Kategori: Stranda (Side 1 av 2)

På Åseneset var det på slutten av 1800-talet tre husmannsplasser. Berg, Åseneset og Kurlå. Dette var heimane til fem huslydar. Plassane fungerte som bustad for kårfolk i Åsen og startstad for nygifte. No er det berre på Kurlå der står hus.
Elevane på mellomtrinnet ved Sunnylven skule har vore med i arbeidet kring rydding av helikopterlandingsplass og tilkomst til garden. Også ved husmannsplassen Bergeplassen har elevane vore i arbeid. Dei har brukt mange dugnadstimar med rydding av skog og kratt slik at murane av dei ulike husa viser beire.

Denne turen går som ein rundtur til husmannsplassane og vidare opp til garden Åsen, føl så den nye og gamle gardsvegen tilbake til bygda og utgangspunktet.

Utgangspunktet for turen er ved Hellesylt stadion. Der er det god plass til mange biler, ingen parkeringsavgift.
Første stykke går på bygdevegen opp Sunnylvsbygda. Ta til venstre over brua til Jogardane/Korsbrekke og følg grusvegen til endes.
På Jogarden kan du sjå ein bauta. Denne bautaen står der den første kyrkja i Sunnylven stod.

Råsa innover langs fjorden er tydeleg og merka. Enkelte plassar er der rekkverk og kjetting for tryggare ferdsel.

Den første husmannsplassen ein kjem til er Bergeplassen. Her ser ein murar av ulike hus. Dei siste som budde på denne plassen flytta i 1907.

For å sjå murane etter husmannsplassen på Åseneset må du ta av frå råsa og gå ned til fjorden. Der er fine svaberg og ein populær plass å være på varme sommerdager.

Gå tilbake til råsa og gå vidare innover langs fjorden til Kurlå.

Dei første som dyrka opp Kurlå fekk leiglendingsavtale i 1864. Dei siste som budde i Kurlå flytte der i frå kring 1908.
Huset i Kurlå stod lenge til nedfall, men i 2015 og 2016 vart det restaurert av Storfjordens Venner.

Turen går vidare til garden Åsen. Gå då eit stykke tilbake og ta merka rås som går opp bakkane. Det er mange fine utsiktspunkt og eit vidt utsyn tilbake til Hellesylt sentrum og bebyggelsen rundt.
Følg råsa vidare og siste stykke før garden på traktorveg til gardstunet. Gardsvegen går i hårnålsvingar ned bakkane. Følg med, og ta av til den gamle vegen med flotte stabbesteiner, følg den til du er nede i dalen. Gå langs elva til du kjem til grusvegen og følg den tilbake til utgangspunktet.

Denne rundturen er ca 6 kilometer.
Høgaste punktet er på garden Åsen på 210 meter over havet.

Storsæterfossen er ein av dei mest kjende fossefalla i området. Også i nasjonal samanheng blir den rekna for ein flott foss. Dette fordi det går ann å gå ned og bakom fossen. Det er eit mektig og fasinerande inntrykk å stå bak fossen og sjå dei enorme kreftene og høyre fosseduren.
Namnet har fossen etter Storesætra som ligg ca 200 meter lenger inne i Vesteråsdalen. På den setra har det ikkje vore drift sidan slutten av 1940-talet.

Utgangspunktet for turen til Storsæterfossen er ved Vesterås gard. Parkeringsplassen ved garden er til gjestene på garden. Parkering for turen til Storsæterfossen er ved Flydalsjuvet, Norsk Fjordsentrum eller i Geiranger sentrum. Vegen fram til garden er ein smal grusveg. Ta av hovudvegen ved Hole Hytteutleige.Vesterås gard ligg på ei fjellhylle 320 meter over fjorden og ca 4 kilometer fra Geiranger sentrum. Garden har vore i familiens eige sia 1600-talet og der er også funne spor etter mennesker heilt tilbake til steinalderen.
På garden var det gardsdrift fram til 1970-talet. No er der restaurant og hytteutleige om sommaren. Kanskje er dette Norges battaste restaurang? Det er høylåven fra 1603 som er ombygd til restaurant med tilhøyrande uteservering der ein kan nyte forfriskningar i luftige og spektaktulære omgivelser.
Bak garden ruver det 1500 meter høge Laushornet og på grunn av rasfaren åpner dei aldri garden før snøen har gått. Det er skilta til fossen fra parkeringsplassen som høyrer til garden.Også fra siste grinda (50m)før ein kjem opp til gardener det merka ei rås.
Denne turen går på rås, den er tydeleg og god å gå på og etterkvart kjem ein innpå den godt opparbeida steinlagte råsa, laga av sherpaer frå Nepal,og som var ferdig i 2014. På heile tuen ser ein Grinddalsnibba, 1636 moh, framfor seg.Ein ser fossen på avstand ei stund før ein er framme. Og den kan da sjå ganske stusseleg ut, men inntrykket forandra seg når ein kjem nær den.Siste stykke av turen går råsa rett unnabakken til eit grasplatå (540 moh). Der i frå er det steinlagt trappetrinn rundt berget og ned til fossen. Ved nedgangen til fossen står det oppslag om sikker ferdsel ved fossen. Dette er viktig at ein les og etterlever.
    
    
Turen ned dei steinlagte trappene og bak fossen er magisk. Den 30 meter høge fossen dundra forbi og lagar ein vegg av vatn og ein er like tørr. Kart over turen ligg på Ut.no: Storsæterfossen

GOD TUR!

Den 700 km lange postvegen fra Bergen til Trondheim gjekk opp- og nedoverbakkar, over fjellovergangar, kryssa fjordar, vatn og elvar.  Det var ikkje noko enkel tur og både hest, robåt og føtene vart nytta når posten skulle fram. Postvegen var den første opparbeida ferdselsvegen fra Indre Nordfjord til Sunnmøre. Dagens Rv 60, fra Grodås til Hellesylt, følgjer på lengre strekningar same trase som postvegen. Posten kom til Hellesylt frå Grodås gjennom Langedalen og ned like ved Hellesyltfossen . Frå Hellesylt til Ljøkaia, ei strekning på ca 5 km, vart det nytta robåt.

Postvegen frå Ljøkaia opp bakkane heldt på å gå tilbake til naturen og i dei seinare åra har det blitt utført mykje restaureringsarbeid på kaia og vegen. No er skog fjerna, grøfter renska og murar reparerte. Det er no blitt ein veldig fin turveg.

Utgangspunktet for turen er  ved utsiktsplatået på Ljøen.  Allereide fra første steg er det panoramautsikt til Sunnylvsfjorden, Korsfjorden og inngangen til Geirangerfjorden.
  
På Ljøen er det tre gardsbruk.  Ljøbakken , Øvre Ljøen og Nedre Ljøen.
Postvegen går rett gjennom tunet på Ljøbakken. Ein krysser gardsvegen, går på høgre sida av bolighuset og vidare ned bakkane.Vegen er tydeleg og ikkje vanskeleg å finne. Eit stykke ned i bakkane, krysser ein gardsvegen og fortset mot det gamle skulehuset. Der var skule for barna på Ljøen til 1949. No er skulehuset i privat eige.Postvegen går gjennom skulehussvingen og ned bakkane til Nedre Ljøen der ein passerer huset i gamle tunet på venstre side.
     Det var brukarane på Nedre Ljøen som var tilsett som postberar og som hadde ansvaret for etappen mellom Hellesylt og Sløgstad i Stranda.
I 1962 opna eit nytt ferjefritt samband fra Hellesylt via Ljøen til Stranda. Før den tid var postvegen det einaste vegsambandet gardane på Ljøen hadde med omverda. Løypestreng, som ein framleis kan sjå spor etter, var viktig hjelpemiddel for å frakte varer og melk mellom gardane og sjøen.
  
Området ved Ljøen har rik edellauvskog og lokaliteten er ein viktig del av dei gamle skogane som strekkjer seg samanhengande på vestsida av Storfjorden og Sunnylvsfjorden.
Har ein augene med seg og fær stille fram er det godt mogeleg å få auge på små søte ekorn. Eg såg fleire på min tur.På turen ned bakkane står det mange skilt.  Som Smiesvingen, Furuhaugkviesvingen, Oppkomsvingen, Brautene og Lindekroken. Det er koseleg med skilt, men enda koselegare om der hadde vore litt tekst som fortalde litt om historia bak namna på skilta. Dette er noke som er aktuelt mange plasser.På turen ned bakkane ser ein spor i frå tidlegare busetnad. Det har vore mange småbruk og plasser i den bratte fjellsida. Heilt tilbake til 1600 talet er det funne spor etter busetnad. Dei fleste har blitt fråflytta etter ras eller fare for ras og fonner.
Bildet under viser murar etter busetnad på Lindane.  I 1893 kom det ei fonn av snø,stein og vatn og sopa husa på fjorden. Ei mor og ei lita jente overlevde raset. Ljøkaia er nær knytt til Den Trondhjemske postvegen og har dei  siste åra gjennomgått betydeleg restaurering. Kaia vart opna i 1919 etter ein byggeperiode på 6-7 år. På kaia ser ein  restane etter  løypestrengen som frakta varer opp og ned bakkane.
Fra Ljøkaia ser ein godt over til Lundaneset der Matvika, ein fråflytta gard, ligg rett bakom. Lenger ut Sunnylvsfjorden, på aust sida ser ein den fråflytta grenda Oaldsbygda.
Området rundt Ljøkaia er eit idyllisk nausmiljø. Der er også ei privat hytte og alle som ferdes i området må respektere privat grunn.
På ovanforsida av det raude naustet går postvegen til postvøren.  Det var der postbåten  som kom fra Hellesylt la til.Området ved Ljøen ligg i verdsarvområde Vestnorks fjordlandskap som vart innskrive på UNESCO si verdsarvliste i 2005.
Det er sett opp ein plakett på ein stor stein under Ljøfossen.Under Ljøfossen har det lege ein liten plass med namn Ljøfoss. Her var det busetnad til slutten av 1800 talet.
Ein av dei som voks opp her var Nils Andersen Liaaen, skipsbyggar og industieigar. Han etablerte eit skipsverft i Ålesund i 1861. Dette verftet overtok sonen Anders, og bedrifta vart til A.M Liaaen, ein gang den største arbeidsplassen i Møre og Romsdal.
På Ljøfoss var det slåttemark til tidleg på 1980-talet, no er det brukt til beite.
Etter å ha gått turen fra Øvre Ljøen til sjøen passer det fint med ein rast her.   Turen går same vegen tilbake og dei 320  høgdemeterane og knappe 2 kilometerane opp bakkane må ein berre nyte.

Kart over turen ligg på ut.no: Den Tronhjemskepostvegen fra Ljøen til Ljøkaia

GOD TUR!

Den Trondhjemske Postvegen mellom Bergen og Trondheim er full av kulturhistorie. Det er heldigvis enda råd å finne traseer som er inntakt.  Eg har tidlegare skreve om strekningane over Utvikfjellet, Faleide – Markane, Kjøs – Svor og turen over Ljøbrekka.
Fra Groås til Møre grense er det berre korte traseer igjen. Men når ein nærmer seg Hellesylt kan ein finne ein litt lenger trasee av postvegen mellom Fjelltun og Tryggestad.
Utgangspunktet for denne turen er ved Karbø.  Like over brua, som går til gardstunet, er det mogelegheiter for parkering ved starten på ein flott skogsveg.
Ein går eit stykke i skogsvegen før ein kjem inn på postvegen.

  
Grinda ved skogsvegen må alltid latast att. Skilt ved grinda fortel om andre turalternativ i området. Skogsvegen er utruleg fott å gå.  Denne turen som eg beskriv her er ca 5 km og med ei stigning på ca 150 høgdemeter. Etter ca 1 kilometer på skogsvegen kjem ein til Den Trondhjemske postvegen. No kan ein velje om ein vil gå til høgre eller venstre. Postvegen går begge vegar, og vil ein gå heile denne stubben av Den Trondhjemske postvegen anbefaler eg å ta til venstre først. Da går du det stykket som det er mest stigning på, og som er i dårlegste forfatning. Denne traseen fra krysset ved skogsvegen og til Fjelltun, som det heiter der postvegen møter riksvegen igjen, ligg i myrlendt terreng. Ein kan sjå at det har blitt utført ein del grøftearbeid dei siste åra. Men sjølv om traseen ligg myrterreng er der likevel godt å gå. Og ein ser tydeleg spor i terrenget at der har vore vegtrasee.
    
Langs traseen kan ein nyte lyden av elvesusen av Langedalselva og ein kan skimte steile fjell i Nibbedalen. På bildet under ser ein tydeleg Fivelstadnibba.Like før ein kjem opp til riksvegen ved Fjelltun er der bord og benker så her er det mogelegheiter for å ta ein pause og eventuelt nyte medbrakt.Ved Fjelltun snur ein og går same vegen tilbake til krysset ved skogsvegen. For å få med seg den finaste delen av postvegen må ein ta turen heilt til Tryggestad. Da går ein rett fram fra skogsvegkrysset. Ein går no i anna type terreng og vegen er enda tydlegare der den ligg tørr og fin. I bakgrunnen på bildet ser ein Bjørnstigfjellet 1141 moh.Be med ein heil gjeng , fyll sekken med mat og dekk opp til heile gjengen på dette langbordet som står like ved vegen.Når ein nærmer seg Tryggestad må ein krysse Langedalselva. Det er enkelt for her har det blitt utført restaureringsarbeid på Hjellbrua, så ein kan går trygt over. Også her i skogkanten står det bord og benker. Etter å ha kryssa elva ser ein opp til riksvegen. Da er det slutt på dette stykke av postvegen og turen går tilbake til krysset ved skogsvegen og tilbake til parkeringa ved Karbø.Denne turen kan også gåast på ein anna måte. Fra parkeringsplassen ved elva kan ein gå opp i tunet, vidare opp og til høgre. Ein kjem da inn i lysløypa. Følg den til endes og ta av til høgre og ned i skogen. Finn råsa og brua over elva. Følg traseen til ein møter postvegen. Følg turen vidare som eg har beskreve over. 

Kart over turen finn ein på Ut.no: Den Trondhjemske postvegen i Langedalen
GOD TUR!!!