november 2016 – nytnaturen.no

Brenndalen er ein såkalla hengande sidedal med bratte fjellsider. Dalen gjev ei strek naturoppleving av bre, fjell, elver og fosser. Når ein går turen får ein oppleve mektig og fasinerande terreng, stilleheit og nærheit til naturen.

Brenndalen går paralelt med den meir kjente Briksdalen.

Utgangspunktet er ved Åbrekk Gard og det er tilrettelagt for parkering ved Fv 724 som går gjennom den vakre Oldedalen.

Åbrekk Gard tilbyr både overnatting, servering, catering og skreddersydde aktiviteter. Alt dette i og ved bygningar som er nyrestaurert til moderne fasiliteter.
Når ein har parkert på den opparbeida parkeringsplassen og betalt parkeringsavgifta går turen på grusvegen til gardstunet og vidare forbi låven. Turen til Brenndalen er skilta som ein kan sjå på bilda. Etter å ha passert låven kjem ein inn på skogsvegen. I første krysset skal ein ta til høgre. Skogsvegen er fin, men til tider litt bratt. Det går likevel fint å ta med sportsvogn til setra.
  Etter få høgdemeter får ein flott utsikt over gardane som ligg nede i dalbotnen og alle fjella som omkranser dalen. Denne turen gjekk eg tidleg i oktober og den første snøen låg som melisdryss på dei høgaste toppane. Lengst inn i dalen var det frost på bakken. Likevel ein flott tur. Alle årstider har sin sjarm og fotomotiva står i kø.
Da eg gjekk gjennom gardstunet på Åbrekk såg eg at hjortejegerane gjorde seg klar for å reise på jakt. Eg tok kontakt med dei og fekk tommel opp for å gå turen sjølv om dei skulle jakte i same området. Dei var vant til turgåere og tok hensyn til dei.
Åbrekk setra ligg opp på høgda,ca 250 moh, ved inngangen til Brenndalen. Det er eit sel på setra. Her i frå har ein flott utsikt mot Oldedalen, inn Brenndalen og til Brenndalsbreen. Skogsvegen sluttar på setra, vidare inn dalen er det likevel god turveg. Underlaget blir meir ujamnt og går etterkvart over til rås, men tydeleg å følge.Med dei høge fjella ruvande på tre kanter blir det lite sol så seint på hausten. Men det er ei eiga ro og stillheit i dalen på denne årstida. Det er fin sti/traktorveg å gå på innover dalen. Om ein vil ta ein rundtur er der også rås på nordsida av elva Brenna ned til Åberg. Denne turen er også fin å ta om ein vil bruke terrengsykkel. Råsa går på høgre sida av elva Brenna. Elva er veldig breid når ein kjem lengst inn i dalen. Om det ikkje er for mykje vatn i den er det fint å gå uti og følge elva eit stykke mot botnen av dalen. Når ein ser framatt dalen ser ein rett på Flatefjellet (ca 1400 moh) med Flatebreen og Melkevollfossen til venstre. Høgalmenbreen til høgre.Hjortejegarane og jagarane gav tommelen opp for turgåeren som ville utforske dalen. Dei fekk fangsten sin og eg fekk ein flott tur og eit positivt møte med jegere.

Kart over turen ligg på ut.no: Brenndalen, Oldedalen.

GOD TUR OG NYT NATUREN.

I løpet av sommeren/ hausten har turstiar og gamle ferdselsvegar i området Bergsida, Vikalida , Vik og Hol blitt rydda og merka.
Martin Berstad har vore initiativtaker til dette prosjektet og han har også utført arbeidet. Gunnar Berstad har tatt gps-spor og alle stiane er merka med kor lange dei er. Tilsaman er det ca 15 kilometer med stier i området. Martin fortel at ein del rydde arbeid står att, spessilet i området ved Hol, og at det skal kome farga band ut fra alle kryss.

Dette turområdet ligg lett tilgjengeleg og er eigna både for stor og små. Av kartet på bildet kan ein sjå at det er eit stort nettverk av stier i området.
Det er satt opp skilt i alle kryss med henvisning til kor ein står og med fargekoder for stiane vidare. Her er det ikkje mulig å rote seg vekk.

Dei kvite linjene på kartet er bilvegar. Som ein ser av kartet er det enkelt å kome inn på stiane både fra Bergsida, Vinsrygg, vegen som går til Tverrfjellet, Vikalida, Vik og Hol.

Min tur starta i Vikalida, og gjekk opp den gule løypa som heiter Langholene. Der er det bratt oppstigning, men fin sti.

I andre kryss tok eg til venstre inn på Kyrkjevegen og vidare mot Kyrkjeledet. Dette var eit flott parti av turen. I stor granskog med tydeleg sti mellom granleggane. Kyrkjevegen var den vegen folket på Bergsida brukte når dei skulle til kyrkje før bilvegen i Kasthamrane kom.
p1000783
Ein plass er det stor retningsendring, berre å følge pila.Fra Kyrkjeledet følgde eg den gamle sjøvegen til Vinsrygg. Den gjekk opp aust for gardane på Vinsrygg og forbi dei gamle gardfjøsane. Vidare gjekk eg opp den gamle setrevegen som ligg vis a vis bilvegen.
   Det er laga til flotte kvileplasser langs med alle stiane. Så det er berre å setje seg ned og nyte utsikta og stillheita.
Den gamle setrevegen har jamn og fin stigning fra Vinsrygg til Vinsryggsetra. Enkelte plasser er stien trakka godt ned i terrenget.Ved Høgeryggen går den gamle setrevegen og bilvegen nesten heilt i hop. Likevel er der plass til ein fin kvileplass mellom.Når ein har passert Høgeryggen kjem ein etter kvart til lysløypa. Der går ein rett over trasseen og fortset etter gule band på andre sida. Stien er litt utydeleg det siste stykket til Vinsryggsetra. Fra Vinsryggsetra gjekk min tur bilvegen tilbake til Høgeryggen.I krysset ved Høgeryggen er det også skilta mot Tverrfjellet og Stryn Vinterski. Så det er mange muligheiter for å kome inn i stinettverket.

Snarvegen, merka med blå 4, tok meg ned på ein gammal traktorveg. Traktorvegen var det lenge sia noken hadde køyrt på så ein fin sti hadde det blitt. Etter eit stykke på traktorvegen kom eg til Flo Skue. Eit fin utsiktspunkt som har fått namnet sitt fordi ein har fri sikt til bygda Flo. På benken som står der er det svede inn: Her kan du sitje ilag med din frue og til Flo skue.

Fra Flo Skue følgde eg traktorvegen/stien til neste kryss og tok bratt ned ein gammal køyreveg. Det er artig å gå i skogen på slike gamle vegar og sjå spor etter farne tider. Siste stykket gjekk eg på Lidaråsa før eg kom ned på bilvegen i Vikalida.
I mange av desse stiane kan det også brukast terrengsykkel.