Kategori: Volda

Ingen ting slår følelsen når ein har funne ei perle av eit turmål. Då gjer det ikkje noke at veiret ikkje spelar på lag, for ei perle er ei perle uansett.
Eg var spent på turen til Sunndalssætra og Sunndalssætrevatnet. Hadde høyrt rykte om at der skulle være flott. Og eg vart ikkje skuffa.
Turen tok eg ein regnveirsdag og det var ganske mykje vind ved vatnet. Men har ein med rikeleg med kle, hue, votter og buff, sjølv midt på sommaren, blir turen fin.

Etter at Kvivsvegen kom har nye turområde blitt meir tilgjengeleg. Denne turen til Sunndalsætra og vidare til Sunndalssætrevatnet ligg i Volda kommune.
Utgangspunktet for turen er i Sunndalen i Austefjorden. Ta av frå Kvivsvegen like ved Damfosstunnelen og køyr vidare på Gjersdalsvegen. Etter kvart innpå Sunndalsvegen. Finn høveleg parkering ved Høybakk inst i Sunndalen ved krysset der annleggsvegen starter.
Annleggsvegen er privat og køyrer ein bil opp så er det på eige ansvar. Vegen er veldig bratt.
Eg gjekk den gamle sætreråsa.
Oppgangen til råsa finn ein ved å følge Sunndalsvegen over brua og vidare ca 100 meter, ta så av til traktorvegen.

Stien er enkel å følge, og merka med raude treklosser som heng på treleggane. Råsa går i jamn stigning frå ca 75 moh til ca 360 moh på sætra. Heile tida høyrer du Sunndalselva bruse like ved råsa. Der er også nokre fine kulper i elva, men ikkje la deg friste til å bade. Elva er drikkevannskilde.

Heile vegen kan ein også sjå høge spisse fjelltopper. Det er Sunndalsnipa som ruver 1396 moh.
Det er også mogelegheiter for å gå denne turen vidare til Skarevatnet, Bygdaskaret og ned til Grøndalsstølen som ligg i Heggjadalen/Osdalen.

Like i nærheita av sætra krysser ein elva på ei flott steinbru og ein ser ei flott raud hytte som ligg der i den storslåtte naturen. Kikar ein nærmare etter er der enda eit gammalt sel og fleire tufter etter andre bygninger.

Turen går vidare på god rås opp lia bak sætra i ca 80 høgdemeter. Oppe på høgda får ein det føste inntrykket av kva som venter.
Landskapet åpner seg og der ligg heile Sunndalssætrevatnet som ei perle. På kartet står det også namnet Grønevatnet. Eg har ikkje funne noke forklaring på kvifor det har to namn.
Føl råsa eit stykke innover og snart kjem ein fram til eit flott naust. Nyt stillheita.

Returen går same vegen tilbake til Sunndalssætra. Der frå kan ein velge om ein vil ta setreråsa tilbake til bilen eller om ein vil gå til høgre ved steinbrua, og følge råsa til ein kjem fram til anleggsvegen. Den er grei å ta unnabakken.

Turen opp til Sunndalsætrevatnet er ca 3 kilometer.

DETTE ER EIN TUR Å ANBEFALE.

GOD TUR!

Ein drifteveg er ein veg eller ei transportåre der folk (driftekarer) gjekk med krøtera/dyra sine når dei skulle gjennomføre kjøp og sal av fe.
Driftevegane over fjella frå vest til aust vart nytta fram til ca 1900, då dampbåten og jernbana tok over.

Fleire av rutene blir no brukt som turstiar og er på den måten enno i bruk utan at folk kanskje er klar over at dei går på ein drifteveg.

Les meir om driftevegane gjennom Sogn og Fjordane: HER

Ein av desse driftevegane har eg no vore og utforska. Ein fin tur frå Dalsfjorden til Nordfjorden.

Utgangspunkter er Steinsvika innerst i Dalsfjorden. Køyr til sørenden av Vassbakkevatnet. Der er ein stikkveg frå anleggsvegen mot vatnet. Eit lite skilt står i vegkanten, merka med Brøten.
Første stykke går på grasgrodd veg forbi Fremstevatnet og til Støylen. Frå Støylen går ein i rås og ein del skog. Ein kan tydeleg sjå at dette er ein gamal ferdselsveg.

Råsa frå Støylen og vidare opp Vassbakkedalen er ikkje merka, men den er ikkje vanskeleg å følge. Ein kjem etter kvart til to hytter/sel. Eg har ikkje funne namn på desse. Turen går vidare opp dalen, krysser elva på ei bru og vidare opp i skaret.

Når ein har tatt alle motbakkane og runda terrenget i skaret åpner landskapet seg. Råsa går langs eit lite vatn og vidare mot Bauvatnet.

Frå det første vatnet og fram til Bauvatnet går råsa i eit trangt skar. Råsa deler seg ved vassenden på Bauvatnet. På kartet er det teikna inn rås på begge sider av vatnet. Eg tok råsa til høgre, der var det enkelte plasser vanskeleg, men ikkje umulig å kome fram.

Etter Bauvatnet er råsa tydeleg og går i slak stigning til ca 500 moh. før turen går unnabakken til Signora, seter som ligg øverst i Stårheimsdalen. Det er bilveg fram til denne setra.
Når ein skal ta denne turen, kan det være utfordrande med logistikken. Men er det noke ein vil så får ein det til.

Turen er vel 8 kilometer.
Ein starter ca 30 moh og kjem opp i ca 500 moh.

Det er lite mobildekning på denne turen.

PRØV TUREN PÅ DENNE GAMLE DRIFTEVEGEN.

Tidlegare har eg skreve om at eg synest det er spennande å gå mellom bygder, gjennom dalar og skard. Og denne turen som eg skal skrive om her gjere akkurat det. Etter at Kvivsvegen kom har nabofylket i nord blitt mykje nærmare og det er enklare å utforske terrenget på andre sida av fjellet.
Turen fra Grøndalen til Høydalen ligg i to fylker og to kommuner.Eg starta i Heggjadalen ved Grøndalsvatnet, omtrent på fylkesgrensa mellom M&R og S&Fj, ved bomvegen som går inn til Grøndalsetra. Bestemte meg for å gå heile vegen, også bomvegen. Så første del av turen var å gå ca 2 kilometer på ein fin grusveg langs Grøndalsvatnet. Stilt og fredeleg med nokre få hytter som låg opp i lia ovanfor vegen.
  Bomveg inn langs Grøndalsvatnet.  Grøndalssetra
  Ta til høgre etter brua.
  Hattemakerskardet midt i bildet.
På Grøndalen er det store areal som er dyrka. Og plassen ber sitt namn med rette. Der var grønt og fint. Og koseleg med beitande husdyr.
Ein  passerer setra og fortset over brua og tek til høgre vidare opp vegen. Ved vegenden er der ei grind. Gå gjennom den og da skulle ein finne råsa……
Eg hadde studert kartet og sett at der var innteikna rås, men eg må innrømme at den fann eg aldri på første del av turen. Men ein er ikkje alltid avhengig av rås. Ein må ikkje gløyme korleis det er å ta seg fram på eiga hand, ta eigne vegval. Eg viste at eg skulle opp i Hattemakerskardet så det var berre å ta peiling på skardet.
Når ein går utanfor allfarsveg så er det mangt og mykje ein kan få auge på som ein ikkje hadde sett om ein gjekk i rås. Eg kom over denne gjenstanden. Må seie eg skvatt litt, for eg viste at det området som eg gjekk i akkurat da vart kalla «Kyrkjegarden».
Når ein har plukka nokre høgdemeter og er komt opp i åpnare terreng har ein fin utsikt nedatt mot Grøndalsvatnet, Grøndalsetra og fjella bak. Høgefjellet, Navletuva, Navlesakerfjellet, Nonshornet (i framgrunnen) og Glitreggja lengst bak.
  Hattemakertjønna og Grøndalsvatnet.
 Rikeleg med snø på Hattevatnet 764 moh.
Ein er på turens høgaste punkt når ein er ved Hattevatnet. For å halde høgda og sleppe småskogen i lida ned mot Rinddalssetra, held ein til høgre etter vatnet. Ein lokalkjent, som eg prata med på setra, sa at der er tydeleg rås.
Etter  Hattevatnet dreier ein mot høgre og ser snart Rinddalssetra . Den ligg fint til på høgda mellom Ferlevatnet og Rinddalsvatnet.  Fjellet bak er Skardhornet 1043 moh. Har ein råsa, kjem ein i god høgde fram mot setra. Eg kom litt for lavt i utgangspunktet og fekk ein del småskog i lida bort over mot setra. Valgte derfor å gå nesten ned til Ferlevatnet og ta stigninga oppatt til setra.
  Utsikt mot nord. Rinddalsvatnet 593 moh.   Rinddalsvatnet  mot sør.f
  Gammal inngraveringer i mjuk stein.
Fra Rinddalssetra langs Rinddalsvatnet og fram Rinddalen er det fin rås og terrenget blir etter kvar meir spennade å gå i. Etter litt slak nedstigning er ein ved Heimste Rinddalsvatnet som ligg på 563 moh. Her går råsa på høgre sida av vatnet. Tildels i oppmura parti langs vatnet. Siste stykket før demninga går råsa i ur.
  Heimste Rinddalsvatnet 563 moh.
  Delvis oppmura rås langs vatnet.
Når ein er komt forbi Heimste Rinddalsvatnet og skal ta til på nedstigninga får ein oppleve noke spessilet. Det er god rås heile vegen ned den bratte lia. Råsa går i ei stor ur, og elva dundrer under ura. Det var ganske spesielt og litt «skummelt»  å høyre den store elva bruse under føtene uten at ein såg den. Trøsta meg med at slik hadde det vore i mange hundre år, så det gjekk vel bra den dagen også. Og det gjorde det. Etter kvart går råsa over fra ur til skogsterreng.  
God, men spesiell sti ned lia.
  
I dalbotnen ser ein rampa til løypestrengen. Den kjem nok godt med til transport opp den bratte ura.  Ned Langedalen er det  3 kilometer bomveg  til dei øverste gardane i Høydalsdalen. Ein slak fin tur ned dalen om ein ikkje har plasert bil heilt oppe eller bestilt retur transport.
     
  Langedalsvegen 3 km bomveg.
Velger ein å gå motsatt veg, eller skal plassere bil for retur, køyrer ein Rv 651 mellom Fyrde og Straumhamn. Ta av ved Høydalsvik og følg skilting mot Høydal skule. Fortsett rett fram gjennom gardstun til bomveg.

Kart over turen er publisert på Ut.no og du finn det: Grøndalen – Høydalsdalen (Heggjadalen-Austefjorden)

Turen er 15 kilometer lang og med høgdeskilnad fra 420 – 770 – 100 moh.

PRØV NOKE NYTT, SJÅ NYTT TERRENG OG NYE FJELLFORMASJONER! GOD TUR!