DEI LIGG DER SOM PERLER PÅ EI SNOR.

32 støylar, i Gloppen kommune, frå Føleide til Utvikfjellet. Alle på vestsida av Rv 60.
Ideèn til denne turen kom da ein deltaker på tirsdagsturane nemde alle støylane som ligg i lida vest på Utvikfjellet. Interessa var tent og kart vart studert. Nytt terreng skulle utforskast.

I planlegginga målte eg distansen til ca 45 kilomerter og utgangspunktet var å ta turen over 3-4 dager med full oppakning og overnatting under åpen himmel, midtsommars. Men planar kan ofte være litt for ambisiøse og må endrast. Eg fant ut at eg ikkje kunne utsetje helsa mi for påkjenninga med å gå med tung sekk over så lang tid.
Turen vart gjennomført med dagstursekk og over to dagar. Eg var så heldig at eg kunne planlegge med overnatting i bobil ca halvvegs.

I planleggingsfasen såg eg at dei fleste av støylane låg på ca 500-600 moh. Der er mange skogsvegar og eg planla å bruke dei der det vart det enklaste vegvalet.
Utsikt er kjekt når ein går på tur. Denne turen gjekk i ein del skogsterreng, men på Haugsvarden 862 moh og Himmelsjå 843 moh hadde ein fin utsikt mot bygdene, fjordane, vatna og fjellheimen rundt. Også frå Kålsstøylen og resten av turen vart det fin utsikt.

Dei fleste av støylane har namn etter gardane som dei høyrer til. Når ein køyrer igjennom bygda etter turen og følger med på kartet så veit ein kva støyl som høyrer til kvar einskild gard.
Det var slutt med støylsdrift på dei fleste støylane rundt 1950-60 talet.
Ein kan lese om dei einskilde støylane på Kulturhistorisk leksikon.

Eg har valgt å ha med berre eit bilde frå kvar støyl. Det beste inntrykket av støylane og utsikta får ein om ein besøker plassen.

Frå bygda er det til mange av støylane heilt eller delvis skogsbilvegar (bomvegar) og derfor mykje enklare å ta seg fram til støylen no enn då det var aktivt støylsdrift.

Utgangspunktet for turen min var Føleide ca 210 moh, der skogsvegen til Dimma starter.
Dei to første støylane var Ryestøylen og Føleidestøylen. Desse to støylane ligg tett og ikkje med noko skilje mellom.

NEDRE DIMMA.

ØVRE DIMMA.

Turen frå Dimma gjekk vestover for å treffe stien til den populære toppen Haugsvarden 862 moh. På denne toppen er det fott utsikt nordvestover mot der Gloppefjorden og Nordfjorden møtes og vidare ut Hunvikfjorden. Vi ser tydeleg Anda flyplass, Devik og Hestenesøyra og Indre Åsane på nordsida av Nordfjorden.

Frå Haugsvarden gjekk turen unnabakke i tydeleg rås. Denne blir også nytta som sykkelsti og ved Lomvatnet kjem ein seg enkelt over myrane på oppbygd sti.

Frå Skorstøylen til Almsstøylen (565 moh) er det fin skogsrås og det er lite høgdeforskjell.

VAMBESETSTØYLEN.

Frå Austreheimstøylen gjekk turen vidare til Holvikstøylen. Holvikstøylen låg tidlegare i Bjørndalen. Segna seier at dei flytta fordi dei var så sterkt plaga av bjørn.

Neste støyl på ruta er Leirstøylen som ligg i lavlandet, ca 310 moh. Dette er ein nydeleg støyl som ligg ved Leirelva. Støylen høyrer til garden Evebø.
Nokre år rundt 1900 hadde dei kyrne sine på Åsane på nordsida av Nordfjorden. Då rodde dei dit og henta mjølka. Seinare hadde dei kyrne sine på Holvikstøylen.
Gamlevegen frå Breim gjekk her når dei ikkje brukte båt på vatnet.

Første dag av turen vart avslutta i Bjørndalen. Fram her er det fin veg og eg var så heldig at eg kunne planlegge med overnatting i bobil. Det gjorde godt for ein sliten kropp å kome i «hus» og få dusj og mat.
Spenninga var stor for neste dag, då hadde veirmeldingane snudd og det var meldt regn.

DAG 2 AV STØYLSTUREN

Dag to av turen starta med regn og regnbyger. Det var likevel ikkje eit alternativ å avbryte turen. Har ein varme og tette klede er det ikkje noke problem å gå på tur i regnveir. Eg var heldig, bygene gjekk rundt meg og eg fekk ikkje regn før siste kilometeren.
Frå parkeringsplassen i Bjørndalen gjekk turen først på skogsveg, etterkvart tok eg av til stien som går over Himmelsjå. Det vart nokre høgdemeter eksta, men likevel det beste vegvalet. Stien over Himmelsjå var fin å gå. Og wow for ein utsikt.
Det var spesielt å sjå bygeveiret som gjekk alle andre plasser enn der eg var.

Den første støylen eg plukka på dag to, var Hunskorstøylen. Etter Himmelsjå følgde eg stien eit stykke mot Storevarden. Etterkvart dreia eg unnabakken «på laust» og fann støylen ved elva uten problem.
Eg bruker Norgeskart Friluftsliv og då har ein god kontroll på kor ein er i terrenget.

HUNSKORSTØYLEN.

Frå Dalsstøylen til Kålsstøylen var der sti, sjølv om den ikkje var teikna inn på kartet. Ein går omtrent i same høgd heile tida.

DALSSTØYLEN.

KÅLSSTØYLEN.

På Hetlastøylen møtte eg Norunn, ho som gav meg ideèn til turen. Det vart ein lang og koseleg prat med ein slektning. Frå Hetlastøylen og vidare mot aust åpna terrenget seg og det vart meir utsikt. Eg brukte skogsvegane og det vart berre små avstikkara i terrenget for å kome innom støylskviene.

FLØLOSTØYLEN.

ØVRESETSTØYLEN.

Den siste støylen på denne turen var Moldestadstøylen som ligg like ved Rv 60 over Utvikfjellet.

Tilsaman vart det etter mine målinger 47 kilometer på desse to dagane. Eg heldt meg etter mi planlagde rute. Men der er mange vegval. Takk til Dag Arne for god hjelp i planlegginga.

32 støylar, store og små. At Gloppen er ein landbrukskommune er tydeleg å sjå. Fremdeles er det mykje husdyr å sjå i terrenget sjølv om ikkje støylane er i aktiv bruk.

Kilde: Kulturhistorisk leksikon.

Lag deg eit prosjekt/ finn deg ein tur og utforsk ukjent terreng.
Prøv gjerne denne turen.

GOD TUR!