Forfatter: Bodil Dybevoll (Side 15 av 18)

Maursetsetra, Markane

9. november 2014 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Maursetsetra er seter for gardane på Maurset og for ytre Hatledal. Den ligg høgt og fritt i lida over gardane. Sela har i dei seinare åra blitt restaurerte. Setredrifta var truleg slutt på i begynnelsen av 1960 åra.

Det er flott utsikt og ein ser vide. Markane il sitt skianlegg, Ullsheim, ser ein her midt i bildet.

Eg har tatt utgangspunkt for denne turen fra Ullsheim. Der er det gode parkeringsmoglegheiter.Bilde: Her ser ein Maursetsetra fra Ullsheim.

Det er tydeleg og god rås/sti til setra. Utgangspunktet er det same som for turen til Grendasetra. Gå over skistadion, tar av til venstre for brua på stadion, gå ned bakken og fortset stien oppatt langs med linja. Gå på den flislagde traseen eit lite stykke. Ta til venster over ein haug og fortset rett motebakka i stien/råsa rett under linja. Når ein kjem opp til Nordaelva går stien/råsa på austsida første stykket.

Det er laga til god og stødig bru over elva. Når det er varm og fint veir er der fleire kulper i elva som er fine og utforske, og kansje kjøle seg ned i for dei minste.

Bilde: Stien/råsa er ikkje merka, men tydeleg i terrenget.Bilde: Mange fine plasser å setje seg ned og kvile. Her er det berre fantasien som set grenser for aktivitet.
Bilde: Utsikt mot Hornindalsvatnet.Bilde: Utsikt fra Maursetsetra og mot bygda.

Turen fra Ullsheim til Maursetsetra er ca 2 kilometer.

Fra Maursetsetra er det ein fin tur å ta vidare opp bak sela og opp bakkane til ei fin bru som går over Nordaelva. Vidar til Grendasetra og nedatt til Ullsheim.

Markane il har trimposter både på Maursetsetra og Grendasetra.

Kart over turen finn ein på ut.no: Maursetsetra

TA EIN SETRETUR OG NYT HAUSTVEIRET

Grendasetra, Markane

7. november 2014 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Grendasetra har vi både i Stryn og i Hornindal. Turen eg skal skrive om denne gangen er til Grendasetra i Markane i Stryn kommune.

På Grendasetra er der tre sel og to fjøser. Grendasetra er fra gamalt av setra til gardane Dybevoll (Jyvall), Fenn og Dalane. Selet som høyrde til Jyvall høyrer no til garden Svingeset.

Det er mange år sidan det har vore seterdrift på Grendasetra. Truleg var det slutt med det kring 1950.

Setreråsa slik den var tidlegare er no lite nytta. Med foltte parkeringsmuligheiter på Ullsheim er dette eit naturleg utgangspunkt for dei som vil ta ein tur til denne setra. Eit gammalt bilde av livet på setra, budeier og husdyr.

Min oldefar utanfor selet.
Setreråsa til Grendasetra gjekk fra gammalt av over dyrka marka på garden Jyvall, vidare over ei lita trebru ved løkjen, gjennom yste Holeledet og til Rjømesvadet. Der gjekk råsa inn i eit granfelt og opp Loppesteinbakkane til Loppesteinen. Der var det det første kvilet på turen til setra. Vidare gjekk turen opp bakkane, forbi Brennevinskjelda og til Gamlesetra. Der var det andre kvilet. Her viser det fremdeles gamle rester etter husmurer. Siste etappen er opp dei bratte bakkane rett under setrekvia.

No er mykje av den gamle setreråsa blitt avskoren av løypetraseer og hyttefelt. Eg vil derfor ta utgangspunktet fra Ullsheim på denne turen. På Ullsheim, det flotte skianlegget til Markane il, er det gode parkeringsmuligheiter og eit flott utgangspunkt.

Når ein står på Ullsheim og ser langs med lida, ser ein ialt tre setrar. Lengst mot venstre ser ein Øyesetra, lenger inn mot elva ser ein Maursetsetra og eit stykke innafor elva ser ein Grendasetra.

Med utgangspunkt på Ullsheim er løypetraseen opp bakkane eit flott alternativ. Gå over stadion, forbi brua og ned bakken. Ta av fra den asfalterte rulleskibana og gå over i løypetraseen. Følg den delvis på flis og delvis på asfalt til ein kjem til ein lunneplass.Her ved lunneplassen tek ein til venstre og går traseen vidare opp bakkane. Skilt fortel om andre turmål også. Når ein har gått motebakka ei stund og opp Høgkleivbakkane, kjem ein til Gamlesetra. Her kan ein så vidt sjå gamle hustufter, så her har vore seter for lenge lenge sia. Dette var det andre kvilet på turen til setra når dei brukt setreråsa. Ein har fin utsikt mot Hornindalsvatnet, Glitreggja og gardane i Jutedalen.

Fra Gamlesetra kan ein velge om ein vil fortsetje i løypetraseen eller gå siste stykket i setreråsa. Eg anbefaler å ta råsa. Det er eit stykke historie og ein kan fundere på korleis dei strevde før i tida for å få melka fra setra og til gards morgen og kveld.
Å gå i gamle setreråser er balsam for kropp og sjel.
Siste bakkane opp til setra er bratte, men tydeleg og god rås. Strevet betaler seg med ein fantastisk utsikt. Sela på setra er fra venstre: Daleselet, Fænjaselet og Jyvallselet som no høyrer til Svingeset.Ein fantastisk utsikt. På bildet ser ein Grenda, skianlegget Ullsheim, Svingesetvatnet, Langesetvatnet, Skarsteinsfellet, Storlogpiken og Utvik.

VINTERTUR TIL SETRA

Turen til Grendasetra er også fin å ta ein vintersdag. TurløyperStryn har opparbeidt løypetrase fra Ullsheim og opp bakkane til Grendasetra. Ein kjem seg også til Grendasetra via løypenettet som går til Holesetra og vidare Panoramaløypa. Ein fantastisk tur som berre må anbefalast på det sterkaste. Berre å følge med på nettsidene til Turløyper Stryn for å finne informasjon.

Når det er bart er det ein flott tur vidare, om ein vil ha ein rundtur, å gå vidare til Maursetsetra. Gå da råsa rett ut forbi den største fjøsen. Råsa er stort sett tydeleg. Det er litt myrlendt terreng, men fint å kome seg fram. Der er fin bru over Noraelva.
Fin og stødig bru over Nordaelva.Bilde: Utsikt mot søraust fra Maursetsetra.

GOD TUR!

Berstad – Rimstad

6. oktober 2014 / Bodil Dybevoll / 1 kommentar

Vegen over Berstadeidet var i mellomalderen pilgrimsveg for dei som skulle til heilagstaden på Selja. I tida fra kring 1820-1870 vart den også nytta som postveg. I nyare tid,fram mot siste verdskrig, har vegen vore nytta som kyrkjeveg for folket på Rimstad som skulle til kyrkje i Selje.

Logistikken kan være ei utfordring om ein vil ta denne turen. Men om lysta og viljen er der så er det mulig å få til. Er ein fleire i følge kan ein ha bil på kvar ende av turen. Eller ein kan reise kollektivt. Eg tok bussen til Almenningsfjellet og ny buss derfra til Berstad.

Utgangspunktet for turen er lett å finne. Køyr rv 618 mellom Selje og Almenningsfjellet. Lengst inn i bukta i Moldefjorden ligg Berstad, ca 8 km sør for Selje. På høgre sida av veien når ein kjem fra Almenningsfjellet ligg nokre fine kvernhus og like etter ei flott brå/turkis måla grind. Her er utgangspunktet for turen. Ein kan sjølvsagt også gå denne turen fra Rimstad til Berstad.

Utgangspunktet ligg på 35 moh. Det er 8,2 km til Rimstad. Som ein ser av dei flotte turskilta som Selje il har sett opp, så er turen til Rimstad merka med embletet for Sunnivaleia.Fra hovudveien og opp bakkane er det jamn og fin stigning. Stien er fin og godt merka.

Postvegen mellom Berstad og Rimstad var den første i ytre Nordfjord. Vegen stetta i si tid kravet til tjodveg, det vil seie at den skulle vere minst to alen (1,3m) brei.Etter ca 1,5 kilometer kjem ein til Berstadvatnet. Dette ligg 159 moh. Eit stort fint fiskevatn. Fiskekort får ein kjøpt på Berstad.

Som ein ser av bildet så er det lagt ned mykje arbeid i tidlegare tider, med heller og bruer over elver. Dette for å gjere vegen fast og god å gå for hest og folk. I første del av turen er det ikkje så mange spor etter at det ein gammal fedselsveg, anna enn bruene. Men til lenger ein kjem mot Rimstad til meir viser det av den gamle vegen.

Når ein er komt opp til Berstadvatnet forset ein vidare på austsida av vatnet. Ein kjem etterkvart til Pisanibekken. Ei kjelde som aldri frys. Den er oppattkalla etter Jakob August Pisani, som i mange år kring 1860 var postmann på ruta Ålesund-Vanylven-Eide-Bryggja-Utvik. Nær denne bekken er der også ein fin bålplass/leirplass. Fint plass å ta ein pust i bakken.

Turen går her heilt i vannkanten. Ein ser no fram til Fureneset og vidare opp mot skaret som ein skal over. (midt i bildet, under høgste toppen)Tilbakeblikk over Berstadvatnet. Det var utruleg stille i naturen denne dagen. Ikkje folk å sjå, berre litt bjølleklang fra nokre sauer på andre sia av vatnet.Ved enden av vatnet finn ein gamle ruiner. Kansje ei seter eller ein gammal gard.
Det er litt stigning opp lida fra vatnet til ein kjem til det høgste punktet på turen, Løypinga som ligg på 275 moh. Namnet kjem turleg av at det har vore tømmerløype her.Turen er godt merka og det er fleire turalternativer i området. Når ein kjem over i Vågsøy kommune er det mindre merking, men ikkje vanskeleg å finne fram.
Kaffi og sjokolade høyrer med når ein går på tur.
Når ein står ved det høgste punktet på turen, Løypinga, ser ein veien vidare mot Rimstad. Stien går over Futemyra, og historia fortel at ein dansk fut har mista livet her. Om han reid seg ned i myra eller vart slegen i hel er uvist.
Turen går over ein del myr, men det er sett opp stikker som er raudmåla så det er greit å finne veien. Det er tydeleg spor i elver og over diker etter arbeid som har vore gjordt i tidlegare tider. Turen går langs med mange vatn og det skaper liv i
terrenget. Ein går forbi Berstadvatnet, Vaulevatna, Fiskevatnet og Sammeltunvatna.

Den gamle ferdselsveien blir tydlegare i terrenget når ein nærmer seg Rimstadalen.

Ein kjem etter kvart fram til desse flotte gamle steinbruene. Imponernade å tenkje på at det her har vore ferdsel med hest.

Når ein nærmer seg gardane i Rimstaddalen kjem ein inn i eit beite da er det viktig at ein held hundar i band og let att grinda etter seg.
Ein kjem ned i bygda på Rimstad.
Utgangspunktet om ein starter turen fra Rimstad.
Rimstaddalen med sine store vide marker og eit kjent landemerke i horisonten.Denne turen er 8,2 kilometer og ein bør berekne 3-4 timer. Det er ein lett tur. Ein starter på 35 moh, høgaste punket ligg på 275 moh. Rimstad ligg på ca 100 moh.

Kart med innteikna rute finne ein på ut.no: Berstad – Rimstad

TA MED FAMILIEN, VENNER ELLER TA TUREN PÅ EIGA HAND.

Sagtennene / Høgefjellet / Trolledalsegga

28. september 2014 / Bodil Dybevoll / 2 kommentarer

Kjært barn har mange namn. Når eg les kart så er det forskjellige namn på denne toppen. Det er slik med mange fjelltopper. Dei har forskjellige namn alt etter kor ein ser toppen fra. Eg har alltid kalt denne for Sagtindane, men på kartet står Sagtennene.

Den turen eg skal skrive om her er turen fra Lotsstøylen og til tv-sendaren på Sagtennene/Høgefjellet/ Trolledalsegga. Ein ser denne sendaren tydeleg i himmelsjå når ein køyrer rv 15 Stryn – Nordfjordeid.

Eg har valgt utgangspunket på Lotsstøylen. Den ligg høgt og fritt ca 480 moh. Det er bilveg heilt fram til støylen. Faktiskt er det bilveg heilt fram til sendaren på toppen, men det er kun for dei med køyretillatelse.

For å kome til utgangspunktet køyrer ein E39 fra Nordfjordeid til Lote. Eller ein kan køyre Panoramavegen til Lote. Køyr mot Lotsberg, etter ca 500 meter ta av til venstre (mellom eit bolighus og ein garasje). Det er ikkje skilta så vær observang for det kan være vanskeleg å forstå at det er der vegen går vidare.

Frå avkjørsla ved E39 og opp til Lotsstøylen er det ca 4 kilometer. Det er grusveg og om ein vil kan ein starte turen heilt nede ved hovudvegen. Sykkel er også fult mogeleg på denne turen. Men det er ein bratt tur. Toppen ligg på 1022 moh.

Her er beitande dyr så pass på å lat att grindene. Fin grusveg heile vegen.Fra Lotsstøylen og til toppen er det 4,2 kilometer. Dette er ein barnevennleg tur. Ta med ei vogn så dei små føtene kan få kvile litt innimellom. Har ein barn som ligg i barnevogn så er heller ikke det noke problem. Trill i veg. Det er god trening for lår og rompemuskelaturen. Bruk ein finveirsdag av permisjonstida og gå ein tur til fjells med minstemann.
Når ein nærmer seg toppen flater terrenget ut og ein kan strekke litt på muskelaturen. Siste stykke på ca 1,5 kilometer føl vegen egga til sendaren. Da har ein fin utsikt både til Hornindalsvatnet og til Nordfjorden.Disigt i fjella, men likevel nydeleg. Også så flotte haustfarger i fjellet no.Varden står eit stykke fra sendaren og var liten i forhold. Her har ein flott utsikt til Hornindalsvatnet og bygdene rundt.Utsikt mot vest. Her ser ein Eid sentrum, Eidsfjorden, Trollenykjen, Hunvikfjorden.Utsikt mot sør. Her ser ein Anda og Hestenesøyra.Lotsstøylen ligg fint med utsikt mot Hunvikfjorden. På sørsida av fjorden ser ein Hyeneshesten, Skeistrandhesten og Nosa. Alle på ca 1200 moh.Ta turen og utforsk nabobygdene. Flott natur og utsikt til kansje ukjende fjell. På denne turen treng ein ikkje bli våt på føtene heller.

Kart over turen finn ein på ut.no: Sagetindane – Høgefjellet – Trolledalseggja

GOD TUR!!!!

Tusentrinnstrappa, Kjødepolljen

20. september 2014 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

KJØDE – KYRNOSA – TOLVVASSEGGJA – NAVE

P1070886 Denne gangen skal eg skrive om ein litt spesiell tur. Utsikten er upåklageleg. Det spesielle med turen er at ein går i trappetrinn. Ikkje mindre enn 1000 stykker. Dette er ein tur både for den som vil teste kondisen sin, men også for dei som berre vil gå ein annaleis tur

Lengst inne i Kjødepolljen er der ein kraftstasjon og ei rørgate. Langs den rørgata er det bygd ei trapp. Der ligg Tusentrinnstrappa. På bildet øverst i innlegget ser ein veien som går opp til kraftstasjonen midt i bildet.Her er også andre turalternativ når ein først er komt opp trappa og opp i himmelsjå. Det er åpe og fint turterreng.  Bilde: Skiltet taler for seg. Ein går på eige ansvar.
  Bilde: Langs trappa er det gode rekkverk. Fint både i motebakke og unnabakken.
Ein vinn fort høgdemeter i trappa og utsikten nedatt til kraftstasjonen og bygda er flott.  Bilde: Der er «lommer» med sti/rås mellom trappene.
  Bilde: Mellom trappene er det også nokre platå. Da kan ein stoppe opp og ha god plass for å nyte utsikten, fotografere og trekke pusten. Rekkverk også her.

Når ein har gått alle 1000 trinna (eg talte 1012, men lett å kome utavdet…..) er det flott utsikt ned att til fjorden. Det er i Kjødepolljen, Stad skipstunnelen skal ha innslag/utslag. Ein ser også veien som går over Mannseidet til Moldefjorden.

Det går ein bratt sti vidare oppover fra trappa. Når ein kjem heilt i himmelsjå åpner det seg eit flott turterreng med fleire veivalg og mange fiskevatn.Her ser ein Skorgevatnet som ligg på 357 moh, med Kyrnosa 617 moh midt i bildet.

Da vi planla denne turen var det meininga å gå vidare fra Tusentrinnstrappa og til Nave (Bryggja). På grunn av logistikken vart det til at vi tok dette som to turer og med forskjellige utgangspunkt.

Men eit tips når ein først er komt opp, er å gå vidare fra Skorgevatnet til Kyrnosa. Da går ein oppstigninga på venstre side av vatnet. Det er skilta og fin sti. Litt stigning men åpe og fint terreng. Fra Kyrnosa kan ein gå vidare mot Tolvvasseggja eller den merka stien som kjem ned i Heggedalen på Bryggja. Terrenget er så åpe at ein kan gå nesten kvar som helst. Ta med kart.

Andre dagen vi var i fjellområdet tok vi turen fra Nave/Øyehaug som ligg på ca 130 moh. Vi gjekk skogsveien som går fra Øyehaug og til Vassdalen (212moh) Ein går skogsveien til den svinger austover langs vatnet. Ta av og gå motebakka. Der er ikkje sti første stykket.Bilde: Fra oppstigninga til Tolvvasseggja. Ein ser tilbake til Vassdalen/Vassdalsvatnet. Ein ser også Nave og veien som går over Maurstadeidet.
Bilde: Når ein kjem opp i høgda er utsikten upåklageleg. Hornelen i vest. Bilde: Det er enkelte varder, men på denne turen er det lite merking.
Namnet Tolvvasseggja kjem av at der er tolv vatn rundt eggja. Mange av dei er fine fiskevatn så fiskestanga kan godt være med i sekken. Det var lite turgåere denne dagen men ein nyskjerrig skapning møtte vi på. Han fekk seg eit godt måltid.

P1070922 Her ser vi Skorgevatnet. Det viser tydeleg at det er regulert, og vatnet går i rørgata der Tusentrinntrappa går opp. (midt i bildet). Så her ser vi tilbake til der vi var da vi gjekk opp i himmelsjå bak Tusentrinnstrappa. Lengst bak på bildet ser ein Fiskå og litt av Åheim

Bilde: Det er mange fiskevatn på denne turen. Snøskarvatna/Kyrnosvatna og Mevatna.Bilde: Ved osen på Vassdalsvatnet, nesten ved utgangspunket igjen. Tolvvasseggja i bakgrunnen. P1070886 På denne turen har vi vore innom to fylker. Møre og Romsdal og Sogn og Fjordane. Og det vart tre kommuner, Selje, Vanylven og Vågsøy.

Eit godt råd er å ta med kart om ein skal gå i ukjent terreng. Gjer det kjent med kartet og turen du har tenkt å gå.

Kart over turen til Tusentrinnstrappa – Skorgevatnet finn ein på ut.no: Tusentrinnstrappa – Skorgevatnet

GOD TUR!!!

Bergsetnausta – Sølvbergnausta

14. september 2014 / Bodil Dybevoll / 4 kommentarer

Nausta som ligg nede ved fjorden, 300 meter under gardane på Bergset og Sølvberg, er flotte bevarte bygninger som fortel om ei fara tid. Her var det heilt fram til 1930- talet eit aktivt naustmiljø. Det var her mesteparten av kommunikasjonen fra bygdene lenger oppe i berget og til omverda gjekk. Mange av dei som utvandra til Amerika fra bygdene på Nordsida tok farvel med bygda og familiane sin her.

For å kome til utgangspunktet for turen køyrer ein Fv 613 fra Vegtun og til Fjelli. Ca 400 meter etter skiltet som står Fjelli på kjem ein til liten bakketopp. Der tek ein av til venstre og køyrer ned grusveien. Forbi gardstuna, og eit stykke unnabakke. Veien blir ganske smal og tilgrodd før ein kjem ned på parkeringsplassen.

Bilde 1: Eit lite skilt viser veien fra Fv 613. Bilde 2: Køyr grusveien til endes for parkering.

Fra parkeringsplassen går ein til høgre og kjem inn i «storskogen» og finn fin og tydeleg sti. Første delen av turen går slakt unnabakke og ein ser tydelege spor fra tidlegare tider.
Etter nokre meter blir det brattare sti ned bakkane. Stien er fin og tek ein seg god tid er det ikkje vanskeleg å gå her.

Ein kjem til Vilkjehjellflata, ei lita flat i det bratte berget som er oppdyrka for å kunne nyttast som slåttemark.
Det er fleire skilt langs den bratte stien. Og at ein har hatt bruk for kvileplasser i tidlegare tider når bører skulle fraktast opp bakkane er ikkje vanskeleg å forstå.

I det bratte berget hadde gardane på Bergset og Sølvberg frukthager i tidlegare tider. Fremdeles er her frukttre i desse innhengningane.

Ved fjorden ser ein fint restaurerte naust. Innafor elva er det Bergsetnausta og utanfor elva Sølvbergnausta. Det er bru over Storeelva så det er ikkje problem å besøke begge naustmiljøa på same turen. Storeelva gjorde store skader under flaumen i 2011 og det er tydelege spor i terrenget etter det.

Det er fin utsikt til Innvik og fjella i bakgrunnen.
Det står enkelte bygninger fra farne tider. Kansje ein husmannsplass?
Går ein over brua og utom elva kjem ein til Sølvbergnausta. Også her er det restaurerte naust. Skiltet viser vei til stien som gå opp berget til Sølvberg. Denne turen kan ein gjere som ein rundtur. Ned berget innafor elva og oppatt utanfor elva. Eller motsatt vei.
Bru over elva mellom Bergsetnausta og Sølvbergnausta.
Denne turen er bratt og kan by på utfordringer for dei yngste. Men har ein tolmod og god tid er det absolutt mulig. Spennande er det iallefall. Turen fra parkeringsplassen og til fjorden er ca 1 kilometer og med ein høgdefroskjell på 300 meter. Litt uvanleg at ein går unnabakkjen først og må ta stigninga på heimveien.

Dette framkomstmiddelet er ikkje å anbefale på denne turen. Men fin å bruke for å kome seg til utgangspunket.

Kart over turen finn ein på ut.no: Bergsetnausta – Sølvbergnausta

TA TUREN OG UTFORSK KULTURLANDSKAP I NÆRMILJØET.

Storesunde – Skihella – Røyrhus

30. august 2014 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Eg har lenge vore fasinert av dei gamle ferdselsveiane mellom dei ulike bygdelaga. Tanken på korleis folk før i tida tok seg fram, tida dei brukte, børene dei frakta og slitet dei hadde i all slags veir for å kome seg fram kan være overveldande. Det er store kontraster til korleis vi no reiser mellom bygdene.

Mellom Indre Nordfjord og Sunnmøre er det fleire overganger som vart nytta som ferdselsveier. Ein av dei mest brukte var veien mellom Vollset og Flo, men også overgangen mellom Knutsdalen i Hornindal og Kyrkjeeide i Stryn vart nytta.

Turen eg skal skrive om denne gangen er turen fra Storesunde til Inigardsetra, vidare til Skihellevatnet, over skaret ved Skihellesvodene og ned Skihelledalen til Røyrhussetra og fram til Røyrhus. Ein flott tur på 15 kilometer.

For å kome til utgangspunktet køyrer ein Rv 15 fra Stryn mot Oppstryn. Køyr ca 10 km fra Stryn sentrum og ta av mot Flo. Køyr så ca 500 meter til ei lita bru. Der er det skilt som viser veien til Skihella.
Det går skogsvei/skogsbilveg både til Inigardsetra og Utigardsetra, men eg vil anbefale å parkere bilen nede ved bilvegen og bruke beina. Det er god trim og trening. Det er ein bratt vei, ca 2.5 kilometer til setra, men da har ein fått unna mange høgdemeter.
Tek du bilen til setres, er det anbefalt å bruke den som går til Utigardsetra. Da køyrer ein bilvegen mot Garlid og tek av til høgre eit stykke etter bebyggelsen. Det er bomveg, kr 40,-.

Bilde: Parker ved eit vedlager og ta beina fatt. Det blir fin utsikt etterkvart.

Skogsvegen opp til Inigardsetra går gjennom beite. Det er derfor viktig at alle som ferdes her let att grinda etter seg. Vegen opp er tildels veldi bratt, men innimellom blir det slakere og ein får strekke på musklane.
Utsikten til Storsunde og Mindresunde er flott etterkvart som ein tek høgdemeter.
Bilde: Inigardsetra 470 meter over havet.
Stien vidare til Skihella går opp mellom sela. Det er ein tydeleg og god sti oppover Sunnsdalen. Delvis merka.


Når ein nermer seg Skihellevatnet ser ein Kvanneskrefjellet/Ramusfjellet. Til høgre for det fjellet ser ein Vatnedalsreset.Her er ein fin tur over til Frøysa.
   P1070739
Haustfarger i fjellet.

Etter 900 høgdemeter er det godt med påfyll på flaska.

Stryn T&Il har trimpost ved Skihellevatnet.

Ved Skihellevatnet er det godt med ein pause. Her er det ikkje mange lyder som bryt stillheita. Godt å setje seg ned og nyyyyte. Hytta som ligg ved vatnet er privateigd. Vis respekt om ein tar pause heilt inntil hytta.
   P1070751
Bilde 1: Dyregrav? Bilde 2: Det ligg 3 hytter ved Skihellevatnet.
Bilde: Skihellevatnet. Klart og fint vatn med mykje fisk.
Ein er så vant til å gå i opptrakka stier/løyper og i andre sine fotspor at ein ikkje tek turen om ein må finne veien og ta veivalga sjøl. Fra Skihellevatnet, over Skihellesvodene og ned i Skihelledalen er der ikkje sti. Da må ein ta eigne veivalg og lese terrenget. Der står enkelte små varder i nedstigninga til Skihelledalen. Mi er erfaring er at det er best å holde til venstre når ein starter på nedstigninga. Prøv å gå mest mulig der det er gras. Da unngår ein glatte svedje. Ha gjerne eit kart i sekken. Denne turen ligg på kartblad 1318 I, Stryn.

Botnenibba 1372 moh. Grensefjell mellom Sogn & Fjordane og Møre & Romsdal.
Bilde: Her fra oppstigninga fra Skihellevatnet til Skihellesvodene.
Når ein er komt opp i skaret ved Skihellesvodene, ein komt opp til Skihella ca 1000 moh. Her har ein eit fantastisk utsyn mot Skihelledalen, Røyrhusdalen og gardane på Røyrhus. I tidlegare tider hadde bøndene i Stryn sauene og kyrne sine på beite i Skihelledalen.
Bilde: Skihellesvodene.

I Skihelledalen er det ein del myr,men det er ikkje vanskeleg å ta seg fram. Gå mot ei lita hytte som ligg i dalen da vil ein finne sti/rås der i fra og ned til Røyrhussetra.
Fra denne hytta som heiter Brudeholen, er det sti ned til Røyrhussetra. Røyrhusnibba til venstre.

Skilt som viser vei til Røyrhussetra. Stien er fin ned i dalen.

Røyrhussetra med Botnenibba i bakgrunnen. Stien kjem ned til setra til venstre for Botnenibba(bilde). Frå Røyrhussetra og fram dalen til gardane på Røyrhus er det fin grusvei. Ca 3 kilometer.

Det er også ein fin tur om ein går fra Røyrhus og inntil setra. Godt eigna både for sykkel og barnevogn. Fram gjennom dalen svinger Tverrdalelva seg. Den ligg stilt og roleg inne ved setra. Her er det gode muligheiter for rasting på elvebredda.

Flott vei for sykkel og barnevogner.
Om ein går denne turen kan logistikken være ei utfordring, men ein har sikkert noken som kan hente når ein er komt ned fra fjellet. Grusveien fra Røyrhus til Røyrhussetra er bomvei. Så husk å ta med penger til avgifta.

Anbefaler også som eit alternativ å ta turen fra gardane og inn til setra i Røyrhusdalen. Ein flott tur om ein skal hente dei som har gått over fjellet.

Denne turen er også fin å ta om vinteren, da helst fra Røyrhus og mot Storsunde.

Kart over turen finn ein på ut.no: Storesunde – Skihella – Røyrhus

TA TUREN SOM IKKJE SÅ MANGE ANDRE HAR TATT. NYT STILLHEITA OG HAUSTFARGANE.

Erdalsetra – Vetledalsetra

24. august 2014 / Bodil Dybevoll / 1 kommentar

Erdalen skjærer seg sørvestover fra Strynsvatnet mot Erdalsbreen. Dalføret er ein brei U-dal med kulturlandskap og høge fjell på begge sider. Gjennom dalen renn Erdalselva.

Turen inn Erdalen til Vetledalsetra er ein forholdsvis enkel og lett gått tur. Naturen er majestetisk med spor fra tidlege tider da dette var ferdselveg over Jostedalsbreen. Heilt fram til tidleg på 1900- talet var denne veien nytta som ferdselsveg og drifteveg. Brevandring og turisme starta tidleg på 1800- talet.
På vei til utgangspunktet, Greidung, som ligg lengst inn i dalen køyrer ein forbi store, flotte og flate garder. Omkransa av mykje fjell og blankskurte fjellsider.
Rett før ein kjem til Greidung er det parkeringsplass. Der er også ein flott og innbydande rasteplass. Her kan ein ta dei siste forberedelsane til turen. Også fint å benytte om skal vente på følget sitt etter turen.

Ein kan også velge om ein vil køyre vidare. Køyrer ein gjennom tunet på Greidung så kjem ein til «bomstasjonen».

Eg har tatt utgangspunkt på parkeringsplassen. Turen inn til Vetledalsetra er 6 kilometer med ein høgdeforskjell på ca 450 meter. Dei første 200 høgdemeterane er på grusvei. Der etter er det tre parti som er stigning. Første partiet møter ein rett etter Loppeset. Så er det ei stigning opp Hesthammarane. Den siste stigninga er på vei til Vetledalsetra. Opp Reset.

Bilde 1: Erdalselva som renn ned fra Loppeset. Bilde 2: Greidungtunet med Greidunghyrna i bakgrunnen.

Her bør alle som køyrer til Loppeset betale avgift.

Grusveien fra Greidung til Loppeset er lett å gå og eg anbefaler å ta heile turen fra parkeringsplassen. Her ser ein tydeleg at det har vore nedlagt mykje arbeid i tidlegare tider for å få den til. Mange og store muringer.
Har ein gått fra Greidung er det godt å setje seg ned og nyte utsikten når ein kjem eit stykke opp i bakkane. Her ser ein gardane i Erdalen, Oppstynsvatnet, Flo og Fedalsnibba midt i bildet.

Ta deg tid til å lese info skilt.


Om ein køyrer bomveien så køyrer ein til Loppeset. Der er det parkeringsmuligheiter. Her fra er det brei vei eit stykke før ein tek av til venstre opp stien.

Bilde: Eit lite skilt fortel at ein er komt inn i Nasjonalparken.
   P1070684
Når ein går inn dalen ser ein tydeleg at dette er ein sti som er jobba med. Store steiner og heller er lagt godt tilrette så stien skal holde seg. Dette er truleg gjordt i den tid den vart nytta som drifteveg/ferdselsveg over breen.
Bilde: Erdalsetra/ Storesetra/ Heimesetra kjært barn har mange namn.

Bilde: Kunne vore tatt rett ut av Freiareklamen.
Gardane som har seter her har storfe og sauer på beite. Her er store flate områder på begge sider av breelva.
   P1070660
Veien vidare fra Erdalsetra til Vetledalsetra går på nedsida av setrehusa. Eit lite skilt viser kvar ein skal gå. Stien snor seg mellom steinar før den igjen blir jamn og fin.
   P1070662
Bilde: Litt trolling her….
   P1070667
Bilde 1: Fin og flat sti inn dalen. Bilde 2: Her er ein komt opp siste stigninga inn mot Vetledalsetra.
På veien til Vetledalsetra går ein opp ei stigning og kjem opp på Reset. Her har ein flott utsikt framatt dalen. Her ser ein dei store flatene og områda som beitedyra har.
Vetledalsetra ligg på ca 600 moh. Her har DNT (Turistforeninga) ei sjølvbetjent hytte. Vetledalsetra er eit flott utgangspunkt for turer inn på Vetledalsbreen og Erdalsbreen. Har ein brekunnskap og utstyr kan ein gå feks. til Slæom, Fåbergstøylen eller Lodalskåpa. Det er også her turistforeninga har utgangspunkt for den tradisjonelle breturen «Josten på langs».
   P1070676
   P1070680
Turistforeninga si sjølvbetjente hytta er restauret og har seks sengeplasser og fire ekstra madrasser. Ein flott tur og ta med barn på ekspedisjon, og overnatte på hytta. Ei oppleving der stearinlys og utedo må gjere nytta.
Turistforeninga si sjølvbetjente hytte ligg fint under den mektige Strynekåpa (1530m). Til venstre for hytta ser ein inn Storedalen mot Ulvestigen, oppgangen til Erdalsbreen.
Veiret skifter fort og regnbygene kjem fort over breen og ned dalen. Her er det både sol og regn.

Kart over turen finn ein på ut.no: Erdalsetra – Vetledalsetra

UTFORSK NÆROMRÅDET, TA I BRUK ALLE DELER AV KOMMUNEN. GOD TUR!

Preikestolen

19. august 2014 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Preikestolen er eit av landets mest spektaluære fotomotiv. Ikkje alle får oppleve sol, skyfri himmel og utsikt inn Lysefjorden og fjella rundt. Den dagen vi tok turen var det veldig skiftande veir og vi fekk tjukk skodde og regn da vi var på platået. Sjølve platået er 25 x 25 meter stort og rager 604 meter over Lysefjorden.

Preikestolen har vore eit turistmål i over 100 år. Kvart år er det utruleg mange som tek denne turen. I 2013 var det ca 205 000 personer som tok den ca 4 kilometer lange turen opp fra Preikestolhytta. Høgdeforskjellen er på 330 meter. Sesongen for å gå på Preikestolen er april – oktober. Det er ikkje anbefalt å gå turen om vinteren.
For å kome til Preikestolhytta som er utgangspunktet for denne turen, tek ein ferge fra Stavanger til Tau og følger skilting på Rv 13 eller ferge Lauvvik til Oanes og skilting på Rv 13. Det er også gode bussforbindelse i sesongen.

Ved Preikestolhytta er det opparbett store parkeringsplasser med toalett og servicbygg. I høgsesongen er det også parkeringsplass eit stykke før Preikestolhytta. På begge desse plassane må ein betale parkeringsavgift.

Ingen tvil om retninga ein skal gå.
   P1070250
Turistforeninga har T- merka stien til Preikestolen. Her fra utgangspunktet ved parkeringsplassen. Stien er godt tilrettelagt. I 2013 og 2014 har sherpaer fra Nepal jobba med stien. Flotte trapper og steinsetting er resultatet.
Etter å ha gjordt unna første stigninga kjem ein opp på eit utsiktspunkt. Her ser ein tilbake til Preikestolhytta og parkeringsplassen.

Stien går i kupert terreng. Her viser tydeleg slitasjen på vegetasjonen.
   P1070259
Over blaute myrparti og opp bratte urer er stien godt tilrettelagt for fotturistane. Anbefaler å gå turen tidleg på dag om ein går i høg sesongen. Det vart etterkvart mykje folk i stien.
Sjølv om det er sommer skifta veiret fort. Ein skal ikkje undervurdere turen. Gode klede og gode sko er ei nødvendigheit. På vår tur møtte vi folk i sandaler, miniskjørt og tynn overdel. Vi hadde hue, votter, ull og goretex klede.
   P1070265
Mange plasser ligg stien ut på kanten.

Eit lite glimt av Lysefjorden fra Preikestolplatået.
Så langt, men ikkje lenger. Ein skimter så vidt fjoden langt der nede.

ER EIN PÅ DENNE KANTEN AV LANDET SÅ ANBEFALES TUREN TIL PREIKESTOLEN.

Kjerag- Kjeragbolten

13. august 2014 / Bodil Dybevoll / 0 kommentarer

Kjerag og Kjeragbolten er ein turistattraksjon i Forsand kommune i Rogaland. På denne turen får ein oppleve vill, vakker og ekte vestlandsnatur.
På denne tavla er det mykje nyttig informasjon om turen.

Utgangspunktet for turen er Øygardstølen, eller Ørnerede som det også blir kalla. Dette har vore ein støyl som no er ombygd til serveringsstad.

Ein har to alternativ for å kome seg til Øygardstølen. Ein kan ta ferga fra Laukvik eller Forsand til Lysebotnen. Der frå tek ein seg dei 27 hårnålsvingane opp til Øygardstølen. Eller ein kan kome med bil fra Suleskardet. Lyseveien er ein flott, smal og svingete fjellvei på 32 km. Denne veien har sitt høgaste punkt på vel 900 moh og er vinterstengt.
Bilde: Oversikt over Øygardstøl, eller Ørnerede.

Bilde: Ørnerede ligg heilt på stupet til Lysebotn.

Bilde: Skilt gir god og nyttig informasjon.

Utgangspunktet for turen ligg på 640 moh. Turen fram til Kjerag er 6 kilometer og er rekna for å være ein krevjande tur.
   P1070144
Oppstigninga fra Øygardstøl er bratt og går på blankskura svaberg. Som ein kan sjå av bilda så er det sett ned bolter med kjetting der stien/råsa går. Detter for å lede fotturisane på rett vei og for at det skal være ei hjelp om svaberga er glatte.
Bilde: Litle Storedalen.
   P1070208
Terrenget er kupert og fra første toppen går stien unnabakken og ned i Litle Storedalen. Ei nedstigning på ca 75 meter. Her er det grønt og frodigt og gode muligheiter for å telte. Her er små vatn og elver. Enkelte plasser er det ganske vått der stien går, men det er fint tilrettelagt med planker. Fra Litle Storedal er det igjen ei bra stigning opp mot 890 moh før ein igjen må nokre meter ned. Da er ein i Storedalen. Her renn det ei god elv og det er lurt å fylle vannflaskene sine før siste stykket opp på sjølve Kjeragmassivet som ligg på ca 1020 moh.
Det er mykje folk som går denne turen og på bildet kan ein tydeleg sjå kor nedslitt fjellet er. Ein ser også boltane med kjetting som er sett ned i den bratte stigninga. Desse kom godt med både på oppstigninga og nedstigninga.
   P1070152
Bilde: Veiret skifter fort. Sol, regn, skodde.
Bilde: Stien går luftigt somme plasser. Her ser ein rett ned til Lysebotn.
Bilde:Her er ein på sjølve Kjeragmassivet. Veiret skifta fort og det er veldi viktig å halde seg til den merka stien.

Når ein er komt opp på sjølve Kjeragmassivet går stien i åpent og lett terreng i ca 2 km innover mot Nesatind og Kjeragplatået.
   P1070181
Nesatind
Inne på platået har Stavanger turistforrening bygd ein varde med skilt som viser vei til dei forskjellige attraksjonane. Sjølve Kjeragplatået og Kjeragbolten ligg ca 300 sør for denne varden.

Utsikt fra Nesatint ut Lysefjorden. Det er ikkje berre fotturistane som let seg fasinere av Kjeragmassivet.
   P1070191
Bilde 1: Sjølve Kjeragplatået. Bilde 2: Nedstigninga til platået går gjennom ei smal sprekk i berget.
   P1070196
Bilde: Sjølve Kjeragbolten. Der er det 1000 meter rett i Lysefjorden.

Bilde: Slett ikkje alle treng å gå ut på bolten.
Etter turen på Kjeragplatået anbefaler eg å ta turen ned til Lysebotn og turistferga ut Lysefjorden. Da får ein sjå Kjeragbolten fra fjorden. Ein får også med seg guiding på turen.