Kategori: Setrar / Støylar (Side 6 av 7)

Over Kviven. Fra Kalvatn til Hornindal

16. september 2015 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Over Kviven har folk vandra i hundrevis av år. Folk fra Austefjorden og Hondalen nytta råsa gjennom Kvivsskardet når dei skulle besøkje kvarandre til arbeid eller fest. Alt i 1760 vart dette sambandet skildra som det kortaste vegen frå Sunnmøre til Sogn.
Mange har kjempa for utbetring av denne traseen. Den første søknaden om støtte til veg over Kviven er fra 1877. Søknaden vart avslått mange ganger, men i 1884 vart det innvilga kr 50,- av Hornindal heradstyre. Dette med forutsetning av at også Volda og Hjørundfjord heradstyre innvilga same beløpet. Det vart gjordt, og ei viss utbetring vart utført. Etter ca 135 år kom det tunnel gjennom fjellet og no køyrer vi Kvivssambandet fra Hornindal til Kalvatn på få minutter.

Eg vil anbefale å ta denne turen over fjellet. Det er ein forholdsvis lett overgang. Høgaste punktet på turen ligg på 860 moh. og distansen er ca 9 kilometer.
Ein kan sjølvsagt velge kva slags vei ein vil gå. Eg vil skildre turen fra Kvivsdalssetra og til Lillestøl. P1120121 For å kome til utgangspunktet tek ein av mot Bjørke like ved Kvivstunnelen. Køyr ca 1,5km til Bueide. Ta til høgre opp grusvegen, betal bompenger om ein ønskjer å køyre til setra. Til setra er det ca 2 kilometer.På Kvivsdalssetra ligg det sju små sel side om side. Her er også ein geitefjøs. Det er gode parkeringsmuligheiter om ein køyrer heilt fram.
Råsa finn ein når ein går over setrevollen, langs gjerdet mot dyrka marka. Råsa er tydeleg, lite merking første delen.

  Fin rås fra setrevollen og innover Kvivsdalen.
  Fine kulper i elva som ein kan avkjøle seg i.
Første stykket inn dalen går råsa i slakt terreng. Opp Stegen blir det meir stigning, men enkelt å ta seg fram. Når ein vinn høgdemeter så kjem også utsikten. Her ser ein framatt dalen mot setra.På dei fleste turer eg har gått så har eg før eller seinare kjeme fram på trimposter. I nederste enden på Kvivsdalsvatnet står det også ein slik trimpost. Ta ein pust i bakken og nyt utsikten. Skriv namnet ditt i boka og sjå etter om kjent folk har vore der.Kvivsvatnet ligg på 680 moh. Og sjølv om kalenderen viste midten av august så var der fremdeles snøbreer.
Her ser ein tilbake mot Møresida. Denne dagen var vatnet blått blått.

Fra Kvivsdalsvatnet og opp siste stigninga til Kviven var råsa godt merka.   Oppe på Kviven var det snø både over og under vatn.
  Fine skilt som viser vegen vidare.
Som ein kan sjå av skilta så er her forskjellige turalternativ. Høgenibba ligg på 1191 moh og Grendadalen på ca 400 moh. Ein slik fin dag kunne ein fortsett å gå i høgda. Utfordringa er logistikken for å kome seg heim. Når ein tek turen fra Kalvatn (Kvivsdalssetra) og til Lillestøl i Hornindal er det enkelt om ein har to biler. Parker den eine på Lillestøl og køyr vidare gjennom Kvivstunnelen. Kort vei og hente den som står ved startpunktet.Sol og snø ein sommerdag er ikkje feil. Dette bildet er tatt rett før høgaste punktet.Ingen ting å seie på utsikten mot Grodås når ein er på Kviven. Her ser ein også fjella på sørsida av Nordfjorden og nokre i Breim. Fra venstre nemner eg: Skarsteinfjellet, Ceciliekruna, Storelogpiken, Snønipa og Vora.
Nedstigninga fra Kviven mot Lillestøl er delvis merka. Ein må følge godt med for råsa er ikkje like tydeleg alle plasser. Ein skal gå på høgre side av elva som ein ser på bildet under. Og ein skal forbi denne store steinen med måling på som ligg der terrenget flater ut.

Når ein nærmer seg skogkanten kjem ein fram til ruinane etter Lillestølsetra. Denne setra har blitt rasert av snøskred to gonger. Første gangen var i 1944, da tok raset to av sela. I 1979 raserte eit snøras resten av bygningane.
Råsa går over setrevollen og i tidlegare tider da det vart arrangert Kvivsstemne, var det mange som tok turen forbi setra. Eg hadde litt problem med å finne råsa fra setrevollen. Men gå ned bakken mot ein steingard, da har du den.  Steingard i utkanten av setrevollen.
Fra Lillestølsetra og ned bakkane mot gardane går råsa i skogsterreng. Råsa er tydeleg og etter kvart kjem ein inn på ein fin skogsveg. Den går heilt ned til Lillestøl. Det er beitande dyr i terrenget så lat alltid igjen grindene etter deg.
  Oppslagstavle med historia om Kvivsvegen.Her nærmer ein seg gardstuna på Lillestøl.
  Tilbakeblikk mot Kviven fra Lillestøl.
Om ein vil ta turen andre vegen, så køyr bygdevegen fra Grodås sentrum mot Ytrehorn. Køyr til du ser skilting mot Kviven.
Parkeringsplass for bilen finn ein ved eit lager like ved Kvivsbrua. Sett bilen slik at den ikkje står i veien for andre.

Kart over turen finn du på ut.no: Over Kviven. Fra Kalvatn til Hornindal

TA TUREN OG UTFORSK TERRENGET OVER TUNNELEN.

Glæra. Fra Jølbru til Skjeringsdalsetra

19. august 2015 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Denne turen går på ein gammal setreveg frå Jøl bru til Skjerdingsdalsetra. Ein fasinerande veg som vart bygd i 1852. Eg har lese historia om korleis det var å ta seg til denne setra i tidlegare tider, og henta informasjon fra boka til Kjell Råd, «Setrar i Oppstryn og Nedstryn». Mange lokale personar har delt sine skildringar og historier om farne tider med forfattaren av boka.
Det er gardane på Skåre, Grov, Grønfur, Mork, Dårflot og Fosnes som har seter her.
Setrevegen gjennom Glæra kunne være lang og vanskeleg, men enda lengre og vanskelegare var det før den vegen kom. Da tok dei dyra til Glomnes, opp bakkane og inn Glomsdalen til Stol. Vidare over fjellet og Nautebreen og ned i Skjerdingsdalsbotnen og fram til setra. Ein tur som kunne ta to dagar. Denne vegen vart nytta heilt fram til 1851.Midt i bildet ser ein setra med det mektige Sætreskarsfjellet ,1606 moh, bak. Tverrelva kjem fossande over Sætreskardet. På høgre sida av fjellet og setra går Grasdalen og på venstre sida går Skjerdingsdalen vidare inn til Skjerdingsdalsbotnen. Begge dalane er er store og gode beitedaler med plass til mange dyr. Det har vore god mjølkeprodusjon opp gjennom åra på setra. På eit tidspunkt var det også eit meieri i drift. Men med den strabasiøse vegen var det også mykje arbeid med å få melk, smør og ost fram til folk. Setra ligg høgt til fjells, ca 600 moh.

Etter funn av gamle tufter langt framme i dalen, tyder mykje på at dalen var i bruk allereide på 15- og 1600 talet.
Først i 1975, da heilårsvegen over Strynefjellet kom, vart det enklare for bøndene som har dyra på beite på Skjerdingsdalssetra. Da kunne dei ta i bruk traktor eller lastebil for å få frakta dyra til seters.

Ein kan ta denne turen begge vegar. Eg har valgt å starte oppe på setra og gå nedover til Jølbru. Der er stor og fin avkjørsel/parkeringsplass like ved setra. Start turen med å gå forbi setrevollen. Det er rås som går nedover langs elva. På grunn av at der er mange storfe på beite, blir råsa opptrakka og uttrakka og kan være vanskeleg å følge somme plasser. Ta retning mot Glæra, stien som er uthogd i fjellet, og gå langs elva til ein kjem til brua. Brua er trygg og fin å gå på.
Brua ser spinkel ut, men er fin og trygg å gå. Godt å ha eit tau å holde i.

Etter brua er råsa fin og tydeleg.

Langs heile turen kan ein tydeleg sjå at det har blitt lagt ned eit stort arbeid med vegen. Den er mange plasser ca 1 m breid og ein ser fine muringar. I sjølve Glæra, der vegen er sprengt ut i fjellet, er det også brei og fin trasè. Det er ikkje vanskeleg eller skummelt å ta seg fram. Langt nede i dalbotnen, 200 meter under stien, høyrer ein Skjerdingsdøla buldre. Ved store nedbørsmengder kan det være fare for steinsprang. Ein bør ikkje ta denne turen for tidleg på året, da det kan ligge snøfonner. Ved stor snøsmelting renn det små bekkar ned den svarte fjellsida.  Utsikt tilbake mot Skjerdingsdøla, Skjerdingsdalssetra og Sætreskardsfjellet. Her ser ein råsa gå like under snøbreen.

Imponerande arbeid er lagt ned på setrevegen.
  Langt der ned i jølet renn Skjerdingsdøla.

Når ein nærmer seg Jøl bru kan ein sjå rester av ei vakthytte som tyskarane bygde for å vakte brua.

Jøl bru er ei stor kvelvingsbru som er bygd i 1883. Dette imponerande byggverket har omkring 8 meter med mur frå sjølve kvelvinga og opp til vegbana. Eg har høyrt fortalt at ein av arbeidarane som jobba på brua, leid eit stort tap da han under arbeid miste spettet sitt i jølet. Det var ikkje berre berre å få fatt i det igjen.Turen fra Skjerdingdalssetra og til Jøl bru er på knappe 5 kilometer. Turen er ein fin familietur. Starter ein på setra som ligg ca 600 moh så har ein fin nedstigning til Jøl bru som ligg på ca 280 moh.
På grunn av snøfonner og steinsprang bør ein gå denne turen om sommaren og når det er tørt i veiret.

Kart over turen kan du finne her: Skjerdingdalssetra – Jøl bru.

Grøndalen – Høydalen (Heggjadalen-Austefjorden)

8. august 2015 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Tidlegare har eg skreve om at eg synest det er spennande å gå mellom bygder, gjennom dalar og skard. Og denne turen som eg skal skrive om her gjere akkurat det. Etter at Kvivsvegen kom har nabofylket i nord blitt mykje nærmare og det er enklare å utforske terrenget på andre sida av fjellet.
Turen fra Grøndalen til Høydalen ligg i to fylker og to kommuner.Eg starta i Heggjadalen ved Grøndalsvatnet, omtrent på fylkesgrensa mellom M&R og S&Fj, ved bomvegen som går inn til Grøndalsetra. Bestemte meg for å gå heile vegen, også bomvegen. Så første del av turen var å gå ca 2 kilometer på ein fin grusveg langs Grøndalsvatnet. Stilt og fredeleg med nokre få hytter som låg opp i lia ovanfor vegen.
  Bomveg inn langs Grøndalsvatnet.  Grøndalssetra
Ta til høgre etter brua.
  Hattemakerskardet midt i bildet.
På Grøndalen er det store areal som er dyrka. Og plassen ber sitt namn med rette. Der var grønt og fint. Og koseleg med beitande husdyr.
Ein passerer setra og fortset over brua og tek til høgre vidare opp vegen. Ved vegenden er der ei grind. Gå gjennom den og da skulle ein finne råsa……
Eg hadde studert kartet og sett at der var innteikna rås, men eg må innrømme at den fann eg aldri på første del av turen. Men ein er ikkje alltid avhengig av rås. Ein må ikkje gløyme korleis det er å ta seg fram på eiga hand, ta eigne vegval. Eg viste at eg skulle opp i Hattemakerskardet så det var berre å ta peiling på skardet.
Når ein går utanfor allfarsveg så er det mangt og mykje ein kan få auge på som ein ikkje hadde sett om ein gjekk i rås. Eg kom over denne gjenstanden. Må seie eg skvatt litt, for eg viste at det området som eg gjekk i akkurat da vart kalla «Kyrkjegarden».
Når ein har plukka nokre høgdemeter og er komt opp i åpnare terreng har ein fin utsikt nedatt mot Grøndalsvatnet, Grøndalsetra og fjella bak. Høgefjellet, Navletuva, Navlesakerfjellet, Nonshornet (i framgrunnen) og Glitreggja lengst bak.
Hattemakertjønna og Grøndalsvatnet.
Rikeleg med snø på Hattevatnet 764 moh.
Ein er på turens høgaste punkt når ein er ved Hattevatnet. For å halde høgda og sleppe småskogen i lida ned mot Rinddalssetra, held ein til høgre etter vatnet. Ein lokalkjent, som eg prata med på setra, sa at der er tydeleg rås.
Etter Hattevatnet dreier ein mot høgre og ser snart Rinddalssetra . Den ligg fint til på høgda mellom Ferlevatnet og Rinddalsvatnet. Fjellet bak er Skardhornet 1043 moh. Har ein råsa, kjem ein i god høgde fram mot setra. Eg kom litt for lavt i utgangspunktet og fekk ein del småskog i lida bort over mot setra. Valgte derfor å gå nesten ned til Ferlevatnet og ta stigninga oppatt til setra.
Utsikt mot nord. Rinddalsvatnet 593 moh.   Rinddalsvatnet mot sør.f
  Gammal inngraveringer i mjuk stein.
Fra Rinddalssetra langs Rinddalsvatnet og fram Rinddalen er det fin rås og terrenget blir etter kvar meir spennade å gå i. Etter litt slak nedstigning er ein ved Heimste Rinddalsvatnet som ligg på 563 moh. Her går råsa på høgre sida av vatnet. Tildels i oppmura parti langs vatnet. Siste stykket før demninga går råsa i ur.
  Heimste Rinddalsvatnet 563 moh.
  Delvis oppmura rås langs vatnet.
Når ein er komt forbi Heimste Rinddalsvatnet og skal ta til på nedstigninga får ein oppleve noke spessilet. Det er god rås heile vegen ned den bratte lia. Råsa går i ei stor ur, og elva dundrer under ura. Det var ganske spesielt og litt «skummelt» å høyre den store elva bruse under føtene uten at ein såg den. Trøsta meg med at slik hadde det vore i mange hundre år, så det gjekk vel bra den dagen også. Og det gjorde det. Etter kvart går råsa over fra ur til skogsterreng.
God, men spesiell sti ned lia.

I dalbotnen ser ein rampa til løypestrengen. Den kjem nok godt med til transport opp den bratte ura. Ned Langedalen er det 3 kilometer bomveg til dei øverste gardane i Høydalsdalen. Ein slak fin tur ned dalen om ein ikkje har plasert bil heilt oppe eller bestilt retur transport.

Langedalsvegen 3 km bomveg.
Velger ein å gå motsatt veg, eller skal plassere bil for retur, køyrer ein Rv 651 mellom Fyrde og Straumhamn. Ta av ved Høydalsvik og følg skilting mot Høydal skule. Fortsett rett fram gjennom gardstun til bomveg.

Kart over turen er publisert på Ut.no og du finn det: Grøndalen – Høydalsdalen (Heggjadalen-Austefjorden)

Turen er 15 kilometer lang og med høgdeskilnad fra 420 – 770 – 100 moh.

PRØV NOKE NYTT, SJÅ NYTT TERRENG OG NYE FJELLFORMASJONER! GOD TUR!

Segestad – Glomnessetra

4. august 2015 / Bodil Dybevoll / 3 kommentarer

Segestad, fjellgarden som ligg så høgt og fritt over Oppstrynsvatnet. Livet på denne avsidesliggande garden har vore stabasiøst og tungt. I boka til Oddgeir Bruaset «På fjellhylle og havstrand- livet på veglause gardar i Nordfjord», kan ein lese om Anne, jenta som gifta seg med Harald, bonde på Segestad. Det var eit hardt og tungt liv. Ikkje berre naturkreftene som dei måtte leve med men også alle tragediene som dei skulle takle.
Siste bruker på Segestad , Jon, døydde i 1961. Han døydde ute på marka og hadde heilt til det siste holdt garden i stand.
På 80-talet vart Sigdestads Vener stifta. Desse tok fatt på den omfattande bergingsaksjonen som det var å sette i stand husa på garden. Kva sommar blir det arrangert slåttedugnad på Segestad.

For å kome seg til utgangspunket, køyrer ein til Hjelle i Hjelledalen. Køyr gamlevegen forbi hotellet og ta til venstre over elva. Køyr langs vatnet . Det er fin parkeringsplass eit stykke før ein kjem til gardstuna på Glomnes. Det er også her ein kjem nedatt på vegen når ein har gått denne runden.
Eit idyllisk parti på vei mot råsa.
For å kome seg til råsa som går opp til garden, går ein forbi gardstuna på Glomnes. Vis respekt for andre sin eigedom, bruk veien og råsa.

Langs råsa er der merka med stadnamn. Naustbakken, den første av bakkane, er bratt men brei og god å gå.
Skilt som viser veien til Glomnesfossen.
Ta turen bort til fossen, den er mektig.
  Kleivane.
Her i Kleivane er råsa på det brattaste. Lenge måtte folket som budde på Segestad bruke stige for å kome opp skrenten. Skiltet på grinda taler for seg sjølv. Lat att!!  Utsikt mot Erdalen

Langs råsa er det fleire kvileplasser. Her er det fint å sitje å skue utover vatnet, kansje smake på nista. Utsikt mot Glomnes og Hjelle. Hjellehynnja ligg i det lave skydekket.
P1110606
Frå Langhammarkvilet har ein god utsikt nedover Oppstynsvatnet mot Flo, Veslebygda, Åning og Nesje.

Når ein nærmer seg garden ser ein eit gammalt uthus og ein instalasjon for løypestrengen. Den har nok komt godt med når varer og andre ting skulle til gards. Den vart også brukt til å frakte tørrhøy ned til bygda siste sommrane før Jon døydde.
Steinstova med Glomnesnakkjen bak.

Steinstova på garden Segestad vart reist i 1908. Huset er solid bygd med meters breide vegger. Ein del av steinane i huset er restar etter den rasråka husmannsplassen som låg like ved. Utsikt fra tunet mot Erdalen.

Stiftelsen Sigdestads Vener har gjordt eit omfattande restaureringsarbeid både på steinstova og andre bygningar på garden. Her ser ein fra venstre løypestrenghuset, låven, steinstova og eldhuset. Råsa vidare inn Glomsdalen.
Turen vidare fra Segestad og inn Glomsdalen går på venstre sida av elva. For å kome til råsa går ein opp bakkane og heilt til høgste høgre hjørnet på dyrka marka. Der går stien. Det er ganske tilvokse med skog på denne sida av elva, men råsa er tydeleg og enkel å gå. Om det er vått veir kan det være litt sleipt og glatte steiner. Ruiner av eit gammalt sel på Glomnessetra.
Glomnessetra tatt fra andre sida av elva. Utsikt vidare inn Glomsdalen.

  Fin kvileplass der ein kryssar elva .  Segestadsetra.
På Segestadsetra bygde dei bygningane attåt store steiner. Dette for å kunne bygge færre vegger. Der er ruiner etter to bygninger på Segestadsetra.
  Der er fin bru over Glomsdøla.
  Glomnessetra. To fine og restaurerte sel.

Råsa fra Segestad og til Glomnessetra ligg i tett lauvskog og er tildels steinete. På andre sida av elva, er det mykje åpnare og tørrare terreng. Ein av turdeltakarane som var med på turen sa at råsa fra Glomnessetra og nedatt var «berre lekker».
Råsa på innaforsida er åpnare, men likevel bratt. Ein kan tydeleg sjå spor etter at dette er ein veg som har vore brukt i mange mange år. Dette var også setrevegen for dei på Nesjeog Åning. Dei har seter på Stol, som ligg lengst inne i Glomsdalen.

Når ein nærmer seg dyrka marka tek ein til vestre inn langs gjerde/steinmur. Da kjem ein etterkvart til parkeringsplassen. God og tydeleg sti i ein litt mørkt/tett skog.

Denne rundturen er ca 6 kilometer. Bratt men med ein fantastisk utsikt og historie.

På låven, som står åpen, er der plansjer med opplysninger om livet på garden. Absolutt vert å ta ein kikk på.

GOD TUR OG NYT NATUREN!!!!

Furedalen – Botnavatnet

16. juli 2015 / Bodil Dybevoll / 1 kommentar

Vi har utruleg med moglegheiter til å finne nytt turterreng i vår vakre kommune. Det er ikkje berre dei høge fjelltoppane som lokkar, men også alle dalane som går mellom fjella.

Laurdag la eg avgårde for å utforske ein av desse dalane. Eg har gått eit stykke av denne dalen for mange mange år sia, men da ikkje heilt til endes.

Furedalen starter ved Oppstrynsvatnet og går nordaust over mot Botnavatna som ligg på vel 800 moh. For å kome til utgangspunktet køyrer ein til Veslebygda, ei grend som ligg på nordsida av Oppstrynsvatnet, på vegen mot Flo. Ein kan velge om ein vil gå heile vegen fra Veslebygda og opp grusvegen eller køyre opp bakkane til vegen deler seg. Parker der og går første stykket gjennom skogen da får ein sjå rester av gamma gardsveg som ligg så fint mellom granene.
Eg køyrde opp der som veien delte seg. Det er like under garden Ljåstad. Der var ei utviding og greit å parkere.
Fin vei gjennom skogen.

Ein fin kulp i elva kunne fort ha blitt nytta til eit bad, men det var litt vanskeleg å kome seg bort.
Solli, ein fråflytta gard lengst opp i lida.
Turen går vidare på fin skogsveg. Her er beitande dyr så husk å lat att leda/grindene. Ein vinn fort høgdemeter. Skogsvegen går i varierande stigning opp bakkane. Somme tider i bratte bakker og av og til i slakare terreng.
Langs turvegen opp dalen ser ein mange namneskilt. Kjiegjølet er eit gjøl i Fureelva. Det var god snøsmelting den dagen eg gjekk så elva dura godt langt der nede.

Eit lite stykke før vegenden er der ei utviding. Der stod det ein fin stol, så her var det moglegheiter for å ta ein pust i bakken. Og det kunne trenges, for den siste bakken før ein kom opp vegenden var bratt. Og som skiltet seier så er ein da komt opp på Flatene. Ikkje stor, men ei flat likevel. Her i fra gjekk ferden vidare i rås til setra. Råsa er ikkje merkt, men det er ikkje problemer å følge den. Det har vore køyrt med traktor eit stykke oppover. Elva lenger oppe har fått skade i flaumen og opprenskningsarbeid har vore utført.


I følge boka «Setrar i Oppstryn og Nedstryn» av Kjell Råd, så melka dei kyrne her ei tid på året.Det er fin utsikt på deler av oppstigninga fra Veslebygda. Her som så mange andre plasser, veks det til med skog, men når ein kjem til ei lysning så er utsikten upåklageleg. Her ser ein Tunoldsvikja med Knarteholmane utføre, Brekke, Fosnes og Erdalen. Midt i bildet ser ein Brekkefjellet med Storskredfjellet bak. Til venstre i bildet ser ein Hjellehynnja.Det er stille og roleg opp Furedalen. Lyden av beitande sauer og lamb er ein koseleg lyd å høyre når ein er i fjellet. Dette lambet tok livet med ro sjølv om det kom ein turgårer forbi.
    Fin og god rås å gå i.Furesetra ligg på ca 700 moh. Ein ser tydeleg at det har vore mange sel og fjøser i tidlegare tider på setra. Dei fleste har blitt borte pga alder, men også pga ras. Ein lokalkjent fortalde at det i alt hadde der vore 14-15 bygninger på setra. Det vart slutt på setring ca 1947. I dag står det att fire bygninger.

Bak setra går det fin rås vidar til Reset og Botnavatna. Ein krysser Dosaelva, den kan sjå stor ut, men er enkel å kome over litt høgar oppe enn dette bildet er tatt.

Sjølv midt i juli var der mykje snø og is ved og på vatnet. Botnavatnet ligg på 841 moh.Det er fire hytter ved vatnet, og dei som er så heldige at dei har hytte her i den totale stillheita kan nyte ein luksusferie av dei sjeldne. For stillheit er ei luksusvare i våre dager.Turen fra parkeringsplassen der skogsvegen starter og opp til Botnavatnet er 5 kilometer.

Kart over turen med innteikna rute finn du på ut.no: Furedalen – Botnavatnet

PRØV EIN NY TUR I NÆROMRÅDET !

Fladalen til Movatnet

15. juni 2015 / Bodil Dybevoll / 1 kommentar

Fladalen går fra Storsetervatnet og innover til Movatnet. Utgangspunktet for turen er ved parkeringsplassen ved Stigedalshytta på Stigedalen.

Fjellet som ein ser heilt til høgre på bildet, er vestsida av Eidskyrkja. Dette fjellet ser ein heile vegen innover til Movatnet.

Denne turen går for det meste på grusveg. Berre dei siste ca 400 meterane fram til vatnet går på sti. Eg anbefaler å ta turen til fots eller sykkel. Om ein velger å ta med bilen så må ein være klar over at det er bomveg innover og oppfordringa er at sjølv om bommen er åpen så betaler ein dei 30 kronene.

Da det skulle byggast kraftlinje gjennom Fladalen i 1964 kom også grusvegen. Grusvegen er fin og det moglegheiter for mange å ta turen uten å ta med bilen. Sykkel, barnevogn, rullestol,rullator og trøtraktor er gode alternativ. Så her kan heile familien fra dei yngste til dei eldste være med. Det er gode moglegheiter for å ta ein piknik på ein av setrevollane som ein fær forbi. Turen starter ca 270 moh og Movatnet ligg på 422 moh. Så dette er ein fin tur med ca 150 meter stignig. Heile turen fra parkeringsplassen og til Movatnet er på 6 kilometer, så fram og tilbake tilsammen 12 km. Har ein bil framme på parkeirngsplassen kan ein sende den sprekast framatt etter den.
Fin grusvei.Utsikt tilbake til parkeringsplassen, Stigedalshytta og over Storsetervatnet.

På Storesetra er det ikkje så mykje som viser igjen etter seterdrift. Rett etter Stigdalshytta, på venstre sida når ein går innover, kan ein sjå to gamle fjøsar. Ellers er det nyare hytter som står langs vatnet.Her ser ein Bakkesetervatnet med Bakkesetra ved enden. Bakkesetra. SagesetraSagesetra har namnet sitt etter sagbruket som ligg på andre sida av elva. Saga vart bygd i 1836 og var ei sirkelsag. Saga vart restaurert i 1990 og fekk da nytt vasshjul.

På Sagesetra er det fremdeles drift om sommaren. Så i dalen kan ein møte beitande kyr og aktivt seterdrift.

Elva har du som selskap på heile turen innover dalen. Og går ein tom for drikke er det gode moglegheiter for å få fylt flaska si igjen. Det er ein stille og roleg dal. Sjølv om det er bilveg er det ikkje store trafikken.

Eg var tidleg ute og snøen var ikkje smelta heile vegen. Men den søen som låg var fast og fin å gå på. Vegen blir brukt som trasee for skiløyper om vinteren.

Tidleg i juni og fremdeles snø.

Også kraftlinja gjennom dalen ser ein heile tida. Kraftlinja som vart bygd i 1964 skal rivast når den nye er oppe å går. Etter det eg har forstått så skal ikkje den nye gå heilt nede i dalen.
Leivdalsetra / Langevatnsetra

På turen går ein forbi fire setrar. Alle høyrer til gardane i Leivdalen. Dei to fremste setrane vart brukt som vårseter, og fleire av bruka har derfor seter på fleire plasser.Langevatnet 404 moh og fremdeles is på den 6 juni.
  Ved vegenden er der fin rasteplass.
  Oppslag fortel om andre turmål i området.
Fra vegenden til Movatnet går turen over til sti/rås. Den går delvis over myr og kan til tider være ganske våt. Litt tilrettelagt med planker på enkelte stader.
  Framme ved Movatnet er det stillheita du møter. Her kan tankane vandre fritt. Dei er heldige dei hytte eigarane som har sine perler langs vatnet. Midt i bildet ser ein fjellet Skardhornet 1043 moh og til venstre ser ein vestsida av Eidskyrkja 1243 moh.

Det er mange fine vatn innover dalen. Og løyser ein fiskekort er moglegheitene store for å få fisk på kroken. Fiskekort kjøper ein framme ved bommen.

Fra Movaten kan ein finne fine turer vidare. Går ein gjennom Rinddalen kjem ein til slutt ned i Høydalen i Austefjorden.

Kart over turen finn du: Fladalen til Movatnet

TA TUREN OG UTFORSK DENNE STILLE FLOTTE DALEN.

Sindresetra

28. mai 2015 / Bodil Dybevoll / 2 kommentarer

Sindresetra er setra til garden Sindre som ligg lengst vest i Sør-Markane. På denne setra var det setring fram til 1949. Da fekk dei seg kulturbeite nærmare garden og det vart slutt på turane med krøter til seters. Også Nybø har hatt seter her.

Om du vil gå til Sindresetra er der to alternativ. Utgangspunket er det same. Ein kan velge å gå skogsbilvegen (Randaskogvegen) eit stykke for så å gå over i råsa/stien ved lunneplassen eller ein kan velge å gå ein ny skogsvei + sti for så å gå over i rås/sti ved lunneplassen.

Sindresetra ligg ca 600 moh og turen fra parkeringsplassen og fram til setra er 2,5 kilometer når ein går alternativ 2. Litt lenger når ein går alternativ 1.

Det er gode parkeringsmoglegheiter på høgre sida av bygdeveien. Skogsbilvegen går opp til venstre. Der er bom og ikkje lov å køyre. Veien er også fin å sykle på. Har tidlegare skreve innlegg om den her: Sykkletur

Skogsbilveien (Randaskogveien)

Slik ser det ut der som skogsbilvegen starter. Vegen ligg fint i terrenget og ein plukker lett høgdemeter mot Nybøkleiva.

På vei opp bakkane er det viktig å stoppe og sjå seg tilbake.Her ser ein Navelsaker og Eidskyrkja.Vegen flater ut når ein er komt opp bakkane og her kan det være godt med ein pust i bakken. Her er det sett opp benk så ein kan ta ein velfortjent kvil og nyte utsikten over Nybøtjønna og fjella i Nord Markane.
Slik ser utsikten ut fra lunneplassen. Heilt til høgre i bildet kjem skogsveien opp og til venstre kjem stien/råsa opp.

Alternativ 2: Ny skogsvei/rås.

Om ein vel å gå stien/råsa fra parkeringsplassen, går du bygdevegen til Nybøsaga. Etter brua tek ein til venster opp bakken. Der er det no komt ein ny skogsvei. Gå den eit stykke oppover og ein vil sjå ein tydeleg sti/rås på venstre sida.


Stien opp til Nybøkleiva er tydeleg. Den går gjennom granfelt og over ein del myrseg.

Her på lunneplassen på Nybøkleiva møtes dei to alternativa. Og her går stien/råsa vidare til seters. Rett etter at ein er komt inn på råsa kjem ein til eit svad. Halvgjengesvadet. Det var i frå gammalt, når ein gjekk skogen heilt fra Sindretunet, halvveis til setra.
  Halvgjengesvadet.
Stien/råsa er tydeleg og går i slakt terreng vestover. Enkelte plasser finn ein eit hinder, men ikkje verre enn at ein kan gå forbi.


Etter kvart kjem ein opp på meir myrlendt terreng og der kan det være vansklegare å holde råsa. Den er stedvis merka med orange maling, men følger ein litt ekstra med på myrane er det mulig å sjå kor det har vore gått før.
Ein varde langs stien/råsa er aldri feil. Da veit ein at ein er på rett vei. Her på bildet ser ein Glitreggja langt i vest.

Langs stien er det også moglegheiter for å finne drikkevatn eller å dyppe tærne på varme dager. Ta deg tid til å sjå deg rundt når du er ute å går. Det er mykje av naturens vakre skaperverk er ute.

Over dei siste myrene før ein kjem til elva Kvithella er det merka med orange maling på treleggar.


Når ein nærmer seg elva, Kvithella, krysser ein den tidlegare traseen til Holmøyskarrennet. Under flaumen i 2013 vart det gjordt store skader på elva Kvithella. Enorme steinmasser har flytta på seg. Følg den orangemerkinga for å finne rette leia over elva.
Elva Kvithella etter flaumen.

Dette er selet som står på Sindresetra. Eit gammalt og eit nyare sel som er bygd i hop. Fjøsen står ikkje lenger.

Markane i.l har ein av sine trimposter på setra.På veg nedatt får ein fin utsikt austover mot nokre av gardane i Markane, Kyrkjenibba, Gryta, Storskrdfjellet og Skåla.

Når ein er komt nedatt på vegen og nærmer seg parkeringsplassen kan ein setje seg på benken og puste ut. Og utanfor bildekanten på venstre sida er der ein dam i elva. Der kan det være kjekt for noken å kjøle seg ned.

Dette er turen til ei av dei ca 100 setrane/støylane i Stryn kommune. Absolutt vert å plukke.

Kart over turen finn ein på ut.no: Sindresetra

Sørsida av Lovatnet

13. mai 2015 / Bodil Dybevoll / 3 kommentarer

Tidleg i april tok eg turen til Loen og Lodalen. Ville finne nytt turterreng og tidleg vår. Eg hadde studert kartet og funne ut at på sørsida av Lovatnet var der ein gammal ferdselsveg eller ein skogsveg. Eg viste ingenting om veien før eg starta, men syns det er spennande å utforske.

Lodalen er eit kjent turmål. Dei fleste har vel vore på biltur eller sykkeltur opp dalen og sett dei fine gardane som ligg der under dei høge fjella, vatnet og kulturlandskapet på setra Breng. Lengst opp i dalen ligg Bødalen, Kjenndalen og Nesdalen. Dette har vore flotte turistmål i mange mange år, men det er også grender der det har det vore mykje dramatikk og tragedier.

Eg parkerte ved vassenden på Sæten, der var det godt skilta, både til turen eg hadde tenkt å gå og andre turmål. Når ein parkerer for å gå på tur, så tenk litt etter kor og korleis ein parkerer bilen.

Når ein er ute på tur må ein ha i tankane eventuelle farer som lurer. Som her i Lodalen. Tidleg om våren er det fare for ras i dette terrenget. Folk fra Lodalen har sett fonn ved Nesbøen heilt fram til midten av mai. Denne turen bør nok takast når det lir mot sommar og eventuell snøras er komt ned. Det er også lurt å prate med lokalbefolkninga om ein er usikker på om det er trygt terreng å ferdast i.
Bilde: Godt skilta til turmål på sørsida av Lovatnet.
Utsikt fra brua mot Vassendeholmane og opp dalen.

Parkerer ved brua og gå bygdevegen eit stykke til desse skilta. Da er det enkelt og greit berre å følge vegen. Vegen er 6 kilometer lang, MEN ein kjem seg ikkje heilt til endes. Det har gått ein del ras, så der er ein del jord,skog og stein som ligg i vegen. Kvar og ein får finne ut kor langt ein vil utforske.

Det som var teikna inn på kartet var ein skogsveg, bygd ein gong på 80-talet. Første del av veien er skogsbilveg som også blir brukt av store tømmerbiler. Til lenger innover ein kjem til mindre er veien brukt og det er behageleg underlag å gå på. Her er også veldig fint å sykle. Stille og fredeleg og ingen trafikk. Ein av grunneigarane fortalde meg at han brukte å setje ut eit par benker langs veien. Så da er der fine moglegheiter for å ta ein pust i bakken og finne roen.
Etter lunneplassen er der eit turalternativ som har blitt anbefalt. Det er å gå Kleppveien. Ein avstikker på skogsveien, 3 kilometer motebakka. Vart fortalt at det da blir flott utsikt over Loen.



Det er stille og roleg å gå denne vegen. Ta deg tid til å studere på naturens mange kunstverk.

Omlag halvvegs på turen kjem ein til ei nedlagt seter, Nesbøen. Dette var seter til fire bruk på Sæten. Dei hadde også seter på Breng. På den tid da begge setrane var i bruk, jaga dei først buskapen til Breng om våren. Når det var slutt på beite der, var det å jage buskapen heile vegen til Vassenden og oppatt langs sørsida til Nesbøen. Ein avstand på ca 7,5 kilometer. Når det så var slutt på beite på Nesbøen, var det å jage buskapen tilbake til Breng.   Selet på Nesbøen.
Etter å ha passert Nesbøen vart det vansklegare å ta seg fram. Her må kvar enkelt sjølv finne ut kor langt ein vil gå. Eg er nyskjerrig av meg og hadde lyst til å sjå litt meir, så eg klatra over raset og fortsatt eit stykke til.
Eg kom etter kvart til eit elvefar, Helseteina, som hadde fått hard medfart. Her hadde store mengder stein komt ned og tatt med seg heile vegen. Enorme naturkrefter som har vore i sving. Bak fjelltoppane på bildet ligg Ramnefjellsbeen.

Da eg fann det for godt å avslutte turen pga ras i vegen, fann eg ei lita bortgjøymt sandstrand. Her var det berre å setje seg ned og nyte stillheita og lyden av bølgeskvulpet.Turen fra Vassenden og til der eg avslutta var ca 6,5 kilometer, så 13 km tilsammen. Ein fin og lett tur der ein også kan bruke sykkle og sportsvogn eit langt stykke.

Kart over turen finn ein på ut.no: Sørsida av Lovatnet

TA TUREN OG SJÅ LOVATNET OG DALEN FRA SØRSIDA.

Maursetsetra, Markane

9. november 2014 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Maursetsetra er seter for gardane på Maurset og for ytre Hatledal. Den ligg høgt og fritt i lida over gardane. Sela har i dei seinare åra blitt restaurerte. Setredrifta var truleg slutt på i begynnelsen av 1960 åra.

Det er flott utsikt og ein ser vide. Markane il sitt skianlegg, Ullsheim, ser ein her midt i bildet.

Eg har tatt utgangspunkt for denne turen fra Ullsheim. Der er det gode parkeringsmoglegheiter.Bilde: Her ser ein Maursetsetra fra Ullsheim.

Det er tydeleg og god rås/sti til setra. Utgangspunktet er det same som for turen til Grendasetra. Gå over skistadion, tar av til venstre for brua på stadion, gå ned bakken og fortset stien oppatt langs med linja. Gå på den flislagde traseen eit lite stykke. Ta til venster over ein haug og fortset rett motebakka i stien/råsa rett under linja. Når ein kjem opp til Nordaelva går stien/råsa på austsida første stykket.

Det er laga til god og stødig bru over elva. Når det er varm og fint veir er der fleire kulper i elva som er fine og utforske, og kansje kjøle seg ned i for dei minste.

Bilde: Stien/råsa er ikkje merka, men tydeleg i terrenget.Bilde: Mange fine plasser å setje seg ned og kvile. Her er det berre fantasien som set grenser for aktivitet.
Bilde: Utsikt mot Hornindalsvatnet.Bilde: Utsikt fra Maursetsetra og mot bygda.

Turen fra Ullsheim til Maursetsetra er ca 2 kilometer.

Fra Maursetsetra er det ein fin tur å ta vidare opp bak sela og opp bakkane til ei fin bru som går over Nordaelva. Vidar til Grendasetra og nedatt til Ullsheim.

Markane il har trimposter både på Maursetsetra og Grendasetra.

Kart over turen finn ein på ut.no: Maursetsetra

TA EIN SETRETUR OG NYT HAUSTVEIRET

Grendasetra, Markane

7. november 2014 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Grendasetra har vi både i Stryn og i Hornindal. Turen eg skal skrive om denne gangen er til Grendasetra i Markane i Stryn kommune.

På Grendasetra er der tre sel og to fjøser. Grendasetra er fra gamalt av setra til gardane Dybevoll (Jyvall), Fenn og Dalane. Selet som høyrde til Jyvall høyrer no til garden Svingeset.

Det er mange år sidan det har vore seterdrift på Grendasetra. Truleg var det slutt med det kring 1950.

Setreråsa slik den var tidlegare er no lite nytta. Med foltte parkeringsmuligheiter på Ullsheim er dette eit naturleg utgangspunkt for dei som vil ta ein tur til denne setra. Eit gammalt bilde av livet på setra, budeier og husdyr.

Min oldefar utanfor selet.
Setreråsa til Grendasetra gjekk fra gammalt av over dyrka marka på garden Jyvall, vidare over ei lita trebru ved løkjen, gjennom yste Holeledet og til Rjømesvadet. Der gjekk råsa inn i eit granfelt og opp Loppesteinbakkane til Loppesteinen. Der var det det første kvilet på turen til setra. Vidare gjekk turen opp bakkane, forbi Brennevinskjelda og til Gamlesetra. Der var det andre kvilet. Her viser det fremdeles gamle rester etter husmurer. Siste etappen er opp dei bratte bakkane rett under setrekvia.

No er mykje av den gamle setreråsa blitt avskoren av løypetraseer og hyttefelt. Eg vil derfor ta utgangspunktet fra Ullsheim på denne turen. På Ullsheim, det flotte skianlegget til Markane il, er det gode parkeringsmuligheiter og eit flott utgangspunkt.

Når ein står på Ullsheim og ser langs med lida, ser ein ialt tre setrar. Lengst mot venstre ser ein Øyesetra, lenger inn mot elva ser ein Maursetsetra og eit stykke innafor elva ser ein Grendasetra.

Med utgangspunkt på Ullsheim er løypetraseen opp bakkane eit flott alternativ. Gå over stadion, forbi brua og ned bakken. Ta av fra den asfalterte rulleskibana og gå over i løypetraseen. Følg den delvis på flis og delvis på asfalt til ein kjem til ein lunneplass.Her ved lunneplassen tek ein til venstre og går traseen vidare opp bakkane. Skilt fortel om andre turmål også. Når ein har gått motebakka ei stund og opp Høgkleivbakkane, kjem ein til Gamlesetra. Her kan ein så vidt sjå gamle hustufter, så her har vore seter for lenge lenge sia. Dette var det andre kvilet på turen til setra når dei brukt setreråsa. Ein har fin utsikt mot Hornindalsvatnet, Glitreggja og gardane i Jutedalen.

Fra Gamlesetra kan ein velge om ein vil fortsetje i løypetraseen eller gå siste stykket i setreråsa. Eg anbefaler å ta råsa. Det er eit stykke historie og ein kan fundere på korleis dei strevde før i tida for å få melka fra setra og til gards morgen og kveld.
Å gå i gamle setreråser er balsam for kropp og sjel.
Siste bakkane opp til setra er bratte, men tydeleg og god rås. Strevet betaler seg med ein fantastisk utsikt. Sela på setra er fra venstre: Daleselet, Fænjaselet og Jyvallselet som no høyrer til Svingeset.Ein fantastisk utsikt. På bildet ser ein Grenda, skianlegget Ullsheim, Svingesetvatnet, Langesetvatnet, Skarsteinsfellet, Storlogpiken og Utvik.

VINTERTUR TIL SETRA

Turen til Grendasetra er også fin å ta ein vintersdag. TurløyperStryn har opparbeidt løypetrase fra Ullsheim og opp bakkane til Grendasetra. Ein kjem seg også til Grendasetra via løypenettet som går til Holesetra og vidare Panoramaløypa. Ein fantastisk tur som berre må anbefalast på det sterkaste. Berre å følge med på nettsidene til Turløyper Stryn for å finne informasjon.

Når det er bart er det ein flott tur vidare, om ein vil ha ein rundtur, å gå vidare til Maursetsetra. Gå da råsa rett ut forbi den største fjøsen. Råsa er stort sett tydeleg. Det er litt myrlendt terreng, men fint å kome seg fram. Der er fin bru over Noraelva.
Fin og stødig bru over Nordaelva.Bilde: Utsikt mot søraust fra Maursetsetra.

GOD TUR!