Turopplevinger, turforslag, nyt naturen

Kategori: Stranda (Side 1 av 2)

Åseneset – Kurlå – Åsen

På Åseneset var det på slutten av 1800-talet tre husmannsplasser. Berg, Åseneset og Kurlå. Dette var heimane til fem huslydar. Plassane fungerte som bustad for kårfolk i Åsen og startstad for nygifte. No er det berre på Kurlå der står hus.
Elevane på mellomtrinnet ved Sunnylven skule har vore med i arbeidet kring rydding av helikopterlandingsplass og tilkomst til garden. Også ved husmannsplassen Bergeplassen har elevane vore i arbeid. Dei har brukt mange dugnadstimar med rydding av skog og kratt slik at murane av dei ulike husa viser beire.

Denne turen går som ein rundtur til husmannsplassane og vidare opp til garden Åsen, føl så den nye og gamle gardsvegen tilbake til bygda og utgangspunktet.

Utgangspunktet for turen er ved Hellesylt stadion. Der er det god plass til mange biler, ingen parkeringsavgift.
Første stykke går på bygdevegen opp Sunnylvsbygda. Ta til venstre over brua til Jogardane/Korsbrekke og følg grusvegen til endes.
På Jogarden kan du sjå ein bauta. Denne bautaen står der den første kyrkja i Sunnylven stod.

Råsa innover langs fjorden er tydeleg og merka. Enkelte plassar er der rekkverk og kjetting for tryggare ferdsel.

Den første husmannsplassen ein kjem til er Bergeplassen. Her ser ein murar av ulike hus. Dei siste som budde på denne plassen flytta i 1907.

For å sjå murane etter husmannsplassen på Åseneset må du ta av frå råsa og gå ned til fjorden. Der er fine svaberg og ein populær plass å være på varme sommerdager.

Gå tilbake til råsa og gå vidare innover langs fjorden til Kurlå.

Dei første som dyrka opp Kurlå fekk leiglendingsavtale i 1864. Dei siste som budde i Kurlå flytte der i frå kring 1908.
Huset i Kurlå stod lenge til nedfall, men i 2015 og 2016 vart det restaurert av Storfjordens Venner.


Turen går vidare til garden Åsen. Gå då eit stykke tilbake og ta merka rås som går opp bakkane. Det er mange fine utsiktspunkt og eit vidt utsyn tilbake til Hellesylt sentrum og bebyggelsen rundt.
Følg råsa vidare og siste stykke før garden på traktorveg til gardstunet. Gardsvegen går i hårnålsvingar ned bakkane. Følg med, og ta av til den gamle vegen med flotte stabbesteiner, følg den til du er nede i dalen. Gå langs elva til du kjem til grusvegen og følg den tilbake til utgangspunktet.

Denne rundturen er ca 6 kilometer.
Høgaste punktet er på garden Åsen på 210 meter over havet.


Karbø-Toskedalsetra-Skaret-Hellesylt-Karbø

Denne turen er beskreven som ein rundtur, men mange tek turen kun til Toskedalsetra eller til Skaret. I Skaret har Sunnylven i.l trimpost.
Utgangspunktet for turen er på høgre side av  Rv 60 på Karbø. ( etter krysset til Nordangdalen).
Det er gode parkeringsmoglegheiter ved utgangspunktet.Turen er godt merka med skilt ved utgangpunktet. Dette er også utgangspunkt for turen til Steimsnibba. Fram til Toskedalsetra er det skogsveg. Ta deg god tid for det er mykje å sjå langs vegen. Der er også tilrettelagt med fleire plasser der ein kan ta pauser opp lia. Nyt utsikta tilbake mot dalføret og stillheita.
   
   
   
   
  
Like ved setrevollen har ein flott utsikt tilbake til bygda og fjella på andre sida av dalføret.Toskedalsetra ligg 503 meter over havet og er setra til garden Karbø og tre bruk på Langeland.Vidare frå setra går stien bak det raude og dei brune sela. Der står ein staur med raud måling på. Der i frå er stien tydeleg og delvis merka. Frå sertra til Skaret er det ca 150 meter stigning.
   Sunnylven i.l har trimpost i Skaret som ligg 665 moh. Nydeleg utsikt mot Sunnylvsfjorden.  Føl ein råsa som ein ser nede i venstre hjørne på bildet kjem ein ned til ein flott varde. Denne varden har namnet Ripavarden. Og namnet har den fått av første bokstav i fornamna på dei som bygde den.
Frå Skaret og heilt ned til Hellesylt går det eit jøl, det heiter Kremmarjølet.Panoramabilde fra Skaret. Ein ser frå venstre Sætredalsfjellet (1526 moh), Sunnylvmolskreddalen , Blåfjellnibba (1489 moh), Sunnylvsfjorden, Lundaneset ved inngangen til Korsfjorden og Geirangerfjorden, gardane på Åsen (210 moh) og gardane Korsbrekke ved fjorden.Nedstigninga til Hellesylt er skilta. Ein må være sikker på at ein har riktig sti før ein starter nedstigniga. Råsa ein skal gå er tydeleg i terrenget når ein har komt inn på den.
Eg anbefaler ein tur til Ripavarden for å få med den flotte utsikten. Frå Ripavarden går ein til høgre i same høgde til ein finn hovudråsa. Ein kan også gå fra trimposten i Skaret. Då held ein seg på venstre side av jølet. Normalt ligg det snø i hellinga mot Hellesylt, men i år er den vekk. Råsa er derfor utydeleg lengst oppe mot Skaret.

Når ein kjem ut av skogen og ned i bebyggelsen ser ein Hellesylt sentrum. Tilbake til Karbø går det sti i skogen, Selhammarmarka,  så ein slepp inn på den trafikerte hovudvegen. Sjå etter skilt merka Karbøen.

Første stykke frå Hellesylt mot Karbø er veldi fin sti/veg. Etter kvart blir den mindre tydeleg, men ikkje vanskeleg å følge. Den er merka med skilt, raude prikker på stein/trestammer og raude oppheng i trea.
   

   

   

Kart over turen finn ein på Ut.no: Karbø-Toskedalsetra-Skaret-Hellesylt-Karbø

Storsæterfossen i Geiranger

Storsæterfossen er ein av dei mest kjende fossefalla i området. Også i nasjonal samanheng blir den rekna for ein flott foss. Dette fordi det går ann å gå ned og bakom fossen. Det er eit mektig og fasinerande inntrykk å stå bak fossen og sjå dei enorme kreftene og høyre fosseduren.
Namnet har fossen etter Storesætra som ligg ca 200 meter lenger inne i Vesteråsdalen. På den setra har det ikkje vore drift sidan slutten av 1940-talet.

Utgangspunktet for turen til Storsæterfossen er ved Vesterås gard. Parkeringsplassen ved garden er til gjestene på garden. Parkering for turen til Storsæterfossen er ved Flydalsjuvet, Norsk Fjordsentrum eller i Geiranger sentrum. Vegen fram til garden er ein smal grusveg. Ta av hovudvegen ved Hole Hytteutleige.Vesterås gard ligg på ei fjellhylle 320 meter over fjorden og ca 4 kilometer fra Geiranger sentrum. Garden har vore i familiens eige sia 1600-talet og der er også funne spor etter mennesker heilt tilbake til steinalderen.
På garden var det gardsdrift fram til 1970-talet. No er der restaurant og hytteutleige om sommaren. Kanskje er dette Norges battaste restaurang? Det er høylåven fra 1603 som er ombygd til restaurant med tilhøyrande uteservering der ein kan nyte forfriskningar i luftige og spektaktulære omgivelser.
Bak garden ruver det 1500 meter høge Laushornet og på grunn av rasfaren åpner dei aldri garden før snøen har gått. Det er skilta til fossen fra parkeringsplassen som høyrer til garden.Også fra siste grinda (50m)før ein kjem opp til gardener det merka ei rås.
Denne turen går på rås, den er tydeleg og god å gå på og etterkvart kjem ein innpå den godt opparbeida steinlagte råsa, laga av sherpaer frå Nepal,og som var ferdig i 2014. På heile tuen ser ein Grinddalsnibba, 1636 moh, framfor seg.Ein ser fossen på avstand ei stund før ein er framme. Og den kan da sjå ganske stusseleg ut, men inntrykket forandra seg når ein kjem nær den.Siste stykke av turen går råsa rett unnabakken til eit grasplatå (540 moh). Der i frå er det steinlagt trappetrinn rundt berget og ned til fossen. Ved nedgangen til fossen står det oppslag om sikker ferdsel ved fossen. Dette er viktig at ein les og etterlever.
    
    
Turen ned dei steinlagte trappene og bak fossen er magisk. Den 30 meter høge fossen dundra forbi og lagar ein vegg av vatn og ein er like tørr. Kart over turen ligg på Ut.no: Storsæterfossen

GOD TUR!

Den Trondhjemske postvegen fra Ljøen til Ljøkaia

Den 700 km lange postvegen fra Bergen til Trondheim gjekk opp- og nedoverbakkar, over fjellovergangar, kryssa fjordar, vatn og elvar.  Det var ikkje noko enkel tur og både hest, robåt og føtene vart nytta når posten skulle fram. Postvegen var den første opparbeida ferdselsvegen fra Indre Nordfjord til Sunnmøre. Dagens Rv 60, fra Grodås til Hellesylt, følgjer på lengre strekningar same trase som postvegen. Posten kom til Hellesylt frå Grodås gjennom Langedalen og ned like ved Hellesyltfossen . Frå Hellesylt til Ljøkaia, ei strekning på ca 5 km, vart det nytta robåt.

Postvegen frå Ljøkaia opp bakkane heldt på å gå tilbake til naturen og i dei seinare åra har det blitt utført mykje restaureringsarbeid på kaia og vegen. No er skog fjerna, grøfter renska og murar reparerte. Det er no blitt ein veldig fin turveg.

Utgangspunktet for turen er  ved utsiktsplatået på Ljøen.  Allereide fra første steg er det panoramautsikt til Sunnylvsfjorden, Korsfjorden og inngangen til Geirangerfjorden.
  
På Ljøen er det tre gardsbruk.  Ljøbakken , Øvre Ljøen og Nedre Ljøen.
Postvegen går rett gjennom tunet på Ljøbakken. Ein krysser gardsvegen, går på høgre sida av bolighuset og vidare ned bakkane.Vegen er tydeleg og ikkje vanskeleg å finne. Eit stykke ned i bakkane, krysser ein gardsvegen og fortset mot det gamle skulehuset. Der var skule for barna på Ljøen til 1949. No er skulehuset i privat eige.Postvegen går gjennom skulehussvingen og ned bakkane til Nedre Ljøen der ein passerer huset i gamle tunet på venstre side.
     Det var brukarane på Nedre Ljøen som var tilsett som postberar og som hadde ansvaret for etappen mellom Hellesylt og Sløgstad i Stranda.
I 1962 opna eit nytt ferjefritt samband fra Hellesylt via Ljøen til Stranda. Før den tid var postvegen det einaste vegsambandet gardane på Ljøen hadde med omverda. Løypestreng, som ein framleis kan sjå spor etter, var viktig hjelpemiddel for å frakte varer og melk mellom gardane og sjøen.
  
Området ved Ljøen har rik edellauvskog og lokaliteten er ein viktig del av dei gamle skogane som strekkjer seg samanhengande på vestsida av Storfjorden og Sunnylvsfjorden.
Har ein augene med seg og fær stille fram er det godt mogeleg å få auge på små søte ekorn. Eg såg fleire på min tur.På turen ned bakkane står det mange skilt.  Som Smiesvingen, Furuhaugkviesvingen, Oppkomsvingen, Brautene og Lindekroken. Det er koseleg med skilt, men enda koselegare om der hadde vore litt tekst som fortalde litt om historia bak namna på skilta. Dette er noke som er aktuelt mange plasser.På turen ned bakkane ser ein spor i frå tidlegare busetnad. Det har vore mange småbruk og plasser i den bratte fjellsida. Heilt tilbake til 1600 talet er det funne spor etter busetnad. Dei fleste har blitt fråflytta etter ras eller fare for ras og fonner.
Bildet under viser murar etter busetnad på Lindane.  I 1893 kom det ei fonn av snø,stein og vatn og sopa husa på fjorden. Ei mor og ei lita jente overlevde raset. Ljøkaia er nær knytt til Den Trondhjemske postvegen og har dei  siste åra gjennomgått betydeleg restaurering. Kaia vart opna i 1919 etter ein byggeperiode på 6-7 år. På kaia ser ein  restane etter  løypestrengen som frakta varer opp og ned bakkane.
Fra Ljøkaia ser ein godt over til Lundaneset der Matvika, ein fråflytta gard, ligg rett bakom. Lenger ut Sunnylvsfjorden, på aust sida ser ein den fråflytta grenda Oaldsbygda.
Området rundt Ljøkaia er eit idyllisk nausmiljø. Der er også ei privat hytte og alle som ferdes i området må respektere privat grunn.
På ovanforsida av det raude naustet går postvegen til postvøren.  Det var der postbåten  som kom fra Hellesylt la til.Området ved Ljøen ligg i verdsarvområde Vestnorks fjordlandskap som vart innskrive på UNESCO si verdsarvliste i 2005.
Det er sett opp ein plakett på ein stor stein under Ljøfossen.Under Ljøfossen har det lege ein liten plass med namn Ljøfoss. Her var det busetnad til slutten av 1800 talet.
Ein av dei som voks opp her var Nils Andersen Liaaen, skipsbyggar og industieigar. Han etablerte eit skipsverft i Ålesund i 1861. Dette verftet overtok sonen Anders, og bedrifta vart til A.M Liaaen, ein gang den største arbeidsplassen i Møre og Romsdal.
På Ljøfoss var det slåttemark til tidleg på 1980-talet, no er det brukt til beite.
Etter å ha gått turen fra Øvre Ljøen til sjøen passer det fint med ein rast her.   Turen går same vegen tilbake og dei 320  høgdemeterane og knappe 2 kilometerane opp bakkane må ein berre nyte.

Kart over turen ligg på ut.no: Den Tronhjemskepostvegen fra Ljøen til Ljøkaia

GOD TUR!

Kolbeinvatnet

Kolbeinvatnet ligg i Tafjordvassdraget og er regulert som magasin for kraftverka lenger nede i vassdraga. Dette vatnet ligg både i Sjåk kommune i Oppland og i Stranda kommune i Møre og Romsdal.

Utgangspunktet for turen er på Geirangervegen (Rv 63), på ei utviding like før Djupvatnet, ca 4 kilometer frå Geirangerkrysset.

Der går ein anleggsveg  paralelt med den T-merka råsa opp til Kolbeinreset. Det har i sommar vore utført arbeid med store maskiner i aust enden av vatnet og det var i den perioden også anleggsveg langs vatnet. Arbeidet er avslutta og det er no ein smal veg/køyrespor langs vatnet i tillegg til den merka råsa.Dette utgangspunkter er også starten på turen til Kaldhusseter. Da går ein til endes på Kolbeinvatnet (1111 moh), vidare til Flavatnet, Fremste Viavatnet (1000 moh)og til Heimste Viavatnet (1001 moh). Der deler råsa seg og ein har to alternativ vidare. Ein kan gå på venstre sida av Såthaugane til Slettdalsvatnet og vidare ned Storkaldhusdalen eller ta til høgre for Såthaugane til Fagerbotnvatnet og vidare forbi Middagshornet og ned til Sauebotn.
   
Fra Kolbeinreset har ein fin utsikt tilbake til Djupvatnet (1016 moh). Djupvasseggja (1546 moh) ruver høgt over vatnet. Til høgre for Djupvasseggja ligg Grasdalsreset og bak der Skjerdingsdalsbreen, Blåtind og Skjerdingsdalseggja.

   
Det er eit stille og mektig område når ein kjem opp på Kolbeinreset og starter turen langs vatnet. I tillegg til køyresporet er der merka varder der råsa går.
For dei som er intresert i fisking så er det ørret i vatnet. Ein må ha fiskekort for å fiske og det er det Sjåk Bygdeallmenning som administrerer.
Kolbeinvatnet er eit av i alt fem vatn som er regulerte i vassdraget. På reset er det sett opp skilt med forklaring om området som inngår i vassdraget og forhandsregler ein må ta.Ein pause ved vatnet der ein ser tilbake til reset og alle fjella med snø på er balsam for sjela.  Stillheita er komplett. Dette er ein lett tur med minimal stigning. Fra utgangspunktet til Kolbeinreset er det ca 100 meter stigning.Det er fin og lav vegetasjon å gå i om ein velger vekk både anleggsvegen og råsa. Fint å berre setje seg i den lave mosen og nyte. Området er også fint for ein joggetur.
  

Kart over turen ligg på Ut.no: Kolbeinvatnet

PRØV DENNE LETTE TUREN I NYDELEG TERRENG!

Gamlevegen i Norangdalen

Norangdalen strekker seg fra Øye i Ørsta kommune  og går over i Nibbedalen og til Tryggestad og Hellesylt i Stranda kommune. Høgaste punktet i dalen ligg på ca 300 moh.
Nordangdalen har frå gammalt av vore bindeledd mellom indre Sunnmøre og Nordfjord. Vegen som er i bruk i dag er frå 1890-talet. Dalen er rik på både natur- og kulturopplevingar. Det er ein stille setredal og mellom dei trongaste dalføra i Norge. Mange meinar at Norangdalen er verdens vakrast dalføre.

Rundt år 1900 vart Norangdalen ein turistattraksjon. Turistskipa la til på Øye og turistane og mange namngjetne personar vart frakta med hesteskyss på den gamle ferdselsvegen gjennom Norangdalen til Hellesylt, der skipa venta.
Turismen ga grunnlag for hotelldrift, mellom anna på Øye, Fivelstad og Hellesylt. Hotella var trehus i sveitserstil, utsmykka med overdådig ornamentikk og er i dag populære kulturminne. Etter «Silver Cruise» i 1993 fekk Norangdalen tilnamnet «Dronningruta». Sju europeiske dronninger har teke turen gjennom Norangdalen.
Sidan slutten av 1800-talet har Norangdalen og fjella ikring vore viktige mål for fjellturisme og tindesport.

Norangdalen og den gamle ferdselsvegen ber tydeleg preg av kampen mot naturkreftene.  Likevel kan ein gå deler av den og nyte den flotte naturen, dei majestetiske fjella og stillheita i dalen.

Denne turen starter like ved Geilskredvatnet. der den gamle Geilskredbrua,  bygd i 1830 åra og restaurert i 2011, krysser Norangelva. Der er utviding ved vegen og moglegheiter for å parkerer bilen.
Ein kan mange stader sjå spor etter den gamle køyre- og ridevegen frå 1846, men turen går mest på rås. Første stykke av turen går rett motbakke til ein kjem inn på råsa.
    

    
Norangdalen er også kjend  for sine gode beitemarker og ein ser beitande sauer og kyr i dalen. Dei gode beitemarkene kjem av alle snørasa som er vanlege i vinterhalvåret. Da er fylkesvegen ofte stengd.
Det første vatnet ein går forbi heiter Geilskredvatnet og dalbotnen er her fylt med utrasa steinur. Vatnet er aldri heilt fult fordi det tømmer seg i ei underjordisk elv. Den går inn og ut av steinmassane nedover dalen, og fleire stader forsvinn den heilt mellom steinane.

Turen går forbi tre vatn. Geilskredvatnet, Djupvatnet og Uravatnet. På andre sida av  vatna går fylkesvegen, men sjølv om det er ein god del trafikk,  var det likevel stille i dalen.

Dalen  er smal, ca 200 meter på det smalaste, og det er majestetiske fjell på alle kanter. Ved store nedbørsmengder kan det derfor være fare for steinsprang så ein må utvise forsiktigheit.Når turen nærmar seg slutten kjem ein til Urasetra. Denne setra ligg midt i dalen og er lett å gå forbi fordi den ligg inn i terrenget for å få ly mot snøskred og fonnvind. Det går snøras over taka på desse sela nesten kvart år. Siste stykket ned til Urasetra og bort til fylkesvegen er tydeleg og breid. Den har nok gått klar av dei store steinskreda som ellers har herja i dalen.
    
Slik ser Urasetra ut når ein kjem gåande ned gamlevegen. Ikkje lett å få auge på sela.Ved Uravatnet kjem gamlevegen inn på fylkesvegen. Ta deg tid til ein pause ved dette flotte vatnet. Her kan ein nyte sola. Sjølv midt på sommaren er det tidleg solamørkt lenger nede i dalen, der den er på det smalaste.    
   
Der gamlevegen møter fylkesvegen står det også to små sel ovanfor vegen og der er skilta til andre turmål i området.

Turen på gamlevegen er vel 3 kilometer og det er lite høgdeforskjell.

Kart over turen finn ein på Ut.no: Gamlevegen i Norangsdalen

Når ein først har tatt turen til Norangdalen må ein få med seg alt det dalen har å by på.

Villa Norangdal   som ligg ved Fivelstadhaugen, ca 400 moh, er eit historisk hotell og eit landemerke på Sunnmøre. Hotellet er bygd i 1885 av to gardbrukara. Hotellets glanstid var mellom 1890-1940. Cruisetrafikken mellom Øye og Hellesylt vaks og turistane ville ha hesteskyss gjennom denne ville og vakre dalen. Hotell Nordangdal var da eit naturleg stopp på vegen. Her fekk både turistane, kuskane og hestane (opptil 125 hestar) godt stell og servering. No er det Iris Fivelstad som driv Villa Norangdal. Iris er tippoldebarn til Anders Haugen, ein av dei som bygde hotellet i 1885.

Midt i dalen, like ved Urasetra, har vegvesenet laga til ein fin rasteplass med informasjonstavler.
Køyrer ein vidare forbi Uravatnet kjem ein til Stavbergvatnet og Stavbergsetra. Også denne setra ligg inn i terrenget for å få ly for ras i dalen.Lenger nede i dalen, mot Øye, ligg Lygnstøyvatnet.  Dette vatnet vart danna av eit ras, Storesvora, fra Keipen i 1908. Store mengder stein rasa ned fra fjellet og la seg i dalen. Dette førte til at elva vaks opp og la Lygnstøylen under vatn. I vatnet ser ein enno restar etter den gamle vegen og setremurane.  Fremdeles står epletreea langs vegen i vatnet.
Lygnstøylvatnet er kjent for sine gode dykkerforhold og er omtalt som eit av dei beste ferskvannsdykkene i Norge. Lygnstøylsvatnet er ein turistattraksjon for reisande både med og uten dykkermaske og luftflasker.
Der står informasjonstavle også ved Lygnstøyvatnet, like i nærheita av ruinane under vatn.
   
Da raset kom i 1908 og demde opp elva slik at Lygnstøylvatnet vart laga, kom det også ein stor stein og la seg med spiss-enden ned. Folk i dalen såg på denne steinen som ein høveleg bautastein over storhende. Den omlag 12 m høge kolossen vart kalla oppatt etter Mørejarl-sonen Gange-Rolv.
   

GOD TUR I DENNE VAKRE, VILLE, STILLE DALEN.

 

 

 

Åsenakken i Sunnylven

Åsenakken er ein av mange topper som ruver høgt over Hellesylt sentrum.  Der er to turalternativ til Åsenakken. Den eine går fra garden Åsen som ligg 210 moh , i lida under fjellet. Den andre går fra Hellebostad og det er den eg beskriv her. Tek ein turen får ein ei flott utsikt opp Sunnylvsbygda, nordaust over Sunnylvsfjorden og ned til sentrum.
Turen er på knappe 3,5 kilometer og det er ei stigning på vel 600 meter.Utgangspunktet for turen er på garden Hellebostad. Ein føl skilting fra Hellesylt sentrum mot Vollset/Flofjellvegen. Etter ca 4,5 kilometer langs Korsbrekkelva/Bygdeelva tek ein av til Hellebostad og køyrer gardsvegen til der er skilting til Åsenakken og Nokkenibba. Parker ved skiltet. Første stykket går på traktorveg til utmarksgard og bru over Hellebostadelva.
   
Råsa er tydeleg og delvis skilta heile vegen. Husk å lat att alle grinder når ein passerer for her er dyr i marka.
   
Opp bakkane er det ein del skog og rikeleg med mat til dyra som går der. På Kleiva, som er det første utsiktspunktet, ser ein langt opp gjennom Sunnylvsbygda og Frøysadalen.
   Cirka halvvegs til Åsenakken kjem ein til setra som heiter Vindholen. Her er det to sel som er nylig oppussa og i god stand. Her er også murar etter fire andre bygningar, truleg fjøs og løer.
Her er det fint å finne seg ein plass for å nyte utsikta.  På andre sida av dalen ser ein Haugestølen, vel 700 moh og Lianibba 1500 moh.Terrenget flater litt ut etter setra. Ein kjem til eit stidele der råsa til Nokkenibba, 1380 moh, tek av. Over ei steinur kan det være vanskeleg å sjå råsa, men der er varda så ikkje vanskeleg å finne fram.
  
Siste stykke fram mot varden er reine autostradaen. Det tyder på at denne turen er eit populært turmål. Sunnylven IL har trimpost ved varden.
  
Utsikta fra varden er fantastisk i alle retninger. Hellesylt sentrum med Hellesyltfossen midt i bildet, i nordleg retning ser ein inngangen til Sunnylvsmordskreddalen og til Nibbedalen/Nordangsdalen.
I nordaustleg retning ser ein Sunnylvsfjorden der gardane på Ljøen  ligg fint i lia. Ein ser også ein del av den Trondhjemske postvegen over Ljøbrekka og nede ved fjorden ligg Naustberget der postbåten gjekk til land før ferda starta opp Ljøbrekka.Frå Åsenakken kan ein gå ned til gardane på Åsen og skogsveg tilbake til Hellebostad. Kart over turen finn ein på Ut.no: Åsenakken i Sunnylven
GOD TUR!!!

 

Kjellstaddalen

Kjellstaddalen er ein sidedal til Langedalen som går fra Møre grense og nedover mot Hellesylt. Eg var spent på korleis det såg ut i denne uutforska dalen og eg vart ikkje skuffa. På kartet kunne det sjå ut som at det var mykje myr og vått terreng, men turen gjekk på flott traktorveg og på rås.

Utgangspunktet for turen er ved Trondstad grendahus. Den største utfordringa på turen var å finne avkjørsla til grendahuset. Men den finn du når du er omlag midt på Trondstadflatene. Avkjøyring mot elva. Ved grendahuset er der stor parkeringsplass.

Turen inn dalen seier seg sjølv. Utgangspunktet er å gå over brua  som krysser Langedalselva og holde til venstre. Som ein kan sjå av skilt i vegkanten er dette også eit naturleg utgangspunkt til Kvitegga, eit populært turmål  for vårskitur. Det er også mogeleg å gå på Hornindalsrokken fra Kjelstaddalen. Dette blir ein lengre tur enn å gå fra Hornindalssetra,
   
Etter å ha passert brua held ein til venstre og kjem inn på privat veg. Garden Kjellstad ligg på bakketoppen. Markene rundt blir brukt som beite så her kan ein få  nærkontakt  med sauer.  Sjølv om det ikkje var direkte sommerveir den dagen eg gjekk turen, fekk eg likevel ein god sommerfølelse. Dyr på beite, bjølleklang, sauelort i vegen og den gode lukta av alle blomstrane. Og så var det så stille og fredeleg inn dalen.
Når ein kjem opp mot garden får ein fin utsikt over gardane i bygda Trondstad, Trondstaddalen og fjella bak. Rv 60 går rett gjennom bygda og ein suser fort forbi, men det er absolutt verdt å stoppe på. Det er fleire turalternativ på begge sider av riksvegen.Ved inngangen til Kjellstaddalen ligg Føkhauen. Ein gammal fråflytta gard der tuntreet fremdeles står stødig. På denne garden budde Ole Kjellstad, ein kjent spelemann.
  
Traktorvegen inn dalen er berre heilt fantastisk å gå på. Her kan ein ta med barnevogn og  sykkel. Traktorvegen går heilt til Tverrgarden. Siste stykke til setra går på rås. Heile turen til setra er slak å fin med ei stigning knappe 200 høgdemeter. Ein går langs elva heile turen. I snøsmeltinga er det mykje vatn, og elva kan derfor være stri og farleg somme plasser, andre plasser roleg og idyllisk. Ein kan også finne fine teltplasser med moglegheiter for å bade.Turen fra grendahuset til Tverrgarden er ca 3,5 kilometer. Ved Tverrgarden har Sunnylven il trimpost. Her står det også eit bord og benker og det er ein fin plass å ta pause.

Ved Tverrgarden var det tidlegare  ein steingard tvers over dalen.  Terrenget innafor steingarden, mot dalbotnen, vart brukt til oksehamn til stamokser. Det var slutt med oksehamn på 50-talet.
Fra Tverrgarden går turen vidare  i tydeleg rås. Det er også laga til bru over Tverrelva.

  
Like forbi trimposten ved Tverrgarden byr Kjellstaddalen på eit artig naturfenomen, nemleg den såkalla “Kokartjønna”. Det sydar og boblar i sandbotnen på tjørna på grunn av vatn som blir pressa opp. Kvite sandkorn på storleik med risengryn kvervlar rundt. På tur til og frå Hornindalsrokken går ein forbi dette naturfenomenet, og på folkemunne blir det sagt at det er “Rokkekjerringa” som kokar risengrynsgraut.
  
Halvveis fra Kokartjønna til Kjellstadsetra går ein forbi ein stor flat stein. Dette er Skjørsteinen. Denne steinen vart brukt som «melkehavn». Dei på setra bar melkeskjøret til steinen og folk fra bygda kom opp dit og henta skjøret.

Turen vidare inn dalen går i rås og småskog. Etter 5,5 kilometer er ein framme ved den nedlagde Kjellstadsetra. Dette er setra til gardane på Kjellstad. Setra ligg på andre sida av elva i forhold til råsa og kan være vanskeleg å kome seg over til setra når det er mykje vatn i elva. Tida har viska ut dei fleste spora etter setra.  I dag finst det berre tufter etter eit bygg, i tillegg til ein haug med stein som truleg stammer frå tidlegare bygningar. Øverst på vollen kan ein så vidt sjå restar etter eit steingjerde, men dette er i stor grad inngrodd i dag.

Kart over turen finn ein på Ut.no: Kjellstaddalen

GOD TUR!

Den Trondhjemske postvegen i Langedalen

Den Trondhjemske Postvegen mellom Bergen og Trondheim er full av kulturhistorie. Det er heldigvis enda råd å finne traseer som er inntakt.  Eg har tidlegare skreve om strekningane over Utvikfjellet, Faleide – Markane, Kjøs – Svor og turen over Ljøbrekka.
Fra Groås til Møre grense er det berre korte traseer igjen. Men når ein nærmer seg Hellesylt kan ein finne ein litt lenger trasee av postvegen mellom Fjelltun og Tryggestad.
Utgangspunktet for denne turen er ved Karbø.  Like over brua, som går til gardstunet, er det mogelegheiter for parkering ved starten på ein flott skogsveg.
Ein går eit stykke i skogsvegen før ein kjem inn på postvegen.

  
Grinda ved skogsvegen må alltid latast att. Skilt ved grinda fortel om andre turalternativ i området. Skogsvegen er utruleg fott å gå.  Denne turen som eg beskriv her er ca 5 km og med ei stigning på ca 150 høgdemeter. Etter ca 1 kilometer på skogsvegen kjem ein til Den Trondhjemske postvegen. No kan ein velje om ein vil gå til høgre eller venstre. Postvegen går begge vegar, og vil ein gå heile denne stubben av Den Trondhjemske postvegen anbefaler eg å ta til venstre først. Da går du det stykket som det er mest stigning på, og som er i dårlegste forfatning. Denne traseen fra krysset ved skogsvegen og til Fjelltun, som det heiter der postvegen møter riksvegen igjen, ligg i myrlendt terreng. Ein kan sjå at det har blitt utført ein del grøftearbeid dei siste åra. Men sjølv om traseen ligg myrterreng er der likevel godt å gå. Og ein ser tydeleg spor i terrenget at der har vore vegtrasee.
    
Langs traseen kan ein nyte lyden av elvesusen av Langedalselva og ein kan skimte steile fjell i Nibbedalen. På bildet under ser ein tydeleg Fivelstadnibba.Like før ein kjem opp til riksvegen ved Fjelltun er der bord og benker så her er det mogelegheiter for å ta ein pause og eventuelt nyte medbrakt.Ved Fjelltun snur ein og går same vegen tilbake til krysset ved skogsvegen. For å få med seg den finaste delen av postvegen må ein ta turen heilt til Tryggestad. Da går ein rett fram fra skogsvegkrysset. Ein går no i anna type terreng og vegen er enda tydlegare der den ligg tørr og fin. I bakgrunnen på bildet ser ein Bjørnstigfjellet 1141 moh.Be med ein heil gjeng , fyll sekken med mat og dekk opp til heile gjengen på dette langbordet som står like ved vegen.Når ein nærmer seg Tryggestad må ein krysse Langedalselva. Det er enkelt for her har det blitt utført restaureringsarbeid på Hjellbrua, så ein kan går trygt over. Også her i skogkanten står det bord og benker. Etter å ha kryssa elva ser ein opp til riksvegen. Da er det slutt på dette stykke av postvegen og turen går tilbake til krysset ved skogsvegen og tilbake til parkeringa ved Karbø.Denne turen kan også gåast på ein anna måte. Fra parkeringsplassen ved elva kan ein gå opp i tunet, vidare opp og til høgre. Ein kjem da inn i lysløypa. Følg den til endes og ta av til høgre og ned i skogen. Finn råsa og brua over elva. Følg traseen til ein møter postvegen. Følg turen vidare som eg har beskreve over. 

Kart over turen finn ein på Ut.no: Den Trondhjemske postvegen i Langedalen
GOD TUR!!!

 

 

 

 

Storesunde – Skihella – Røyrhus

Eg har lenge vore fasinert av dei gamle ferdselsveiane mellom dei ulike bygdelaga. Tanken på korleis folk før i tida tok seg fram, tida dei brukte, børene dei frakta og slitet dei hadde i all slags veir for å kome seg fram  kan være overveldande. Det er store kontraster til korleis vi no reiser mellom bygdene.

Mellom  Indre Nordfjord og  Sunnmøre er det fleire overganger som vart nytta som ferdselsveier. Ein av dei mest brukte var  veien mellom Vollset og Flo, men også overgangen mellom Knutsdalen i Hornindal og Kyrkjeeide i Stryn vart nytta.

Turen eg skal skrive om denne gangen er turen fra Storesunde til Inigardsetra, vidare til Skihellevatnet, over skaret ved Skihellesvodene og ned Skihelledalen til Røyrhussetra og fram til Røyrhus. Ein flott tur på 15 kilometer.

For å kome  til utgangspunktet køyrer ein Rv 15 fra Stryn mot Oppstryn. Køyr ca 10 km fra Stryn sentrum og ta av mot Flo. Køyr så ca 500 meter til ei lita bru. Der er det skilt som viser veien til Skihella.
P1070703
P1070704P1070706Det går skogsvei/skogsbilveg både til Inigardsetra og Utigardsetra, men eg vil anbefale å parkere bilen nede ved bilvegen og bruke beina. Det er god trim og trening. Det er ein bratt vei, ca 2.5 kilometer til setra, men da har ein fått unna mange høgdemeter.
Tek du bilen til setres, er det anbefalt å bruke den som går til Utigardsetra. Da køyrer ein bilvegen mot Garlid og tek av til høgre eit stykke etter bebyggelsen. Det er bomveg, kr 40,-.
P1070710  P1070712
Bilde: Parker ved eit vedlager og ta beina fatt. Det blir fin utsikt etterkvart.
P1070713  P1070714
Skogsvegen opp til Inigardsetra går gjennom beite. Det er derfor viktig at alle som ferdes her let att grinda etter seg. Vegen opp er tildels veldi bratt, men innimellom blir det slakere og ein får strekke på musklane.
P1070719
Utsikten til Storsunde og Mindresunde er flott etterkvart som ein tek høgdemeter.
P1070722
Bilde: Inigardsetra 470 meter over havet.
Stien vidare til Skihella går opp mellom sela. Det er ein tydeleg og god sti oppover Sunnsdalen. Delvis merka.

P1070728
  
P1070734
Når ein nermer seg Skihellevatnet ser ein Kvanneskrefjellet/Ramusfjellet. Til høgre for det fjellet ser ein Vatnedalsreset.Her er ein fin tur over til Frøysa.
P1070738
  P1070739
Haustfarger i fjellet.
P1070743
Etter 900 høgdemeter er det godt med påfyll på flaska.
P1070746
 Stryn T&Il har trimpost ved Skihellevatnet.
P1070749
Ved Skihellevatnet er det godt med ein pause. Her er det ikkje mange lyder som bryt stillheita. Godt å setje seg ned og nyyyyte. Hytta som ligg ved vatnet er privateigd. Vis respekt om ein tar pause heilt inntil hytta.
P1070752
  P1070751
Bilde 1: Dyregrav?  Bilde 2: Det ligg 3 hytter ved Skihellevatnet.
P1070754
Bilde: Skihellevatnet. Klart og fint vatn med mykje fisk.
Ein er så vant til å gå i opptrakka stier/løyper og i andre sine fotspor at ein ikkje tek turen om ein må finne veien og ta veivalga sjøl. Fra Skihellevatnet, over Skihellesvodene og ned i Skihelledalen er der ikkje sti. Da må ein ta eigne veivalg og lese terrenget. Der står enkelte små varder  i nedstigninga til Skihelledalen. Mi er erfaring er at det er best å holde til venstre når ein starter på nedstigninga. Prøv å gå mest mulig der det er gras. Da unngår ein glatte svedje. Ha gjerne eit kart i sekken. Denne turen ligg på kartblad 1318 I, Stryn.
P1070758
Botnenibba 1372 moh. Grensefjell mellom Sogn & Fjordane og Møre & Romsdal.
P1070759
Bilde: Her fra oppstigninga fra Skihellevatnet til Skihellesvodene.
P1070763
Når ein er komt opp i skaret ved Skihellesvodene,  ein komt opp til Skihella ca 1000 moh.  Her  har ein eit fantastisk utsyn mot Skihelledalen, Røyrhusdalen og gardane på Røyrhus. I tidlegare tider hadde  bøndene i Stryn sauene og kyrne sine på beite i Skihelledalen.
P1070765
Bilde: Skihellesvodene.

I Skihelledalen er det ein del myr,men det er ikkje vanskeleg å ta seg fram. Gå mot ei lita hytte som ligg i dalen da vil ein finne sti/rås der i fra og ned til Røyrhussetra.
P1070768
P1070770 Fra denne hytta som heiter Brudeholen, er det sti ned til Røyrhussetra. Røyrhusnibba til venstre.
P1070780   
P1070774
Skilt som viser vei til Røyrhussetra. Stien er fin ned i dalen.

Røyrhussetra med Botnenibba i bakgrunnen. Stien kjem ned til setra til venstre for Botnenibba(bilde). Frå Røyrhussetra og fram dalen til gardane på Røyrhus er det fin grusvei. Ca 3 kilometer.

Det er også ein fin tur om ein går fra Røyrhus og inntil setra. Godt eigna både for sykkel og barnevogn. Fram gjennom dalen svinger Tverrdalelva seg. Den ligg stilt og roleg inne ved setra. Her er det gode muligheiter for rasting på elvebredda.
P1070791  
P1070796
Flott vei for sykkel og barnevogner.
P1070792
P1070800Om ein går denne turen kan logistikken være ei utfordring, men ein har sikkert noken som kan hente når ein er komt ned fra fjellet. Grusveien fra Røyrhus til Røyrhussetra er bomvei. Så husk å ta med penger til avgifta.

Anbefaler også som eit alternativ å ta turen fra gardane og inn til setra i Røyrhusdalen. Ein flott tur om ein skal hente dei som har gått over fjellet.

Denne turen er også fin å ta om vinteren, da helst fra Røyrhus og mot Storsunde.

Kart over turen finn ein på ut.no: Storesunde – Skihella – Røyrhus

TA TUREN SOM IKKJE SÅ MANGE ANDRE HAR TATT. NYT STILLHEITA OG HAUSTFARGANE.

« Eldre innlegg

© 2024 nytnaturen.no

Tema av Anders NorénOpp ↑