Kategori: Sykkelturer (Side 3 av 3)

Denne turen har eg gått mange ganger.  Det er ein forholdsvis lett tur på ca 8.5 kilometer. Turen kan gåast med utgangspunkt  ved ungdomshuset Skogstjerna i Markane og i Vikalida nær Stryn sentrum. Den kan også delast opp dersom ein syns det er langt å ta alt på ein tur.  Eit alternativ er å starte ved PreTre sin fabrikk på Langesethøgda.

Tar ein utgangspunktet i Vikalida, køyrer ein gamle riksveien mot Lindset, til du har passert det siste huset (gult)på venstre side. Der er det moglegheiter til å parkere ved eit granfelt ved vegen( litt forbi det gule huset). Og så går du ca 200 meter tilbake og ser ein tydeleg sti/rås gå motebakka. Merka med gule band.

Er utgangspunktet  Skogstjerna i Markane er der gode parkering moglegheiter.

Denne som eg skriv om her går fra vest mot aust, fra Markane til Stryn. Deler av denne vegen er også fin å sykle. Ein treng da sykkel som er beregna for terreng. Siste del (Langhola) er ikkje anbefalt for sykkel.

Første del av turen går fra Skogstjerna til Langeset, på Den Trondhjemske postvegen.
Med utgangspunkt  ved Skogstjerna går ein grusvegen i Sør-Markane til første krysset. Ta til  venstre og gå rett fra til tunet på Skogtun.
Gå på venstre sida av løa, og heilt i kanten av dyrka mark, rett fram til  grinda. Ta til venstre gjennom grinda og ein er komt inn på Den Tronhjemske postvegen.
  
Postvegen er fin å gå på med mjukt underlag.

Eit godt tips er å ta av seg på beina og gå barbeint. Senk skuldrane det siste hakket ned, rett ryggen og bruk pusten. Ta inn stillheita og la roen senke seg.

Vegen har, som namnet tilseier, vore ei viktig ferdselsåre i tidlegare tider. Posten kom til Faleide med båt og vart frakta med bud vidare gjennom Markane, mot Hellesylt, Stranda og vidare til Trondheim.

Dessverre er det lite skilting av stadnamn langs traseen. Hadde det vore skilta med stadnamn,kunne det ha bidratt til at historia var meir levande. Men ein finn mykje informasjon på nettet.
  
Ved Langeset  tek denne turen av fra Den Tronhjemske postvegen.  Postvegen går no til høgre, mens denne turen tek av til venstre og mot riksvegen. Ein passerer eit vått parti, men der er lagt ut paller så ein kjem seg fint over. Her går ein nær bustadhus, så ta hensyn og vis respekt for privat grunn.
  
No går ein eit stykke på hovudvegen, forbi bensinstasjonen og til krysset til Stryn Nærinsgpark.
  
No går turen på den gamel riksvegen gjennom Stryn Næringspark. Her ser ein fleire bedrifter og mange har sin arbeidsplass her. Turen tek til venstre i krysset rett før crossbana. Ein fortset over Skarsmyra, der det no blir opparbeida nye industritomter, og ein kjem inn på skogsvegen når ein har passert industribygga.

RAKSTAGOTA
Dette er namnet på ein gammal ferdselsveg som gjekk gjennom skogen her. Eg er usikker på om den vegen gjekk akkurat i denne traseen, men skogsvegen som går fra Tjuvahola  til Øvreberg blir kalla Rakstagota.

    
Dette er ein skogsveg og her er ein del aktivitet med skogsdrift. Dette vil naturligvis enkelte tider setje spor etter seg. Men også her er det eit behageleg underlag å gå på.  Det er lite stigning på denne vegen og enkelt å finne fram.

Ein plass kan det kanskje være litt tvil om vegen vidare. Når ein kjem til ei lita grov (elv) som går over traseen, skal ein ta til venstre opp bakken og ikkje gå rett fram.
 Når ein nærmer seg Øvreberg, kjem ein til ein lunneplass. Fra lunneplassen føl ein grusvegen ned til tunet på Øvreberg.
Gå gjennom tunet på Øvreberg og til krysset ved postkassestativet. Ta til venstre og følg  bilvegen  opp bakkane til Vinsrygg. Det er ein imponerande utsikt over indre Nordfjoren og mot Olden.

LANGHOLA
    
Her på toppen av Vinsrygg starter setrevegen. Dette er bomvei og dei som bruker bilen må betale for seg. Bruker du apostelenes hester kan ein sytalaust gå vidare. Her er flott utsikt mot Stryn sentrum, Mindresunde, Oppstrynsvatnet og Flo med fjellet Rindalshynja i bakgrunnen.
Gå setrevegen eit stykke forbi den gamle lada og ta så til høgre innpå  skogsvegen. Følg den heile tida til høgre og ein kjem snart innpå ein sti/rås som går unnabakke.
   
    
Når ein har passert denne gamle fjøsen tek ein til vestre. Da er der tydeleg sti/rås unnabakkjen heilt til du kjem til bilvegen i Vikalida. Der er eit stidele når ein har gått eit stykke. Stien som går rett ned til Vikavegen er merka med gule band. Ein sti som går meir på skrå i lida kjem ned nærmare Vikalida barnehage.
    
                                                                      Slik ser starten på turen ut om ein tek utgangspunktet i Vikalida

Kart over turen ligg også på: Ut.no

Turen er ca 8,5 kilometer.

TA TUREN DU OG. SENK SKULDRANE, RETT RYGGEN, BRUK PUSTEN. GOD TUR 🙂

No er det deilig vår ute. Og med vår følger også store temperatur forskjeller. Vi har hatt eit fantastisk veir sia påske. Temperaturer som nesten har tatt pusten fra oss. Men no har det blitt forandring. Nordvesten er kald og siste dagane har snøelingane gått i liene rundt oss på alle kanter. Naturen og alt som kjem opp av jorda om våren kan nok få seg eit sjokk. Håper at frosten ikkje gjer skade på alle desse små vekstane no i tidleg fase.
  
Eg fortset å skrive om turar i lavlandet og i mitt nærområde. Og mitt element er skogen. Ingen ting gir meir ro for kropp og sjel enn ein tur i skogen.

Eg velger også for denne turen å legge startpunktet  til ungdomshuset Skogstjerna i Markane. Her er det gode parkeringsmoglegheiter. 
Første del av turen går på asfalt og i lett unnabakke. Trafikken er ikkje så veldig stor så det går fint å finne roen fra første steg, (dvs når ein har komt seg trygt over riksveien). Det er mykje å få auge på når ein tek seg tid til det.

Det er snart 20 år sidan skulen i bygda vart lagd ned, men skuleskilt har vi enda……
Når ein kjem ut i Langeflata ser ein eit felt som fekk store skader i stormen Dagmar. Mykje skog vart rasert, men grunneigaren har fått rydda opp og terrenget har blitt åpnare og lysare. No har ein fått utsikt mot øverste tuna  i Hatledalen og mot Navelsaker, på andre sida av Hornindalsvatnet.
Ein fortset på den asfalterte bygdevegen forbi garden Dalane og kjem snart til Dalebrua. Rett etter brua, og før ein kjem til saga, tek ein til høgre. Her kan det også være mogeleg å parkere ein bil. I så fall, køyr godt ut av vegen.
Den gamle Maursetvegen vart bygd tidleg på 1900-talet. Det var folket på Maurset som bygde vegen, det meste på dugnad. Det vart arrangert vegbasar og inntekta fra basaren gjekk til vegprosjektet fra Maurset til Dalane. Dette i forbindelse med at riksvegen gjennom Markane vart ferdig. Tidlegare hadde folket på Maurset hatt veg til Øyane, men all handel og vandel føregjekk på Faleide.  Denne vegen vart bygd for å korte ned reisetida med hest og vogn eller slede. Denne vegen var i bruk heilt til byrjinga av 70-åra.

Når ein har tatt av fra asfalten er ein på den gamle Maursetvegen. Og det er berre å ha åpne sanser.

Vegen går forbi rørgata som kjem fra Svingesetvatnet og den frakter vatn  til kraftstasjonen som står heilt ned i dalbotnen. Rørgata og kraftstasjonen vart teke i bruk i 1920. Rørgata går langs vegen eit lite stykke oppover. Så dreier vegen meir mot nordvest.

Det er ikkje mykje stigning på denne turen. Utgangspunktet  ligg på ca 210 moh.  Stigninga er på første del av gamlevegen. Etter kvart flater terrenget ut. Maursettjønna ligg på ca 310 moh.
Underlaget på veien er mjukt. Enkelte plasser kan det være ein del vatn, men kva gjer no det når ein er ute i skogen. Det er eit ypperleg terreng å jogge i.
Eg kjenner ikkje så mange namn langs denne vegen, men eit par har eg høyrt. Dette bilde er fra Leirhola. Vegen flater ut etter at ein har passert Leirhola.
Merkjingshåjen er eit anna namn som eg har høyrt. Dette namnet kjem truleg av at grensa/merkje mellom eigedomane i området  står opp på ein haug like ved vegen. Som ein ser av bildet er vegen tydeleg i terrenget.
Når ein nærmer seg vegenden, dvs der den kjem opp på bilvegen, så er den delvis opparbeidt med sagmod/flis. Det gjer at den er tørr og fin sjølv om det er mykje nedbør. Gamlevegen kjem inn på bygdevegen ved Maursettjønna.  Da åpner landskapet og ein ser mot Gulekoppen og  austover mot Gryta. Maursettjønna ligg på ca 280 moh. Her står det  ein fin liten benk så ein kan ta ein pause før ein set kursen tilbake til utgangspunktet.


Mange er opptatt av at det skal være utsikt der ein går. På denne turen er det ikkje så mykje utsikt, anna enn skog, men det er ein heilt fantastisk ro på denne vegen. Her kan ein tenkje dei store tankane eller berre la homla suse. Og om veiret er ruskete og kaldt, er det mildare og stillare i skogen. Om det bles, stopp opp og høyr kor det knaker i dei store furutreea……. Eg var så heldig å få sjå ein orrefugl fyke opp da eg stod og høyrde kor treea knaka.
Denne turen er ca 5,5 km tur/retur Skogstjerna. Det er ein tur som eg anbefaler om ein berre skal ha seg ein rusletur i fred og ro eller om ein skal ha seg ein skikkeleg treningstur. Det er også mogeleg å sykle denne vegen om ein har sykkel for slikt terreng.  OG ikkje minst, ein tur som er fin for barna. Tenk alt det spennande ein ser i skogen.

Kart over turen finn ein på ut.no :Gamle Maursetvegen

GOD TUR!!!

Eit naturleg utgangspunkt for denne turen er ved ungdomshuset Skogstjerna. Huset ligg godt synleg til fra riksvegen og der er det gode parkeringsmogelegheiter.
Turen går i variert terreng. Skogstjerna ligg  på ca 210 moh. Turens høgaste punkt er ved elva «Kvithella»  som ligg på ca 380 moh.
Her i krysset ved Langesetvatnet held ein til høgre. Her er det også fint å parkere om ein vil ta ein dukkert i Langesetvatnet etter turen.

Gardane ligg på rekke og rad langs vegen. Ein sykkler forbi Myrhaug, Bruheim, Kroken, Haugen (ser ein ikkje fra veien), Løkjen, Flore og Gjeilane. Dette er flotte og velstelte gardstun og heimar. Heimar og gardstun som ein ikkje ser når ein køyrer riksveien gjennom Markane.
Ved Bruheim  står eit gammalt møbelverksted ved veien. Her har det  blitt laga mange kjøkkeninnredningar og trapper  opp gjennom åra.
I Florekrysset, ved det flotte busskuret som gir ly til skulebarna når dei venter på skulebussen, tek ein til venstre vidare utover gjennom Floretunet.
Ved krysset der skogsbilvegen starter er det god parkering.  Her er også eit fint utganspunkt om ein ikkje vil sykle heile turen fra Skogstjerna, eller om ein vel å gå/jogge.  Fra Skogstjerna til starten på skogsbilvegen er det 5 kilometer.

Entreprenøren (Ola og Oddvar Sætren) som bygde denne vegen, som i daglegtalen blir kalle Randaskogvegen, fekk på slutten av 1990-talet  tildelt miljøprisen. Dette for det flotte arbeidet som vart gjordt angåande bygginga og oppatt pussinga rundt anlegget. Denne prisen var landet første miljøpris som vart tildelt ein skogsbilveg. Prisen vart overrekt av daværande fylkesmann Oddvar Flæte.  Tilstades var også representantar fra Departementet og fra Stryn kommune.
Vegen er lagt fint i terrenget og det går som ein leik å plukke høgdemeter.  Undervegs på denne turen vil ein tidvis sjå parti med kvit stein. Som på vei opp Isakelida. Her er dekke på vegen like kvit som snøen i fjella bak Navelsaker og på Kyrkjefjellet som vi ser i bakgrunnen.


Vegen flater litt ut på Nybøkleiva.  Da er ein snart på høgaste punktet av turen.  No flater terrenget  ut og ein får kvilt lårmuskelaturen litt. På Nybøkleiva krysser stien som går til Sindresetra vegen. 
Her ved elva Kvithella er turens høgste punkt. Ca 380 moh. Denne elva gjekk over sine bredder under siste storflaum. Da vart det store ødeleggelsar på vegen, men det er no rydda fint oppatt.  Om ein tek turen i roleg tempo er her mange muligheiter for å setje seg og nyet stillheita eller som her, elvasusen. Det er fleire plasser laga til benker som flittig kan brukast.
Denne turen kan også gjerast uten sykkel. Men kansje ein vel lang tur om ein skal gå heilt til endes. Fra «Skogstjerna» og heilt fram der veien stopper er det 10 kilometer.

Når ein tek denne turen ser ein fjella og bygda Markane fra ein vinkel som kanskje er ukjent for mange.
Underlaget på vegen er berre  fantastisk. Faktisk så er denne skogsbilveien i betre stand enn den kommunale vegen gjennom Sør-Markane.
   
På siste stykket får ein utsikt over Hornindalsvatnet og gardane i Kongsvik. Lengst bak i bildet ser ein bygda Otterdal.
 Skogsbilvegen slutter ved lunneplassen lengst vest.  Der i fra går det skogsveg bratt unnabakken og ned mot Kupa. Skogsvegen går vidare opp lags stien og Vikaelva. 

Fra skogsvegen ser ein over til  Navelsaker som ligg fint i sola på andre sida av Nord Europas djupaste innsjø.

Denne turen stopper der skogsbilvegen stopper, men skogsvegen går vidare opp langs Vikaelva. Har også eit blogginnlegg om turen til Vikasetra og Randasaga som ligg lenger opp langs Vikaelva.
Om utgangspunktet er Skogstjerna og ein har parkerte der, så er ein snart i mål når du ser dette nydelege motivet. Her er det også mogelegheiter for å kunne avkjøle seg med eit bad. Husk berre på å ta med alt søppel heim. Da er det ryddig og pent til neste gang du kjem eller nokon andre har lyst å stoppe.

Kart over turen ligg på ut.no: Skogsvegen i Randaskogen, Markane

GOD TUR. NYT DEN VAKRE NATUREN