastene på den store kraftlinja som går gjennom området.

Kart over turen finn du her: Lindvika-Lindviksetra.

GOD TUR!!

Billingen Seterpensjonat – Diktarstien og Steinbrua

3. juli 2016 / Bodil Dybevoll / 2 kommentarer

Ekteparet Marianne Stensgård og Arnstein Fjerdinggreen driv Billingen Seterpensjonat. Det gamle tømmerhuset har blitt flytta fra Ramstadstronda i Skjåk til Billingen. Dette er eit pensjonat med spesiell atmosfæren. Tømmerhuset er nydeleg innreia og det er teke vare på sjela i huset. No står det der ved sidan av den brusande elva Tora, klar til å ta imot gjester fra fjernt og nært. Seterpensjonatet serverer lokalmat både frå eigen gard og ellers i Gudbrandsdalen og dei har rom for overnatting i 2 etasje. Det er skilta fra Rv 15, så ta turen bortom og kjøp ein kopp kaffi og ei vaffel eller kanskje søndagsmiddagen.
Billingen Seterpensjonat tek også imot lukka lag som bryllaup, komfirmasjonar og andre små selskap i skuldersesongane.
Billingen Seterpensjonat er også utgangspunkt for mange flotte turer i området. Her ligg DNT-stiar, landskapsvernområde og fjell så langt ein kan sjå og gå.

Her kan ein følge Billingen Seterpensjonat

DIKTARSTIEN / UTLEGGSBRUA
Diktarstien vart laga til i forbindelse med 100 års jubileet for diktaren Jan-Magnus Bruheim.
Diktaren var fødd i Skjåk og budde nesten heile sitt liv der. Han debuterte , 27 år gammal, med diktsamlinga «Stengd dør». Bruheim gav ut 40 bøker, gjennom like mange år. Det var mest lyrikk og barnebøker, men også prosabøker. Jan-Magnus Bruheim hadde i mange år hytte på Billingen. Her kunne han la seg inspirere av naturen og finne fred og ro.
Langs Diktarstien er det sett opp åtte plater/skilt med dikt av Bruheim.
Når du går langs Diktarstien så ta deg tid til å lese desse vakre dikta. Som ein ser av bildet så er råsa godt trakka. Denne turen er ca 700 meter, og går opp på den eine sida av elva og nedatt på den andre. Ein kryssr elva nedanfor samløpet mellom elvane Tora og Føysa. Når ein skal krysse elva går ein over ei gammal utleggsbru. Denne brua er truleg bygd på 1700-talet, kansje tidlegare. Dei mange elvane i området rundt Billingen har gjordt det vanskeleg å bruke og ta seg fram i terrenget.Brua vart bygd for å lette på dette. Når brua kom vart det enklare å reise gjennom Billingsdalen til Vestlandet uten å vade store elver.Denne utleggsbrua er bygd etter eit prinsipp som er veldi gammalt.
Det meste av den gamle brua fall ned i 1986. I 2008 vart brua bygd oppatt med delvis bruk av det gamle tømmeret. Trygt og godt å gå over. Spektaktulert med den store elva fossande under.Stien/råsa er tydeleg og godt merka heile vegen. Enkelte plasser er det laus grus, men ikkje problem å ta seg fram. Nyt freden og roen, i all elveduren, slik diktaren Jan-Magnus Bruheim gjorde når han var i distriktet.

STEINBRUA
Billingen Seterpensjonat er og så utgangspunkt for andre flotte spektaktulære turer. Runden til Steinbrua er ein av dei. Denne er også laga til som ein rundtur eller ein kan gå opp og ned på same sida av elva Føysa.
Utgangspunktet er det same som til Diktarstien/ Utleggsbrua og turen er godt skilta og merka. Rundturen om Steinbrua er 3,5 kilometer.Stidele mellom Diktarstien/Utleggsbrua og stien til Steinbrua tydeleg i terrenget og godt skilta.

Stien/råsa går etterkvart lenger inn i skogen og ein kjem inn i Reinheimen Nasjonalpark. Her får ein sjå store, gamle mektige furutred som er hundrevis av år gamle.
Furu (Pinus sylvestris) utgjer ein stor del av elgen og storfuglen si vinterføde. Furu som veks opp mot barskoggrensa, blir og kalla malmfuru fordi den veks seint, har tette åreringar og derfor har stor malmandel.

Ulvelav er ein sjeldent vekst ein får sjå på turen. Den veks særleg i gammal furuskog, på daud ved. Ulvelav er giftig. Den vart i tildlegare tider brukt som gift i ulveåte, derav namnet. Fram til 1800-talet var ulvelav handelsvare, og i Sjåk vart den sanka og seld på marknader rundt om i landet. Den vart også brukt til farging av garn. Ulvelav er raudlisteart og klassifisert som sårbar, og er sjeldan.

Når ein kjem ut av skogen dreier stien/råsa mot elva igjen. Ein kan tydeleg høyre at elveduren blir sterkare. Det er spennande å gå turen når ein ikkje veit kva som ventar ein. Og terrenget blir mektigare og mektigare.
Denne steinbrua er eit resultat av dei store geologiske endringane som skjedde for ca 10 000 år sia, da den siste istida i Skandinavia tok slutt. Da isen trekte seg tilbake vart store vassmengder frigjorde. Desse danna elvar som grov seg ned gjennom lausmassane og fast fjell. Slik vart gjølet i Føysa danna.
Den store steinen som no ligg nedklemt i gjølet har glidd ned og lagt seg til ro. Den ligg no fastklemt i gjølet som ei bru. I den lokale folketradisjonen er skapinga av denne merkelege brua trolla sitt verk.

Å krysse denne brua kan by på utfordringer for enkelte. Her er ikkje noke form for sikring så ein må vise stor forsiktigheit. Det er langt ned i gjølet og elva er stor. Har ein barn med må dei passast godt på. Oppsteget til steinen er høgt og kan også være vanskeleg for noken. Ta aldri sjanser.

Turen vidare på vest sida av elva gir panoramautsikt. Mot nordvest ligg Torsdalen og alle stiane/resen som fører inni fjellheimen. Til venstre på bildet kan ein så vidt sjå elva Tora. Fjellet bak er Vulueggi på 1771 moh.
Mot sør sørvest ser ein Vuluvatnet og Ottaelva. Lengst bak ser ein Skridulaupen 1962 moh.
Nedstigninga på denne turen går mellom dei to store elvane Føysa og Tora. Ein krysser elva Tora når ein nærmer seg setra. Når ein nærmer seg Billingen Seterpensjonat går dei to elvane ihop til eit løp og renn vidare ned i Ottaelva.Naturen har, langs heile denne turen, krydra terrenget med sine eigne skulpturer. Det er berre å studere og nyte.Når ein nærmer seg setra krysse ein elva Tora på Seterbrua. Denne brua er bygd av setereigarane på Billingen. Det er usikkert kor lenge det har vore bru her, men brua er svært gammal. Brua er lagt der innsnevringa i Tora elv er på det trongaste. Avstanden mellom brukara er akkurat så lang at lengda av ein tømmerstokk rekk over. Derfor blir ei slik bru kalla stokkbru.Billingen er ein av dei eldste setrane(seterstulane) i Skjåk. Ein veit at det har vore seter her i år 1665. Namnet Billingen har sitt opphav i det norrøne språket og tyder tvilling. Dette kjem truleg av at setra var delt i to. Øverstulen og Nerstulen. På setrane hadde dei geiter og kyr . Budeiene ysta ost og kinna smør av mjølka. Desse produkta vart frakta ned til bygda med kløvhestar. Rundt 1920 bygde dei seterysteri på Billingen, der alle setereigarane leverte mjølka og hadde felles ysting.
Ysteriet stod der som Billingen seterpensjonat står no. Bygningen som var ysteri vart flytta til Hamsevika og er no privat hytte.Når ein har passert setra og går langs elva kjem ein snart til der dei to elvane møtes. Der durer det godt. Like etterpå kjem ein til utleggsbrua som ein gjekk over om ein tok ei runde i Diktarstien.Ta deg tid til ei ekstra stund her på Billingen Seterpensjonat. Ein kan nyte utsikten og atmosfæra fra kafèn inne eller ta med kaffien ut og kome nærmare naturen.

Kart over turen finn ein her. Billingen- Diktarstien – Steinbrua

TA TUREN TIL BILLINGEN SETERPENSJONAT EIN FANTASTISK PLASS MED MYKJE ENERGI, FRED OG RO.
MAGISK – DRAMATISK – FANTASTIK.

Maragjølsetra/Rotisetra

26. juni 2016 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Maragjølsetra/Rotisetra ligg oppe i Maragjøldalen, like ved sida av Maragjølet. Det er mange sel på setra, men berre ein fjøs. Dei andre sela har fjøs i underetasjen. Det kan være litt forvirring angåande namnet. På kartet står det Maragjølsetra, men denne setra blir også kalla Rotisetra. Fra gammalt av er det det som er rett. Dette fordi bruka på garden Roti leigde setregrunn og beite av garden på Skauset. Fra Roti til Skauset er det 8 kilometer så dei hadde ein lang setreveg. Dei hadde lov til å ræse buskapen langs bøgarden fra Roti til setra, ein dag om våren og nedatt ein dag om hausten.Utgangspunktet for turen er ved garden Skauset, på sørsida av Hornindalsvatnet, like ved Rv 15. Ein kan velge om ein vil gå heilt fra riksvegen eller køyrer skogsvegen til høgaste punktet, ca 1,5 kilometer. Om ein vel å gå heile vegen er der god parkeringsplass ca 200 meter ovanfor tunet.

Skogsvegen er fin å gå og eg anbefaler å gå heile vegen. Da får ein med seg flotte utsiktspunkt underveis.

Her er det laga til ein fin plass for pause. Den kan ein nytte både på oppovertur og på returen. Nydeleg utsikt. På bildet ser ein gardane i Lindvik, Hestefjellet og Sunndalsnibba.
Brunstbua.
Når ein kjem opp og skogsvegen flater ut kan ein sjå ei jaktbu, «Brunstbua», på venstre sida. Råsa til setra går opp til høgre litt lenger framme i vegen. Tydeleg tillaga der råsa starter. Eit skilt med Rotisetra står i vegkanten.
Første stykke etter at ein har gått over i råsa er der ein del skog , men landskapet åpner seg inni mellom og utsikten er upåklageleg. Her eit bilde av Sunndalsnibba og Kyrkjefjellet. Ein kan så vidt skimte gardane på Aasebøen og i Frislida i Heggjabygda.

Råsa er tydeleg å grei å følge. I starten er det litt myrlendt, men ikkje vanskeleg å ta seg fram. Ein kjem også fram på parti som er flate og ein kan rusle roleg i skogen. Eit par skilt fortel om plassnamn, men eg kjenner ikkje til bakgrunnen til namna.


Neresetra er ei seter som var brukt som vårseter, før det var gode nok beite på Maragjølsetra. Selet er høgt og med plass for buskapen i underetasjen. Fareskiltet som ligg utanfor selet var noko malplasert. Eg såg ingen farer.
  Selet med fjøs i underetasjen på Neresetra.
  Løypestreng fra Neresetra og opp på kanten.
Råsa er tydeleg og godt trakka. Første stykket frå Neresetra går i myr også i eit bratt parti før ein er oppe på kanten.

Utsikten når ein kjem opp på kanten kan ta pusten frå ein. Både vestover og austover er det sorslagen utsikt. Heldige er dei som kan nyte kaffikoppen sin der ein tidleg morgen eller kveldsmaten når kveldssola skin frå vest.
Ein ser gardane i Lindvika på andre sida av Hornindalsvatnet. Til venstre for gardane ligg Vedviknibba. Også eit fint turmål. Vidare ser ein Kjellvorneset, Mogrenda og Nes. Austover kan ein sjå heilt til Grodås.
Setreråsa går vidare bakover fra kanten og hyttene. Ein har knapt begynt å gå før ein er framme. Setra ligg der med fin utsikt austover mot Hornindalsvatnet og bygdene på nordsida av vatnet. Ein ser Kyrkjefjellet og Sunndalsnibba med Sunndalskaret i horisonten. Går ein råsa bakover forbi setra kjem ein nærmare Maragjølet .Spesielt å sjå elva korleis ho ligg langt der nede i terrenget. Det dura godt når det er mykje vatn i elva.
Maragjølsetra/Rotisetra ligg på 479 moh og turen opp fra Skauset er ca 3,5 kilometer
   Maragjølet

Kart over turen finn ein på Ut.no: Maragjølsetra/Rotisetra

PRØV TUREN OG SJÅ DEN FINE SETRA OG DEN STORSLAGNE UTSIKTEN!

Strandasetra og Aarheimssetra

16. juni 2016 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Strandasetra ligg oppe i dei bratte berga ovanfor dei to gardane på Strand mellom Stryn og Loen. Det var litt av ein setreveg dei hadde når dei skulle ha krøtera til seters.
Strand hadde to setrar. Nedsetra og Høgesetra. På Nedsetra var setringa slutt tidleg på 1900-talet. På den setra kan ein så vidt sjå selmurane i terrenget. På Høgesetra (Strandasetra) var setringa slutt ca 1918.Turen starter ved skogsvegen som går opp mellom dei to gardane, og ein føl skogsvegen ca 200 meter til det flater ut. Ta stikkvegen til høgre. Føl den og sjå etter raude merker i skogkanten. Der starter råsa. Råsa til setra er tydeleg og enkel å følge. Den er merka med raude band og nyleg rydda.
Ta til høgre før stolpane.
  Raude merker markerer starten på råsa. Råsa er nyleg rydda for vindfall.
Denne setreturen er ein av dei brattaste setreråsene eg har gått. Mange ganger på turen studerte eg på korleis dei fekk krøtera med seg til seters. På den tida var turen til seters noke dei måtte gjere. No går ein turen av nyskjerrigheit og av eigen fri vilje.

Her går råsa forbi ei grov og er der vatn er det lurt å fylle vannflaska. Kaldt og reint vant er godt i bakkane, iallefall år sola står rett på og steiker.

Mange plasser ser ein tydeleg at det fra gammalt av har vore jobba med råsa. Enkelte plasser, i dei brattaste partia, er det lagt opp stein til trappetrinn. Akkurat som sherpanene fra Nepal gjer mange plasser rundt om i fylket no.
Når ein har plukka ein del høgdemeter kan ein finne åpninger i skogen. Og går ein nokre steg tilsides fra råsa får ein eit nydeleg utsikt ned att til Strand, over til Vanberg og til Avleinstranda og Muristranda i Olden.På andre sida av fjorden er det full aktivitet på anlegget på Rv 60 Olden – Innvik. Der blir det jobba med moderne veg i store kontrast til den gamle setreråsa som denne turen går på.

Om setreråsa er bratt så flater den også ut innimellom. Da kan ein få att pusten og muskelaturen får kvile litt før neste bratte. På eit av dei bratte partia har eit rotevelte teke råsa. Men dei som har rydda setreråsa har vore kreative. Ein stødig og god stige gjer det no enkelt å kome seg fram.
  Stødig og sterk stie erstatter råsa.
Like etter krysset der råsa kjem fra Stryn ligg Nedsetra. Eg har blitt fortalt at der kan ein sjå dei gamle selmurane. Eg må innrømme at gjekk rett forbi. Ein skal være observang heile tida om ein skal få auge på alt som skjuler seg langs gamle veger.
I boka som Kjell Råd har skreve om setrane i Olden og Loen sokn kan ein lese at fra Vanberg hadde dei griser i hamne på Nedsetra. Dei rodde grisene over fjorden og jaga dei til setra. Grisene søkte ly under ein hiller når det var stygge veir. Eit stykke etter krysset kan ein sjå ein hiller til høgre for råsa. Kansje var det der grisene fann ly. Tørt og fint er der iallefall.Høgt og fritt på ei lysning i skogen ligg Strandasetra. Der står to sel. Der er også murer igjen etter ein stor fjøs som fortel om arbeid og slit.
Etter å ha gått dei bratte bakkane opp til setra er det godt med ein pause. Her kan ein nyte utsikta til fjella i indre Nordfjord. Turistbygda Olden og dei flotte fjella Melheimsnibba, Hovfjellet med Ramnefjellbreen, Strandanibba med Årnesbreen og det mektige Skarsteinsfjellet kan ein skimte mellom treea.

AARHEIMSETRA

Råsa vidare til Aarheimsetra går i utkanten av setrevollen på Strandasetra. Like etter Strandasetra kjem ein opp på Langemyra. No flater terrenget ut og det blir lettare å gå. Det er ein liten kilometer og ca 70 høgdemeter mellom desse to setrane. Aarheimsetra ligg på ca 660 moh.
Det har opp gjennom åra vore fleire vegar til Aarheimssetra. I setreboka til Kjell Råd kan ein lese at den første vegen gjekk om Sætre. Seinare vart det ordna med veg i Stansane. Setretausene brukte alltid den vegen. Dosabakken var eit kvile på vegen opp Stansane. Her kledde setretausene av seg «dosa», skjørtet, for å være lettare kledt når dei skulle gå vidare mot setra. Ein anna veg til setra gjekk opp Kjerringfjellet og Reset. Denne vegen vart kalla Stigane og det var helst mannfolka som brukte den når dei skulle til setra.
Om turen til setra er travel så betaler det seg med den panoramautsikten når ein er komt opp.
Nyrestaurert sel på Aarheimsetra.Panoramautsikt fra Aarheimsetra

Denne flotte store gamle furua står på Langemyra mellom Strandasetra og Aarheimsetra.

Råsa fra Aarheimsetra via Strandasetra og nedatt til skogsvegen som kjem opp fra Aarheim er fin og tydeleg. På ein plass har den sklidd ut , men den er reparert og ikkje vanskeleg å forsere verken oppover eller nedover.
    Stilt i skogen.
Når ein kjem ned på skogsvegen har ein fleire valg. Tek ein til høgre og føl skogsvegen kjem ein ned til Aarheim. Tek ein til venstre føl ein skogsvegen og rås til Staveneset. På Staveneset har ein to valg. Ein kan følge råsa til Visnes eller skogsvegen tilbake til utgangspunktet på Strand.
  Skogsvegen fra Aarheim.

Råsa tar av fra skogsvegen og går inn Saurdalen og vidare ned til Staveneset.

På Staveneset kan ein velge råsa til Visnes eller skogsvegen tilbake til Strand.
Tilbake ved utgangspunket på Strand.

Denne turen kan kombineres med:Visnesrunden og Visnes-Strand

Kart over turen finn ein her: Strandasetra – Aarheimssetra

PRØV EIN TUR OPP DENNE SETRERÅSA!!

Aasebønakken og rundtur i Heggjabygda

11. mai 2016 / Bodil Dybevoll / 1 kommentar

Slik ser den ut, Aasebønakken, sett fra Skrede. Den ligg i vestenden av Hornindalsvatnet og ruver 350 moh. På sørsida av nakkjen går terrenget bratt ned i nord Europas djupaste innsjø, Hornindalsvatnet. Vest for nakkjen stikk Spjutneset ut i Hornindalsvatnet. Gardane Aasebøstøl (Åsstøda) og Lindvik ligg langs stranda og i bakkane før Reset. Nord for nakkjen, langs fylkesvegen, ligg fleire bruk på Aasebøen og i Aasebøøyane. Aust for Aasebønakkjen ligg Heggjabygda med gardane Frislid, Heggja, Melheim, Sandnes, Hatlelid og Grimslid. Høgt over Hornindalsvatnet ligg fjellgarden Furefjerding. Køyrer ein vegen til endes kjem ein til Navelsaker.Aasebønakken sett fra ein anna vinkel. Ein skimtar garden Aasebøstøl til venstre for nakkjen.
For å kome til utgangspunktet for turen til Aasebønakken køyrer ein Rv 15 til vestenden av Hornindalsvatnet. Ta av ved Fossebakken og køyrer Fv 664/665 ca 7,5 km til ein er på reset, like ved skilt som viser at ein er komt til Heggjabygda. Her er det stor parkeringsplass. Der er det også satt opp skilt som viser andre turalternativ i Heggjabygda. P1140717 På Reset er det skilt som viser andre turalternativer i Heggjabygda. Sunndalsnibba i bakgrunnen, 1482 moh.

For å finne råsa går ein bilvegen tilbake til skiltet som viser starten på turen til Aasebønakken. Her ifra er det fin og tydeleg sti/rås. Det er sporadisk merking langs råsa. Ein skal være oppmerksom på at råsa gjer ein knapp sving til høgre i eit litt utydeleg område.
Ein kan også gå skogsveg, for å finne starten på den må ein gå bilvegen tilbake til den knappe svingen i bakken.Dette skiltet står der råsa til Aasebønakken starter.

Fin sti/rås med jamn stigning. Merka med enkelte Turbo merker og gamle raude band.


Starter ein i råsa kjem ein etterkvart inn på skogsvegen. Den er fin å gå, og ein vinn fort høgdemeter det siste stykket opp på høgda.
P1140730    P1140735
Enkelte plasser åpner terrenget seg og ein får flott utsikt mot vestenden av Hornindalsvatnet og ut Eidsfjorden.Føl skogsvegen til den flater ut og tydeleg deler seg. Ta av til venstre og føl råsa vidare til toppen av nakkjen. Fra Reset og til toppen av Aasebønakken er det ca 2 kilometer.  Trimpost på Aasebønakken
På toppen av Aasebønakken var det frå 900-talet til først på 1800-talet vetestove og vete.
Takloveten på Hundeidsfjellet var den mest sentrale veten i Nordfjord. Der delte signalet seg i tre linjer innover fjorden. Veteplassen på Aasebønakken var ein del av den nordlege linja. Her vart signala, som varsla ufred i landet, tatt i mot fra Takloveten og sendt vidare til Ytrehornsnakken i Hornindal.
På begynnelsen av 1900-talet tok ungdomslaget i Heggjabygda iniativ til å reise eit minnesmerke like ved der den gamle vetestova stod. Ein bautastein vart kila ut. Den er tre meter høg, ein meter brei og 20 cm tjukk med avrunda topp.
På bautaen er det hogge inn i steinen:
NAAR BAUNEN LYSTE OG BUDSTIKKEN LØB ET KRIGSBUD GJENNOM LANDET LØD. REIST TIL FÆDRENES MINDE 1904

Tek ein turen vidare austover fra toppen av Nakken til Heggjabygda kjem ein til ei lita tjønn. Der ligg den store steinen som bautaen er kila ut av. På tredje forsøk fekk dei eit heilt stykke som kunne brukast.
Terrenget innover nakkjen er hylleforma, og det er fin rås. Like søraust for toppen av Nakkjen er der eit høgt stup. Nokre meter fra kanten er ei Åkernesrenne i miniatyr som følgjer kanten på hammaren eit langt stykke. Sprekka i fjellet er tydeleg, og er opp mot 1 meter brei somme stader. Råsa går ikkje heilt på kanten så om ein vil sjå på den fine utsikten må ein ta ein liten avstikker.Råsa er enkel å følge, terrenget går slakt nedover. På siste stykket før skogsvegen, går råsa sørvest over igjen. Der går ein bratt ned på skogsvegen og føl den til bygda igjen.
Skogsvegen er tørr og fin å gå på. Og stillheita er komplett.

Skogsvegen kjem innatt til bebyggelsen på Melheim. Da åpner landskapet seg og det er nydeleg utsikt over deler av Heggjabygda og Hornindalsvatnet.Flott utsikt over deler av Heggjabygda. Kyrkja ligg nede ved Hornindalsvatnet

Det er ca 30 husstander i Heggjabygda, fra Lindvik til Furefjerding. I bygda har dei eiga kyrkje og grendahus. Her var skule fram til krinsen vart lagt ned i 1969 og sentralisert til Hjelle.
Kyrkja er ei langkyrkje som er bygd i tre og har plass til ca 200 personer. Den vart vigsla i 1936. Bygdafolket stod sjølve for arbeidet med å få fram stein til muren og materiale til sjølve bygget. Tømmeret vart saga og ført på plass i hovudsak av ein person. På folkemunne fekk hesten hans tilnamnet «kirkeministeren». Heggjabygda Det gamle skulehuset (kvite) vart bygd ca 1880. Det nye skulehuset som var bygd i 1957 er no grendahus.

Turen går no vidare på bygdavegen tilbake til Reset. Da får ein sjå meir av bygda og alle gardane . Det gamle grendahuset, som står tett i vegen, er no til nedfalls. Her har nok vore mykje moro. Det er fortalt at på ein fest på slutten av 1960-talet vart det seldt 350 billetter.
Det gamle grendahuset.
Når ein kjem opp bakkane eit stykke kjem ein til krysset der vegen går over Heggjadalen og vidare til Volda. Skiltet som står i krysset er slett ikkje av ny dato, håper det får stå i mange år enda.
Flott vegskilt i krysset mellom Fv 664/665
Heile rundturen fra Reset – Aasebønakkjen – Melheim – Reset er vel 7 kilometer.
Kart over turen finn ein på Ut.no: Aasebønakkjen og rundtur i Heggjabygda

UTFORSK NÆROMRÅDEET UTVID HORISONTEN

GOD TUR!

Viewpunkt Snøhetta / Tverrfjellhytta på Dovrefjell

27. april 2016 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

©Ketil Jacobsen Foto:Kjetil Jakobsen, kilde: nvs.villrein.no/viewpoint-snhetta/)

Køyrer ein over Dovrefjell eller er i nærheita anbefaler eg ein kort, men kjempefin tur til Viewpont Snøhetta eller Tverrfjellhytta som den også vert kalla.

Ta av fra E6 ved Herkinn og følg skilting til Viewpoint Snøhetta. Ein køyrer på grusveg motebakka til ein stor parkeringsplass med informasjonsopplegg og sanitærbygg. Denne parkeringsplassen ligg der den tidlegare Tverrfjellgruva låg.
Les meir om gruvedrifta her: Tverrfjellet gruve.
3 mil fra Hjerkinn ligg Folldal og der er det opparbeida eit museum rundt eit gammalt bergverksamfunn. Les meir om det :Folldal gruver.

Frå parkeringsplassen blir ein leda inn på turstien/grusvegen, ein 1,5 kilometer lang gang- og rullestolveg. Langs stien er det felt ned informasjonstavler av skifer. Tavlene viser ei tidslinje med opplysninger frå istid til i dag.Her står vi ved starten av turstien. Mange informasjonstavler er sett opp for å informere om historia.
Moskus beiter i området heile året og er ein heldig kan ein sjå den «live».
Det blir anbefalt at ein aldri går nærmere enn 200 meter.Turvegen til Tverrfjellet er tilrettelagt for handikappa og det er kjempefint å ta med barnevogn. ©Kristian Voldheim Foto: Kristina Voldheim,Kilde: nvs.villrein.no/viewpoint-snhetta/

Når ein kjem opp på Tverrfjellet ca 1250 moh, har ein praktfull utsikt til Snøhettamassivet og Grisungdalen. Naturen er mektig og her må ein ta seg god tid. Den spessielle hytta på Tverrfjellet, som vart åpna i 2011, er teikan av arkitektfiirmaet Snøhetta på oppdrag fra Norsk Villreinsenter Nord. Trearbeidet er utført av Djupedal Båtbyggeri. Hytta inneheld eit samlingsrom med panoramautsikt mot Snøhetta og der er plass til ca 30 personer. ©Ketil Jacobsen Foto: Kjetil Jacobsen, kilde: http://nvs.villrein.no/viewpoint-snhetta/

Tverrfjellhytta/Viewpoint Snøhetta slik den ligg i landskapet. Når ein kjem inn i hytta og ser arkitekturen og utsikten så er det berre overveldande. ©Ketil Jacobsen Foto: Kjetil Jacobsen, Kilde nvs.villrein.no/viewpoint-snhetta/ ©diephotodesigner.de Foto: Kjetil Jakobsen , kilde http://nvs.villrein.no/viewpoint-snhetta/
Både Viewpoint og vegen opp til parkeringsplassen er vinterstengt. Anlegget åpner i juni og er gjennom sommeren åpent heile døgnet.

GOD TUR!

Fosdalsetra i Oppstryn

20. april 2016 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Fosdalsetra er seter for gardane på Fosnes og i Sandvika. I 30-åra var der i alt seks sel, no står berre eit av dei gamle att. I tillegg til det gamle selet er der to hytter og ei til under bygging.
Der har ikkje vore fjøs på setra. Dei melka under åpen himmel.
Dei fleste setrevegane hadde faste kvileplasser. Så også på vegen til Fosdalsetra. Det første kvile heimanfrå var ved Røvesteinane. Her var det store flate steiner og under steinane hadde det vore revehi. Lenger oppe var eit kvile som ein kalla Seljefloten. Her stod store seljer og her var det store steiner å kvile på. (kilde:Kjell Råd, Setrar i Oppstryn/Nedstryn)Utgangspunktet for turen til Fosdalsetra er ved parkeringsplassen vis a vis Matstova og Jostedalsbreen Nasjonalparksenter på Fosnes. Når ein har fått parkert bilen må ein ta seg tid til å studere den flotte naturen som omkranser dei to anlegga som ligg så fint ved vatnet. Bak, på andre sida av vatnet, kan ein skimte bygda Flo. Fjellet lengst bak, som er dekt av snø, er Fedalsnibba.
Fra austenden på parkeringsplassen går det ein grusveg/skogsveg. Det er lite skilting mot setra.Ein kan sjå enkelte skilt som viser retninga. Likevel er det enkelt å finne fram. Ein føl skogsvegen til ein knapp høgresving. Der tek ein av og går i rås vidare.Naturen i Oppstryn er heilt magisk med dei bratte fjella som stuper i Oppstrynsvatnet og med dei små grøne flekkane rundt vatnet. På bildet ser ein Segestad, Glomnes og Hjelle. Glomnesnakken og Hjellehyrna danner inngangen til Hjelledalen.

Vegen fra parkeringsplassen er lett å finne. Føl den forbi ein lunneplass/oppstillingsplass og vidare forbi eit dyrkningsfelt. Husk å stoppe opp og sjå tilbake på dei flott fjella.

Holekvia, ei samling av gardfjøser.

Ei gammal utlade har fin utsikt. Midt i april og innmarka er grøn og fin.
Der skogsvegen tek ein knapp sving til høgre, i eit hogstfelt, tek ein av og går over i råsa. Den er tydeleg å følge heilt til setra. Oppstryn i.l har trimpost på Fosdalsetra og trimposten er flittig besøkt.
  Ta av til rås i knapp høgresving.

Nydeleg rås som går langs jølet der Fosdøla renn langt nede.
Her ser ein Tverråna, med Gullkoppen og Kampen bak.
Fosdalsetra ligg midtveis i Fosdalen. Går ein heilt i botnen på dalen kan ein gå over Tyvareset og over i Fosdalen/Tyvadalen på Loensida og vidare ned til Tjugen.

Her ser ein Fosdalsetra mot Tverrbotnen og med Tafsnehyrna bak. Det andre bildet viser utsikten mot Oppstrynsvatnet , Hjelle og Hjellehyrna. Stillheita er komplett oppe i denne dalen. Finn ein fin plass og nyt stillheita og utsikta.

Oppstryn har mykje å by på. Der er mange setrar som ein kan besøkje bla. Erdalsetra/Vetledalsetra eller ein tur til Segestad / Segestad-Glomnessetra ein nydeleg fjellgarden som ligg på ei fjellhylle over Oppstrynsvatnet.
Hjelle hotell, eit romantisk hotell med historisk preg.
Folven Camping, med alle sine tilbud.
Jostedalsbreen Nasjonalparksenter som har panoramafilm om Jostedalsbreen Nasjonalpark i kinosal, fauna og flora utstillingar , parkområde med stein og lokale urter, kafeteria og restaurant og souvenir buttik.
Matstova, resturang og bakeri som i sommarsesongen har åpen kaffè. Ingenting kan måle seg med å sitje ute og nyte ein god middag og sjå på dei flotte fjella i Oppstryn. Absolutt verdt eit besøk.
Grandane Camping. Flott campingplass i austenden av Oppstynsvatnet.

DOWNHILL LØYPA PÅ FOSNES.
Når ein er på veg nedatt fra Fosdalsetra anbefaler eg ein tur i downhill løypa som er like i nærheita.
Fortset skogsvegen i den knappe høgre svingen, der ein tok av til rås. Etter ca 200 bratte meter i skogsvegen kjem ein til Einestadkvia. Der har bygdafolket laga til ein fin samlingsplass med gapahuk, bord og benker og bålplass. Her kan ein setje seg ned og innta nista si og enda ein gang nyte utsikta over fjella og vatnet. Ein ser både til Flo og Hjelle.
   Einestakvia.  Her starter downhill løypa.
   Bratt men fint tillaga.
Artig og spennande å sjå korleis dei har laga til løypa.

Eit rotevelte og delt trestamme blir fint moment i løypa.
Sykkelløypa kjem nedatt på skogsvegen like ved Holekvia.
Fosdalsetra ligg på ca 430 moh og det er ca 2 kilometer opp til setra.

VÆR NYSKJERRIG OG UTFORSK.

GOD TUR!!

KART OVER TUREN FINN EIN PÅ UT.NO: FOSDALSETRA

Huaren i Olden

14. april 2016 / Bodil Dybevoll / 2 kommentarer

Huaren er ein fjellrabb 385 moh, over Tyvaneset, mellom Olden og Loen. Det er eit lett tilgjengeleg turmål. Her har ein fin utsikt over fjord og fjell i indre Nordfjord. Turen fra Olden sentrum og opp er ca 4 kilometer. Det er skogsbilveg, i sikk sakk, heilt på Auflemåsen. Dei siste 200 meterane fram på sjølve Huaren er det tydeleg rås. Det er godt merka heilt fra sentrum, ved skulen og fra kaia.

Dette er eit populært turmål både for lokale og for turister. Olden i.l har ein av sine fjelltrimposter på Huaren.Huaren var ein sentral plass i det gamle vetesystemet.
Den eldste og raskaste måten å varsle ufred på i gamle dager, var ved å tenne veter. Vetane stod oftast i fjell med vidt utsyn, men kunne også ligge heilt i sjøkanten. Lyset fra bålet vart fanga opp av vardevakter på andre vetepunkt som tende sine bål, og slik kunne varselet nå frå landsende til landsende på få dager.

Takloveten på Hunvikfjellet var på mange vis den mest sentrale veten i Nordfjord. Frå Takloveten delte signalet seg vidare innover fjorden i tre liner.
Den midtre varslingslinja gjekk frå Takloveten til Dimmaveten, derifrå til Ulvedalsveten og til Vinsryggveten. Ved Vinsryggveten delte det seg i to retningar; den eine til Skår i Oppstryn og til Vetekulen ved Hjelle, den andre til Huaren i Olden.

Les meir om Det gamle Vetesystemet .

Turen til Huaren er merka fra Olden skule og fra cruis kaia. Der er det også mulig å finne parkeringsplasser.
Stille på cruiskaia før turistsesongen.
   Godt merka langs vegen.  Utsikt mot Ceciliekruna.
Skogsbilvegen er fin å gå, trille og sykle på. Ta med barnevogna og heile familien.  Avstikker i skogsvegen til Avlein.

Fin plass og ta ein pause, både på oppovertur og når ein går heimover.

Det er fleire turalternativer langs skogsvegen. I denne svingen er det merka mot Loåsen og Loen. Går ein 20 meter lenger fram i svingen, er der ei rås innmellom granene. Føl ein den kjem ein også til Huaren, men ein går rundt og føl råsa som kjem fra Loen framatt på Huaren. Vær nyskjerrig og utforsk.
Tidleg vår på Auflemåsen.
Når ein er komt opp på høgda, tek ein av fra skogsvegen og over i rås. Det er godt merka heile vegen med retningsskilt og avstandmerking.

Olden i.l har fjelltrimpost på Huaren.
Flott utsikt ut fjorden mot Faleide og alle små gredalaga rundt fjorden.
  Utsikt mot Olden sentrum og Skarstein.
Heldige dei som har hytte på toppen. Utsikt i alle retninger.

Kart over turen finn ein på Ut.no: Huaren i Olden

PRØV DENNE LETT TILGJENGELEGE FLOTTE TUREN.

Visnes – Strand

2. april 2016 / Bodil Dybevoll / 1 kommentar

Turen som går fra Visnes til Strand, føl same råsa som rundtur på Visnes, men tar av fra råsa på Staveneset og føl skogsvegen til Strand.
Ein veg er turen ca 3,5 kilometer, går ein returen også blir det 7 kilometer.
Ein kan også kombinere denne turen med rundturen. Tek ein den lavaste leia innover kan ein ta skogsvegen fra Staveneset og til Årheime når ein kjem tilbake fra Strand.
Det er mange muligheiter å kombinere å setje ihop ein fin tur på.

Denne turen, fra Visnes til Strand, går på rås og skogsveg. Det er ein forholdsvis enkel tur. Høgaste punktet er på Staveneset som ligg 210 moh.
Turvegen er merka fra Rv 60 på Visnes, opp byggefeltet. Ein køyrer til Strandavegen og til liten parkeringsplass bak bebyggelsen (sjå bildet, opp langs hekken).
P1120787
1.6 km til Staveneset fra parkeringsplassen

Skyttergraver tydelege i terrenget.
På Visnes er det tydelege spor etter tyskarane som var her under andre verdenskrig. Nokre av skyttergravene er fremdeles inntakt.
Ved Storeledholten er det sett opp tavle med informasjon om krigsminner og tursti på Visnes.

Stien innover til Staveneset er fin å gå. Enkelte plasser er det laga til med benker så ein kan setje seg ned å kvile og nyte utsikten.
Når ein kjem til Staveneshola er det litt stigning. Opp Staveneskleiva er det stedvis laga til med trappetrinn og hengt opp tau slik at ein har noke å holde i. Det er ikkje bratt eller farleg terreng, men kan være litt sleipt ved vått veir.
Staveneshola og Staveneskleiva.
Når ein er komt opp på Staveneset er der mange store steiner å sjå. Enorme steiner. Der er det muligheiter for å sitje tørt om veiret ikkje er av det beste.  Koseleg å sitje i «steinhole». Spennande for barna å utforske.
Skogsvegen til Strand tek av ved skiltet som viser Staveneset 210 moh. Her har ein fin utsikt mot fjella i Olden, Avleinsfjellet,Skavteigfjellet (bak) og Melheimsnibba.
   P1120753
Første stykket er unnabakkje ellers er turen innover til Strand slak og fin. Stille og roleg terreng å gå i. Skogsvegen vart bygd i 1984.

Eg liker godt å utforske nytt terreng og tek meg god tid til å sjå meg rundt. Ein får med seg så mykje meir da enn om ein berre haster avgårde.
Denne diamanten av ein stein låg pent ved sida av skogsvegen. Den ser ut som den er slipt til. No har eg gått turen to ganger og steinen forandrer farge etter korleis lyset er. Også andre ting dukka opp av intet. Plutseleg såg eg ein»skapning» som stirra på meg fra toppen av ein stor stein.
Alltid eit kvart spessielt å sjå.
Skogsvegen går heilt ned til riksveg 60. Om ein berre vil gå ein veg kan ein avslutte turen her, eller ta same turen tilbake til Visnes. Alternativt tilbake til Årheim.
Når ein kjem inn til Strand og ned til riksvegen ser ein bebyggelsen i Marsåvika med det berømte og unike klatrefeltet Beachen bak. Vidare ser ein Avleinstranda og Muristranda i Olden.

VÆR NYSKJERRIG OG UTFORSK NYTT TERRENG.

TUREN FINN DU PÅ UT.NO: Visnes – Strand

GOD TUR!

Vårstigen på Dovrefjell

17. mars 2016 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Historia til Vårstigen er eldgammal. Vegen er nemnd allereide i 1182 som ein del av pilgrimsleia til Nidaros.

Drivdalen var trang og farleg og med stor elv i dalbotnen. Når vårflaumane kom og Driva gjekk stor var det umuleg å bruke vegen som gjekk i dalbotnen og ein alternativ veg måtte byggast.
Vårstigen er ein spennande , dramatisk og variert tur. Dette i stor kontrast til turen som vi gjekk i den gamle Kongeveien fra Hjerkinn til Grønbakken, som går i slakt terreng og i beine strekk.

Utgangspunktet for turen i Vårstigen, enten ein kjem fra sør eller nord, er godt skilta. Store parkeringsplasser er opparbeida og det er godt tilrettelagt for ein fin tur i Vårstigen.

Vi kom fra sør og køyrde ca 3 kilometer forbi Kongsvoll fjellstove før vi kom til parkeringsplassen. Det er tillaga med undergang for å kunne kome seg trygt på andre sida av E6.

Vårstigen ligg innanfor Kongsvoll og Drivdalen landskapsvernområde og er på den måten gitt vern.
Oppdal historielag har sett opp informasjonstavler om Vårstigens historie som ferdselsåre, den gamle gruvedrifta, sætrene, flora og fauna.

Eg har tatt bilde av informasjonstavlene, og ein kan lese om historiene der. (Trykk på bildet og zoom)
P1130205 P1130211 Vårstigen er ein godt bevart vegstrekning. Den var fra først av berekna berre for gåande og ridande. Mange plasser var den så smal at to ryttarar knapt kunne møtast. No er det bygd stødige og gode bruer der stien krysse elver.

Det er mykje informasjon på opplagstavlene som Oppdal historielag har sett opp. Om ein trykker på bildet og forstørrer kan ein lese litt om historia om denne viktige ferdselsvegen mellom sør og nord. Litt stigning opp til Tingsvadet.
Tilbakeblikk mot Drivdalen i ettermiddagssola. Nydeleg hausttur.Tilbakeblikk før nedstigninga til Nestasvollen Spor etter farne tider.
Nedstigninga til Nestasvoll er tidvis bratt, men ikkje vanskeleg å ta seg fram no. Verre var det før i tida når storfolk skulle over med hest og vogn . Ein får fin utsikt nordaust over Drivdalen.I 1850- åra vart arbeidet med vegomlegginga starta opp. Fleire hundrede menn arbeidde på anlegget. Ein del små hytter vart bygde for å huse anleggsarbeidarane. Mange brukte også meir provisoriske tilholdsplasser og fann seg ly under berghammarane. Ein kan enktelt plasser sjå spor etter slike plasser.
Siste stykke ned mot Nestasvollen.
Ei glad jente har gått ein av draumeturane.